Με την οριστικοποίηση των βασικών παραμέτρων της στη σύνοδο κορυφής της περασμένης εβδομάδας, η «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» όπως αποκαλείται το κείμενο που αντικαθιστά το παρ’ ολίγον σύνταγμα της Ενωσης χωρίς να αλλάζει την ουσία του, τίθεται υπό διαπραγμάτευση μεταξύ των «27» της Ε.Ε. από τον Ιούλιο, με στόχο την ολοκλήρωση της διαδικασίας τον Δεκέμβριο, έναν ταχύ γύρο επικυρώσεων από τα κράτη μέλη το 2008 και την είσοδό της σε ισχύ από το 2009.
Σύστημα ψηφοφοριών: Μέχρι το 2014 θα ισχύσει το παρόν σύστημα κατανομής των ψήφων όπως συμφωνήθηκε στη Νίκαια το 2000, βάσει του οποίου η Γερμανία έχει 29 ψήφους, η Πολωνία 27 και η Ελλάδα 12.
Από το 2014 θα εισαχθεί η «διπλή πλειοψηφία» κρατών και πληθυσμών βάσει της οποίας για να ληφθεί απόφαση πρέπει να συγκεντρώνει τη στήριξη του 55% των κρατών και του 65% του πληθυσμού. Ωστόσο, μέχρι την 31η Μαρτίου 2017, οποιοδήποτε κράτος το επιθυμεί θα μπορεί να απαιτήσει νέα ψηφοφορία με βάση τους κανόνες της Νικαίας εφόσον κρίνει ότι το αποτέλεσμα το συμφέρει καλύτερα. Μετά το 2017, οι αποφάσεις θα επανεξετάζονται αν οι χώρες που μειοψηφούν πλησιάζουν αλλά δεν φθάνουν την απαιτούμενη «αναστέλλουσα μειοψηφία».
Εσωτερικές Υποθέσεις – Δικαιοσύνη: Κατάργηση του εθνικού βέτο σε δεκάδες τομείς και λήψη αποφάσεων κατά πλειοψηφία, κάτι που θα φέρει και αυξημένο ρόλο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εξαίρεση της Βρετανίας από τις αποφάσεις στην αστυνομική και δικαστική συνεργασία.
Εξωτερική, Κοινωνική και φορολογική Πολιτική (Διατηρείται το εθνικό βέτο): Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Καταγράφει ορισμένα στοιχειώδη δικαιώματα των πολιτών και εργαζομένων της Ενωσης. Αποκτά δεσμευτικό χαρακτήρα για όλα τα κράτη – μέλη εκτός από τη Βρετανία που απαίτησε και έλαβε την εξαίρεσή της.
Ρόλος εθνικών κοινοβουλίων: Αν περισσότερα από τα μισά εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών αμφισβητήσουν νομοθετική πρόταση, θα πρέπει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή στο Συμβούλιο υπουργών να αποφασίσουν με πλειοψηφία 55% τη διατήρησή της.
Ανταγωνισμός: Η Γαλλία απαίτησε και έλαβε την αφαίρεση της πρότασης «ελεύθερος και ανόθευτος ανταγωνισμός ως στόχου της Ενωσης. Ισως ήταν μια νίκη χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα καθώς μεταξύ άλλων προσετέθη ειδική μνεία στις εκτεταμένες αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προστατεύει τον ανταγωνισμό, (διά της πάταξης μονοπωλίων και παράνομων κρατικών ενισχύσεων), όμως ο Νικολά Σαρκοζί δεν έχει πει τον τελευταίο του λόγο στο θέμα αυτό…
Πρόεδρος – υπουργός Εξωτερικών: Θεσπίζεται «πρόεδρος» της Ενωσης, ο οποίος θα προεδρεύει επί δυόμισι χρόνια των συνόδων κορυφής τις οποίες και θα προετοιμάζει. Θεσπίζεται επίσης υπουργός Εξωτερικών που θα προεδρεύει για το ίδιο διάστημα του συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και θα «εκπροσωπεί» την Ενωση. Ωστόσο, μετονομάζεται σε «ύπατο εκπρόσωπο» προς κατευνασμόν της Βρετανίας.
Επίτροποι: Μέχρι το 2014 κάθε χώρα θα έχει τον επίτροπό της. Μετά το 2014 μόνο τα δύο τρίτα θα έχουν, εκ περιτροπής, εκπρόσωπο σε κάθε θητεία της Επιτροπής.
Σύμβολα: Από το κείμενο αφαιρούνται όλες οι αναφορές στη σημαία, τον ύμνο και τα σύμβολα της Ενωσης, που όμως δεν θα πάψουν να χρησιμοποιούνται ενώ εγκαταλείπεται και ο όρος «ευρωπαϊκός νόμος» που αντικαθιστούσε τις οδηγίες.