ΜΟΣΧΑ. Μέσα από το γυάλινο κλουβί του εντός του ρωσικού δικαστηρίου, ο Αλεξάντρ Πιτσούσκιν -γνωστός στη Μόσχα ως «ο μανιακός σκακιστής» ή «το κτήνος του Μπουτσέφσκι»- παρακολουθούσε ατάραχος -αν και αντιμέτωπος με τα βλέμματα μίσους των συγγενών των θυμάτων του- την επιλογή των 12 ενόρκων, κατά τη χθεσινή έναρξη της δίκης του. Η σύλληψή του τον Ιούνιο του 2006 απάλλαξε μεν τους Μοσχοβίτες από τον τρόμο μετά 49 φόνους, όμως η έναρξη της διαδικασίας, χθες, ήλθε να θυμίσει μια από τις πλέον εφιαλτικές ιστορίες που έχουν εκτυλιχθεί ποτέ στη ρωσική πρωτεύουσα.
Ο Αλεξάντρ Πιτσούσκιν, 33 ετών, υπάλληλος σούπερ μάρκετ, ήλπιζε να ξεπεράσει σε δόξα τον διαβόητο Σοβιετικό δολοφόνο Αντρέι Τσικατίλο, αλλά απέτυχε καθώς ο δεύτερος είχε προλάβει να σκοτώσει συνολικά 52 άτομα προτού καταδικαστεί το 1992. Ηταν το 1992 ακριβώς όταν ο Πιτσούσκιν διέπραξε τον πρώτο του φόνο. Το θύμα ήταν συμμαθητής του και η υπόθεση, επί μακρόν ανεξιχνίαστη, έμελλε να διαλευκανθεί μόνο μετά τους αλλεπάλληλους φόνους στο πάρκο Μπουτσέφσκι, στη νοτιοδυτική Μόσχα, μια δεκαετία μετά. Τα περισσότερα θύματα του «μανιακού σκακιστή» ήταν ηλικιωμένοι άνδρες, οι οποίοι με δέλεαρ το αλκοόλ παρασύρονταν στο πάρκο από μια φαινομενικά φιλική συντροφιά, για να διαπιστώσουν ότι είχε έλθει το τέλος της ζωής τους. Ο Πιτσούσκιν τους προσέφερε ποτό για να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, τους μεθούσε τόσο ώστε να μην μπορούν να αντιδράσουν και ύστερα έριχνε τα πτώματά τους σ’ ένα πηγάδι. Οποιος εξέφραζε παράπονα για τη ζωή ήταν βέβαιο ότι θα απαλλαγεί από αυτήν, με μια σφυριά στο κεφάλι, καθώς ο Πιτσούσκιν πίστευε ότι ήταν «σαν πατέρας» για τα θύματά του, «ένας πατέρας που άνοιγε τις πύλες ενός άλλου κόσμου»…
Κατέγραφε τα θύματα σε σκακιέρα
«Για μένα, ζωή χωρίς φόνους είναι ζωή χωρίς τροφή», ομολόγησε μετά τη σύλληψή του τον Ιούνιο του 2006. Ισως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στην υπόθεση είναι η σκακιέρα στην οποία κατέγραφε τα… πατρικά επιτεύγματα, με στόχο να γεμίσει και τα 64 τετράγωνά της, το καθένα από τα οποία ήταν αφιερωμένο στα «τέκνα» του. Στη σκακιέρα ο Πιτσούσκιν τοποθετούσε τα πώματα από τις βότκες που είχε προσφέρει στους νεκρούς. Μεταξύ των θυμάτων του ήταν τρεις γυναίκες και η δολοφονία της τρίτης ήταν αυτή που τον πρόδωσε. Το θύμα εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα με τον δολοφόνο και προτού αποχωρήσει για το πάρκο είχε αφήσει ένα σημείωμα, για τον γιο της, με το τηλέφωνο του Πιτσούσκιν.