Παρατηρητές πουλιών… Ή αλλιώς birdwatchers. Και μόνο το γεγονός ότι ένα τόσο δημοφιλές χόμπι δεν μπορεί καν να αποδοθεί στα ελληνικά, σημαίνει ότι μάλλον δεν είναι και τόσο διαδεδομένο στη χώρα μας. Στην Αμερική, περισσότεροι από 47,8 εκατ. γυναίκες και άνδρες δηλώνουν οπαδοί του συγκεκριμένου… αθλήματος. Σπορ και θέαμα και κάτι παραπάνω… Την ίδια στιγμή που οι αριθμοί δείχνουν ότι το ψάρεμα και το κυνήγι χάνουν φίλους, τα πτηνά κερδίζουν διαρκώς οπαδούς.
Απαραίτητος εξοπλισμός ένα ζευγάρι κιάλια. Το τζιπ είναι προαιρετικό. Με τον καιρό θα μάθετε να αναγνωρίζετε όλα τα είδη των πουλιών και να τα φωνάζετε με το όνομά τους. Πρόκειται για μία μάλλον παλιομοδίτικη συνήθεια που γνωρίζει μεγάλες δόξες, καθώς ο κόσμος αναζητεί όλο και πιο συχνά μια διέξοδο, ένα άλλοθι για να βγει έξω στη Φύση, να εμπλακεί σε μια δραστηριότητα που δεν απαιτεί ούτε ιδιαίτερη εκπαίδευση ούτε πολλά gadgets.
Σύμφωνα, μάλιστα, με στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα το US Fish&Wildlife Service το χόμπι του birdwatching έχει σημειώσει άνοδο που ξεπερνά το 8% από το 2000 μέχρι το 2006. Είκοσι πολιτείες της Αμερικής δημιούργησαν σημεία συνάντησης σαν οδηγούς για τους νέους λάτρεις του είδους που δεν γνωρίζουν ποια είναι τα καλά σημεία για να ξεκινήσει η περιπέτεια. Ξεναγοί και «οδηγοί», που μέχρι σήμερα ανελάμβαναν ομάδες ανθρώπων για ιππασία ή εκδρομές για κυνήγι, οργανώνουν τώρα εξορμήσεις για… ιπτάμενα φτερά και πούπουλα.
Το ταμείο είναι συν. Ορισμένοι μάλιστα, όπως ένας πρώην υπάλληλος ζωολογικού κήπου, ο Τζιμ Ραπ, έχει αναλάβει να «ανεβάσει» τον οικοτουρισμό σε μέρη όπως το Ντελαγουέρ, το Μέριλαντ, η Βιρτζίνια, με σκοπό να φωτίσει τις ομορφιές του κάθε τόπου ξεχωριστά, σπάνιες ομάδες πουλιών, να συστήσει απειλούμενα είδη… «Αυτή τη στιγμή παρατηρώ ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε διαφορετικά είδη πουλιών», λέει και μπορεί ορισμένα να μη μοιάζουν να ενοχλούνται αλλά, οι σπάνιες μαύρες πάπιες αποχωρούν σε δευτερόλεπτα μόλις ακούν το αυτοκίνητο να πλησιάζει.
Πολλές φορές, οι παρατηρητές πουλιών έχουν και φωτογραφίες μαζί τους για να είναι σίγουροι ότι θα πετύχουν τον στόχο τους. Οπως λέει και η εκπρόσωπος της νεοϋορκέζικης οργάνωσης που προωθεί την προστασία των πουλιών, Αudubon Society, Νάνσι Σεβέρανς, «τα πουλιά είναι παντού. Μπορεί να τα πετύχεις ακόμη και στην αυλή του σπιτιού σου».
«Είναι μια ευκαιρία να είσαι έξω και να βρίσκεσαι σε δράση, χωρίς να καταβάλλεις τον ίδιο κόπο που οφείλεις να κάνεις αν παίζεις τένις», λέει ο Τομ Γουντ, φυσιολάτρης από την Αριζόνα. «Μπορείς να είσαι μόνος, να το κάνεις με τον σύντροφο σου ή με τα παιδιά. Μπορεί να μην φοράμε πορτοκαλιές μπλούζες ή να κουβαλάμε τα σύνεργα του γκολφ, αλλά υπάρχουμε, είμαστε ενωμένοι και είμαστε πολλοί». Τελευταία οργανώνονται και διακοπές που συνδυάζονται με… σινεμά πουλιών. Τίτλος; Σινεμά ο Παράδεισος. Ολοι είναι ευπρόσδεκτοι στο παιχνίδι. Και οι πιο αργοί και οι πιο ευέλικτοι. Και οι σπιτόγατοι και οι ταξιδιώτες. Και μπορεί να μην είναι ένα ακριβό άθλημα, οι Αμερικανοί όμως ξοδεύουν 45 δισεκατομμύρια δολάρια για να παρατηρούν, να ταΐζουν και να φωτογραφίζουν την Αγρια Φύση, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία για το 2006. Και έχουν τη φήμη ότι είναι οι καλύτεροι πελάτες. Μένουν στους καλύτερους ξενώνες, αρκεί να έχουν Ιντερνετ. Πηγαίνουν σε εστιατόρια με πλούσια λίστα κρασιών. Ψωνίζουν τοπικά προϊόντα. Και το σημαντικότερο; Δεν αφήνουν ίχνη φεύγοντας.