«Αν μείνω στον ξενώνα για 4 – 5 χρόνια ή αν αυτός μπει στη φυλακή, μετά δεν θα έρθει να μου κόψει το λαιμό; Ξέρω ότι είναι τρελός από τον τρόπο που με έδερνε – αντι-επαγγελματικά – δεν έκανε προσπάθεια να μην «χαλάσει το προϊόν»».
Η Αλέξα μιλά στη «Διεθνή Αμνηστία» κυριευμένη από φόβο για την τύχη της μετά τα όσα υπέστη από τους «ανθρώπους» που την υποχρέωσαν να εκδίδεται, την κακοποίησαν, την πούλησαν τρεις φορές σε άλλους εμπόρους αλλά και για την κράτησή της από την αστυνομία, επειδή δεν διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα. Ελπίζει ότι το δικαστήριο θα είναι επιεικές με τους διακινητές, φοβούμενη ότι αν η ποινή είναι πολύ αυστηρή, οι κατηγορούμενοι μπορεί να ξεσπάσουν πάνω της όταν αποφυλακιστούν.
Η Αλέξα είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα εμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Εκτιμάται ότι η εμπορία ανθρώπων για καταναγκαστική πορνεία στην Ελλάδα έχει δεκαπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα, εξάλλου, με στοιχεία της οργάνωσης «Νέα Ζωή», το 40% των εκδιδόμενων γυναικών στη χώρα μας κατάγονται από Νιγηρία, 25% είναι Ελληνίδες, 15% από Αλβανία, 10% Ρουμανία και 10% από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, μόνο το 2000, μέχρι και 90.000 άνθρωποι έγιναν αντικείμενο εμπορίας από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη προς την Ελλάδα. Από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία προκύπτει ότι ο αριθμός των γυναικών και παιδιών που χαρακτηρίζονται από τις αρχές «θύματα εμπορίας ανθρώπων» ανέρχεται σε περίπου 100 έως 200 ετησίως.
«Υπάρχει κενό μεταξύ επίσημης ενημέρωσης και πραγματικότητας για το trafficking στην Ελλάδα. Ωστόσο, οφείλουμε να πούμε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα στη νομοθεσία αλλά και στην προστασία των θυμάτων», επισημαίνει η κ. Lucy Miles, η οποία παρουσίασε την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την παράνομη διακίνηση γυναικών στην Ελλάδα. Ενα από τα κύρια εμπόδια στην καταπολέμηση του φαινομένου είναι η μη αναγνώριση πολλών γυναικών ως θυμάτων από την αστυνομία. Ετσι, οι περισσότερες, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο κράτησης ή απέλασης. Από την άλλη πλευρά, δεν τολμούν να καταγγείλουν το πρόβλημα είτε γιατί φοβούνται αντίποινα από τους διακινητές είτε διότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα.
Για «πορνογραφικοποίηση» της ζωής μίλησε η νομικός κ. Καίτη Τζαβάρα η οποία χαρακτήρισε την πορνεία ως τη «χειρότερη μορφή βίας σε γυναίκα». Από την αλυσίδα του trafficking παραλείπεται συχνά ένας πολύ σημαντικός κρίκος, οι πελάτες. «Μιλούμε συνεχώς για τα θύματα και τους διακινητές αλλά παραλείπουμε πολύ διακριτικά τους πελάτες», τόνισε η κ. Εύα Ρούσσου, κλιν. ψυχολόγος, συντονίστρια στο καταφύγιο «Χλόη».
Στο σύγχρονο δουλεμπόριο αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, κ. Δανιήλ Εσδράς. «Trafficking δεν είναι μόνο η εξαναγκαστική πορνεία, είναι και οι αλυσοδεμένοι αλλοδαποί εργάτες»…