ΠΑΡΙΣΙ. Σε μείζονα σύγκρουση με τα συνδικάτα πρόκειται να οδηγηθεί η γαλλική κυβέρνηση, και ο ίδιος ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, αν επιχειρήσει να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις για το συνταξιοδοτικό σύστημα, χωρίς προηγουμένως να συμβουλευθεί τους κοινωνικούς εταίρους. Με αυτή τη δήλωση αντέδρασε το μεγάλο γαλλικό συνδικάτο CFDT, το οποίο ελέγχεται από τους σοσιαλιστές, στην ανακοίνωση του πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν, ότι η κυβέρνηση περιμένει το πράσινο φως του προέδρου Σαρκοζί για να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η αντίδραση των συνδικαλιστών του CGT, το οποίο πρόσκειται στο γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα, που έκαναν λόγο για πλήρη διαστρέβλωση, από πλευράς της κυβέρνησης, της ιδέας του κοινωνικού διαλόγου.
Ο Νικολά Σαρκοζί πάντως, από τη Γερμανία όπου βρέθηκε, τόνισε ότι εξελέγη για να προωθήσει μεταρρυθμίσεις και να εκσυγχρονίσει τη Γαλλία. Πρόσθεσε δε, ότι στις 18 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια ομιλίας του, θα παρουσιάσει το σχέδιό του για το συνταξιοδοτικό σύστημα.
Μήλον της Εριδος στις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό αποτελούν τα προνόμια που αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν συχνά πριν από το 60ό έτος της ηλικίας τους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι στους γαλλικούς σιδηροδρόμους, στις κρατικές ενεργειακές επιχειρήσεις EDF και GDF αλλά και οι εργαζόμενοι στην Comedie Francaise και στην Οπερα του Παρισιού. Επιπλέον, οι ναυτικοί και οι ανθρακωρύχοι έχουν επίσης ειδικό καθεστώς συντάξεων. Ο συνολικός αριθμός όσων απολαμβάνουν τα συγκεκριμένα προνόμια ανέρχεται σε 1,1 εκατομμύριο Γάλλους.
Τα ειδικά καθεστώτα
Τα ειδικά συνταξιοδοτικά καθεστώτα, σε συνδυασμό και με το δημογραφικό πρόβλημα της Γαλλίας, και τη γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να κοστίσουν εφέτος στη χώρα περί τα πέντε δισ. ευρώ, σε μια περίοδο που η Γαλλία πασχίζει να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού της όπως ορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η γαλλική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική στους χειρισμούς της στο εν λόγω ζήτημα, προκειμένου να μη βρεθεί αντιμέτωπη με τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η προηγούμενη φορά που δεξιά κυβέρνηση στη Γαλλία, επί πρωθυπουργίας Αλέν Ζιπέ, το 1995, επιχείρησε να καταργήσει τα ειδικά συνταξιοδοτικά καθεστώτα, το αποτέλεσμα ήταν να παραλύσει η χώρα από σειρά απεργιών.
Το 2003, η δεξιά κυβέρνηση Ραφαρέν προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, αυξάνοντας την περίοδο ασφαλιστικών εισφορών για τον δημόσιο τομέα στα 40 έτη, ίση δηλαδή με τον ιδιωτικό. Και τότε όμως δεν «πείραξε» τα ειδικά καθεστώτα, τα οποία σημειωτέον καθιερώθηκαν στη Γαλλία μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.