Νέα παιδιά, τα οποία παρακολουθούν περισσότερες από δύο ώρες τηλεόραση την ημέρα έχουν περισσότερη πιθανότητα να έχουν προβλήματα προσοχής ως ενήλικες, διαπίστωσαν ερευνητές από τη Νέα Ζηλανδία.
«Το σημείο δύο ωρών είναι πολύ σαφές με βάση τα στοιχεία μας, πολύ συνεπές με αυτά που συνιστά η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής», είπε στο Reuters Health o Carl Eric Landhuis της Ιατρικής Σχολής Dunedin του Πανεπιστήμιου του Otago, πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
«Δεν λέμε μην παρακολουθείτε τηλεόραση, απλώς μην παρακολουθείτε υπερβολικά πολλή τηλεόραση», πρόσθεσε. Ενώ υπάρχει η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι η τηλεόραση μπορεί να συμβάλλει σε προβλήματα προσοχής, υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία για το θέμα αυτό, επισήμανε ο Landhuis σε μια συνέντευξη. Για να διερευνήσουν το πρόβλημα, αυτός και οι συνεργάτες του εξέτασαν 1.037 αγόρια και κορίτσια που γεννήθηκαν το 1972 και 1973 και τα παρακολούθησαν από την ηλικία των 5 μέχρι των 15 ετών.
Τεχνικές στατιστικής
Κατά μέσον όρο τα παιδιά παρακολουθούσαν περίπου 2 ώρες τηλεόραση ημερησίως όταν ήταν ηλικίας 5 μέχρι 11 ετών, αλλά παρακολουθούσαν 3,13 ώρες τις καθημερινές σε ηλικία περίπου 13 μέχρι 15 ετών. Οι συμμετέχοντες, οι οποίοι είχαν παρακολουθήσει περισσότερες από δύο ώρες τηλεόραση νωρίς στην παιδική τους ηλικία είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν προβλήματα προσοχής σαν νέοι έφηβοι, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Αυτοί οι οποίοι παρακολουθούσαν περισσότερες από 3 ώρες Τ.V. ήταν σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστικές τεχνικές για να ελέγξουν τις επιδράσεις των προβλημάτων προσοχής νωρίς στην παιδική ηλικία και άλλους παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν την παρακολούθηση της τηλεόρασης και των μεταγενέστερων δυσκολιών προσοχής. Βρήκαν ότι η παρακολούθηση της τηλεόρασης νωρίς στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία επηρέασαν ανεξάρτητα τον κίνδυνο για αυτά τα προβλήματα στην εφηβεία. «Αν και δεν αποδεικνύεται το αιτιατόν, προσφέρονται οπωσδήποτε αποδεικτικά στοιχεία για το ότι η σχέση του αιτίου βρίσκεται σε αυτή την κατεύθυνση», είπε ο Landhuis.
Οι συνέπειες της τηλεθέασης
Αυτός και οι συνεργάτες του υποδεικνύουν ότι παιδιά, τα οποία συνηθίζουν να παρακολουθούν πολλή τηλεόραση που «υφαρπάζει» την προσοχή μπορούν να θεωρούν συνήθεις καταστάσεις στη ζωή -όπως μια τάξη διδασκαλίας- βαρετές. Είναι επίσης πιθανό, προσθέτουν, ότι η τηλεόραση μπορεί απλώς να παραγκωνίζει χρόνο που ξοδεύεται για άλλες δραστηριότητες, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν δεξιότητες προσοχής και συγκέντρωσης, όπως για ανάγνωση κειμένων και παίξιμο παιχνιδιών.
Είναι πιθανό, είπε ο Landhuis, ότι τα παιδιά σήμερα παρακολουθούν πολύ περισσότερο τηλεόραση από αυτά που συμμετείχαν στη μελέτη του, ο οποίος είχε μόνο δύο κανάλια να διαλέξουν από το τέλος του 1970.