Πώς θα πολιτεύονταν τέσσερις μεγάλοι ηγέτες σήμερα στο Ιράκ;
Τί θα έκανε ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ; Θα αξιοποιούσε τη συντριπτική ισχύ της Λεγεώνας για να πατάξει την εξέγερση ή θα επέλεγε τη διπλωματία; Τέσσερις ιστορικοί απαντούν στο ερώτημα αυτό με ισάριθμα άρθρα τους σε αμερικανική εφημερίδα, καταδικάζοντας έμμεσα τη στάση της Ουάσιγκτον στο Ιράκ. Η υποταγή της Γαλατίας στις ρωμαϊκές λεγεώνες και η μάχη της Αλέσιας το 52 π.Χ., που σηματοδότησε το τέλος της γαλατικής εξέγερσης, απέδειξε τις πολιτικές και στρατηγικές ικανότητες του Καίσαρα. Αναμφίβολη μπορεί να θεωρηθεί η αποτελεσματικότητα του Τζένγκις Χαν, ο οποίος κατέλαβε άλλωστε τη Βαγδάτη το 1258 και επέβαλε σχεδόν αναίμακτα την κυριαρχία της μογγολικής ορδής του στον εκλεπτυσμένο τοπικό πληθυσμό, χάρη στην ικανότητά του να προσεταιρίζεται μερίδες του πληθυσμού.
Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον αντιλήφθηκε νωρίς στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας ότι οι στρατιωτικές επιτυχίες είναι δευτερεύουσες και πως η νίκη εξασφαλίζεται μόνο στο πολιτικό πεδίο. Ο Αβραάμ Λίνκολν, τέλος, τόλμησε να διευρύνει σημαντικά τους στόχους του εμφύλιου πολέμου, απελευθερώνοντας τους σκλάβους, ενώ -αντίθετα από τον πρόεδρο Μπους- απέλυσε τον υπουργό Αμύνης του λίγους μήνες μετά τις πρώτες ήττες των Βορείων.
Κρίσιμες ώρες για τον Σαντάμ
Πληθαίνουν οι πληροφορίες πως ο Σαντάμ Χουσεΐν θα εκτελεστεί πολύ σύντομα, ενώ Αμερικανός αξιωματούχος δηλώνει ότι ο Λευκός Οίκος δεν θα εκπλαγεί εάν ο πρώην δικτάτορας του Ιράκ εκτελεστεί ακόμη και σήμερα. Χθες, ένας εκ των δικηγόρων του Σαντάμ Χουσεΐν δήλωσε ότι, «σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πιθανότατα θα εκτελεστεί σήμερα».