Με φόντο τη σύγκρουση επιδιώξεων στο Βόρειο Ιράκ, οι σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ διήλθαν περίοδο κρίσης από την οποία αδυνατούν να αναλάβουν. Την άρνηση των Τούρκων να επιστρέψουν τη διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων το 2003 διαδέχθηκε η σύλληψη, από δυνάμεις των ΗΠΑ, κομάντο του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ. Αναλυτής που διαθέτει εσωτερική πληροφόρηση για τις διεργασίες στον τουρκικό στρατό, σημειώνει ότι ο τελευταίος ποτέ δεν λησμόνησε το περιστατικό, ιδίως τις ατιμωτικές φωτογραφίες των Τούρκων κομάντο με χειροπέδες και κουκούλες στο κεφάλι, κάτι που ερμηνεύθηκε ως μήνυμα προς την Τουρκία να αποφύγει την όποια δράση στην περιοχή.
Περισσότερο από το Ιράκ και τις σχέσεις του στρατού με τις ΗΠΑ, δηλητηριάζει η στήριξη που οι τελευταίες παρέχουν στην κυβέρνηση Ερντογάν. Κατά τον αναλυτή, ο στρατός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι οι διεθνείς συγκυρίες έχουν αλλάξει από το πραξικόπημα του 1980, το οποίο στελέχη του Πενταγώνου χαιρέτισαν με τη φράση «Οur boys did it!» Σήμερα, ο πολιτικός ρόλος των στρατηγών παρουσιάζεται στη Δύση με μελανά χρώματα. Το στράτευμα έχει αγανακτήσει με τις συνεχείς επικρίσεις που δέχεται από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ε.Ε., αλλά και από τον εκεί τύπο, για την αντιδημοκρατική του πολιτική παρέμβαση. Βδελυγμία προκαλεί στο στρατό και η Αμερικανική «εφεύρεση» ενός τουρκικού μοντέλου «ήπιου Ισλάμ» και η επιθυμία εξαγωγής του ως προτύπου στη Μέση Ανατολή.
Το στράτευμα συμπράττει με την κεμαλική ελίτ για να οδηγήσει την Τουρκία σε μια πολιτική «αυτονόμησης» από το δυτικό στρατόπεδο. Σκοπός της να εκβιασθούν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. να επανεξετάσουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία, αποδεχόμενες τον «ειδικό ρόλο» του στρατού. Κατά τον αναλυτή, ο στρατός επιθυμεί σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία, στην οποία μεγάλο ρόλο θα παίξει η σύμπραξη των δύο χωρών στον τομέα της ενέργειας και η εκβιαστική της χρήση στη διεθνή πολιτική. Παράλληλα, επιθυμεί σύμπραξη με τη Ρωσία για τον έλεγχο των οικονομιών της Κεντρικής Ασίας, με τα κράτη της οποίας οι Τούρκοι διατηρούν στενούς γλωσσικούς και φυλετικούς δεσμούς. Η πρόσφατη σύσφιξη των σχέσεων με τη Συρία και η συνεργασία με το Ιράν κατά του ΡΚΚ, καταδεικνύουν πως το στρατογραφειοκρατικό κατεστημένο της Τουρκίας βρίσκεται σε κινητικότητα προς άγρα νέων στρατηγικών εταίρων, καταλήγει ο αναλυτής.