«Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ επακριβώς· το Βιετνάμ και το Ιράκ είναι διαφορετικές συγκρούσεις σε διαφορετικές εποχές, αλλά υπάρχει μια σημαντική ομοιότητα μεταξύ τους: κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ φτάσαμε σε ένα σημείο όπου η εσωτερική διαμάχη έγινε τόσο σφοδρή, ώστε να αποκλείεται η λογική συζήτηση των δύσκολων επιλογών που μπορούσαμε να κάνουμε», γράφει ο κ. Κίσινγκερ στους L. A. Times. «Αυτό το αδιέξοδο καταδίκασε την αμερικανική προσπάθεια στο Βιετνάμ· δεν πρέπει να επαναληφθεί στο Ιράκ».
«Δύο ερωτήματα σχετικά με τον πόλεμο του Ιράκ προκύπτουν από το Βιετνάμ», σύμφωνα με τον κ. Κίσινγκερ. «Ηταν η μονομερής αποχώρηση επιλογή όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον ανέλαβε την εξουσία; Ο χρόνος που απαιτούνταν προκειμένου να εφαρμοστεί το σχέδιο Νίξον, εξάντλησε την αντοχή του αμερικανικού λαού;». Ενα στρατηγικό σχέδιο, καταλήγει ο κ. Κίσινγκερ, «δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εντός αυθαίρετα προκαθορισμένου χρονικού διαστήματος· πρέπει να αντανακλά τις πραγματικές συνθήκες. Επίσης όμως δεν πρέπει να δοκιμάζει την αντοχή του αμερικανικού λαού μέχρι του σημείου το αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποστηριχθεί από τις πολιτικές μας διαδικασίες. Στο Ιράκ, η μονομερής εσπευσμένη αποχώρηση θα είναι καταστροφική. Ταυτόχρονα, η πολιτική λύση είναι αναγκαία… Ο πρόεδρος Μπους οφείλει στον διάδοχο του να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή πρόοδο σε αυτό το θέμα· όχι να ξεφορτωθεί το πρόβλημα, αλλά να το εξαλείψει κατά το δυνατόν. Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η αποκατάσταση της διακομματικής συναίνεσης τόσο στη διάρκεια αυτής της προεδρικής θητείας, όσο και στην επόμενη».
Αμερικανικές απώλειες
Εν τω μεταξύ στο Ιράκ, έξι ακόμη Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από την αρχή της εβδομάδας, με αποτέλεσμα ο Μάιος να γίνει ο φονικότερος μήνας για τον αμερικανικό στρατό από το Νοέμβριο του 2004. «Ηταν ένας δύσκολος μήνας», δήλωσε ο ταξίαρχος Πέρι Ουίγκινς, αναπληρωτής διευθυντής περιφερειακών επιχειρήσεων στο αμερικανικό ΓΕΕΘΑ. «Αναπτυσσόμαστε σε περιοχές όπου δεν είχαμε βρεθεί στο παρελθόν», πρόσθεσε. Συνολικά μέχρι την Πέμπτη είχε ανακοινωθεί ο θάνατος 119 Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ. Σε συνδυασμό με τους 104 νεκρούς του Απριλίου, οι δύο τελευταίοι μήνες έχουν αποδειχθεί οι φονικότεροι για τον αμερικανικό στρατό από την αρχή του πολέμου το 2003. Οι περισσότερες απώλειες των Αμερικανών στο Ιράκ σημειώθηκαν το Νοέμβριο του 2004 στην επίθεση κατά της Φαλούτζα.
Η αύξηση των απωλειών, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες καθώς θα αναπτύσσονται οι ενισχύσεις που υποσχέθηκε τον περασμένο Ιανουάριο ο κ. Μπους, σχεδόν σίγουρα θα αυξήσει και τις πιέσεις που δέχεται ο Αμερικανός πρόεδρος προκειμένου να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ. Σύμφωνα με το σχέδιο της «ενίσχυσης δυνάμεων» του κ. Μπους, τα αμερικανικά και ιρακινά στρατεύματα αναπτύσσονται και επανδρώνουν προκεχωρημένα φυλάκια σε εχθρικές περιοχές με στόχο να ανακαταλάβουν και να ελέγξουν τη Βαγδάτη. Αυτή η τακτική ωστόσο εκθέτει σε περισσότερες επιθέσεις τους στρατιώτες με αποτέλεσμα και την αύξηση των απωλειών. Μέχρι τις 15 Ιουλίου ο κ. Μπους θα πρέπει να καταθέσει έκθεση στο Κογκρέσο όπου θα αναφέρει την πρόοδο που έχει σημειωθεί στο Ιράκ.