Οπως όλες οι Εκκλησίες, έτσι και η Αγγλικανική Εκκλησία στη Βρετανία μεριμνά για τους πιστούς της. Και όπως όλες οι εκκλησίες που προσπαθούν να προσελκύσουν περισσότερους πιστούς, αναζητεί ευρηματικούς, πιο σύγχρονους τρόπους για να αποδείξει ότι είναι στο πλευρό του ποιμνίου της ακόμη και όταν αυτό δεν στρέφεται για βοήθεια στον Κύριο, αλλά καταριέται τον διπλανό του. Το πιο πρόσφατο τέτοιο εύρημα της Αγγλικανικής Εκκλησίας είναι η Βίβλος των προσευχών της εργασίας. Σύντομες αλλά δυνατές προσευχές, για να τα βγάλουν πέρα οι πιστοί, στον καθημερινό εργασιακό τους μαραθώνιο. «Προχωρώ, Κύριε, στο όνομά Σου, στην καθημερινή μου δραστηριότητα. Σε ό,τι κάνω, λέγω ή σκέπτομαι, αναγνωρίζω το δικό Σου και μόνον όνομα», λέει η προσευχή που ονομάζεται «Πριν από την εργασία». Ακολουθεί η προσευχή για όσους πάνε στη δουλειά τους με μέσα μαζικής μεταφοράς: «Θεέ μου, δεν κατάφερα και πάλι να βρω θέση στο τρένο – ή το μετρό, αναλόγως. Και δυστυχώς, έχει πολύ κόσμο. Εχουμε κολλήσει σε μια σήραγγα. Ολοι αναστενάζουν και κανείς δεν μπορεί να κουνήσει. Κύριε, δώσ’ μου τη χάρη Σου. Δώσ’ μου ειρήνη στην ψυχή μου. Για το καλό της ψυχικής μου υγείας». Ακολουθεί άλλη προσευχή για την επιστροφή από την εργασία, η οποία καταλήγει με το «Κύριε, μέγα το έλεός Σου, βοήθησέ με να φύγω από εδώ μέσα…» – το γραφείο, εννοείται. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν οι Βρετανοί που προσεύχονται, ανακουφίζονται και αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους με πιο θετική διάθεση. Οι Εκκλησίες, βλέπετε, δεν δημοσιεύουν στατιστικά στοιχεία. Η ιδέα ωστόσο αυτών των σύντομων, «εκτονωτικών» προσευχών δεν είναι κακή.
Αν η ελληνική Εκκλησία αποφάσιζε να ακολουθήσει το παράδειγμα των Αγγλικανών και να γράψει προσευχές για τον εργαζόμενο στην Αθήνα, θα δυσκολευόταν. Σκεφτείτε πόσα ενδεχόμενα θα έπρεπε να καλύψει. Μια προσευχή για να έρθει στην ώρα του το μέσο μεταφοράς που μεταφέρει τον εργαζόμενο. Αν το μέσο είναι μετρό ή ηλεκτρικός έχει καλώς, για τα λεωφορεία όμως χρειάζεται ενίοτε δυνατή προσπάθεια. Εδώ χρήσιμες είναι επιμέρους προσευχές για να μη συναντήσει το λεωφορείο κίνηση στον δρόμο, για να μην έχει κλείσει ο δρόμος από πορεία ή από ξαφνική νεροποντή, για να είναι ψύχραιμος ο οδηγός και να μην τρέχει μανιασμένα μόλις ανοίξει ο κλειστός δρόμος, αδιαφορώντας για τι μπορεί να συμβεί στους επιβάτες. Τώρα, αν οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν ηλεκτρικό, θα χρειαζόταν να προσευχηθούν, τους καλοκαιρινούς ιδίως μήνες, να έχει το βαγόνι τους κλιματισμό και να έχουν πλυθεί οι διπλανοί τους, πριν βγουν από το σπίτι τους. Επίσης αν οι εργαζόμενοι επιλέξουν ως μέσο μεταφοράς το ταξί -ως τέτοιο λογίζεται από τους οδηγούς στην Αθήνα-, εδώ οι προσευχές θα πρέπει να αυξηθούν δραματικά. Προσευχή για να βρεθεί άδειο ταξί, προσευχή για να είναι ευγενής ο οδηγός του, να μην καπνίζει, να μην τρώει, να μην πίνει φραπέ, να μην ακούει ραδιόφωνο στη διαπασών, να δεχτεί να πάει εκεί όπου του ζητούν, και να μη χρεώνει επιπλέον τους πελάτες που «καθυστερούν» να κατεβούν από το όχημα. Αυτές είναι μόνον μερικές από τις προσευχές, για να φτάσει κανείς με μέσα μεταφοράς στη δουλειά του στην Αθήνα. Για να επιστρέψει, χρειάζονται ενδεχομένως άλλες τόσες και περισσότερες. Και αν σας φαίνονται πολλές, σκεφτείτε, μέρες που είναι, ότι χρησιμοποιώντας μέσα μαζικής μεταφοράς, δεν επιβαρύνετε το περιβάλλον. Ισως μόνον την ψυχική και τη σωματική σας υγεία.