Λιβανέζικη ροκ σκηνή; Κι όμως υπάρχει

Λιβανέζικη ροκ σκηνή; Κι όμως υπάρχει

2' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί ο Λίβανος να ταλανίζεται από την πολιτική κρίση και να προσπαθεί να συνέλθει από τον πρόσφατο πόλεμο με το Ισραήλ, όμως η νεολαία του δεν φαίνεται να πτοείται. Παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν, υπάρχει κάτι που παραμένει ακμαίο: η εναλλακτική ροκ σκηνή της Βηρυτού αποδεικνύει ότι η ζωή συνεχίζεται. Τα μπαρ και τα κλαμπ είναι γεμάτα, όπως ακριβώς και στο Ισραήλ, όπου ο κόσμος διασκεδάζει λες και δεν υπάρχει αύριο (και πολλές φορές αυτό δυστυχώς ισχύει).

Το περιοδικό ΤΙΜΕ αφιερώνει μια σελίδα σε κάποια από τα γκρουπ που έχουν ξεπεταχτεί πρόσφατα και έχουν το δικό τους κοινό. Μερικά από τα γνωστότερα ονόματα είναι οι: Blend, Negative, Soul Active, Scrambled Eggs, Soap Kills και οι April Ash. Χάρις σε αυτούς ο Λίβανος ξαναμπαίνει σιγά σιγά στον διεθνή μουσικό χάρτη, ενώ μέχρι τώρα τον εκπροσωπούσε η Φαϊρούζ, που την είδαμε το καλοκαίρι στην Ελλάδα.

Η καθημερινότητα είναι πνιγηρή για τους μουσικούς αλλά δεν το βάζουν κάτω. Τα μηχανήματά τους σίγουρα δεν ανήκουν στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, δεν έχουν τεχνική υποστήριξη, μετακινούνται με ταξί, κερδίζουν ελάχιστα, αλλά ποιος νοιάζεται; Η πόλη δείχνει να έχει ένα είδος υπόγειας ενέργειας που τους τρέφει, τους δίνει έμπνευση και τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί σε μια περίεργη ιστορική συγκυρία, όπου η χώρα δείχνει να διχάζεται για άλλη μια φορά ανάμεσα στη δυτική και την ανατολική της ταυτότητα.

Ακούγεται μάλλον περίεργο να υπάρχει εναλλακτικό ροκ στη Μέση Ανατολή, αλλά γιατί όχι; Ο τραγουδιστής των Scrambled Eggs, Haber, ισχυρίζεται μάλιστα ότι το μουσικό είδος που παράγεται σήμερα στον Λίβανο θυμίζει πολύ εκείνο που γεννήθηκε στις ΗΠΑ το ’50 και το ’60: είναι και τα δύο παράγωγα κοινωνιών που χαρακτηρίζονται από τη δύναμη της θρησκείας, τη σεξουαλική καταπίεση και τον ιδεολογικό συντηρητισμό. Ο τραγουδιστής τονίζει στο αμερικανικό περιοδικό ότι η χώρα βρίσκεται στο όριο της επιβίωσης και ότι σε αυτές τις συνθήκες την πληρώνει ο πολιτισμός.

Οι στίχοι των συγκροτημάτων μιλούν συχνά για τη γενιά αυτή των νέων ανθρώπων που νιώθουν εγκλωβισμένοι σε μια ιδιαίτερα δυσχερή πραγματικότητα. Κάθε τόσο βλέπουν τη χώρα τους σε κάποιου είδους κρίση, που δεν τους επιτρέπει καμιά αισιοδοξία για το μέλλον.

Το λιβανέζικο ροκ δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα στη σύντομη πολεμική σύγκρουση με το Ισραήλ αλλά φαίνεται ότι έχει καταφέρει να επιβιώσει. Πριν από το περασμένο καλοκαίρι υπήρχαν περισσότερα συγκροτήματα και ευκαιρίες για να ακούσει κανείς καλή μουσική. Αργότερα όμως δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα και κάποια από τα μέλη των γκρουπ αποφάσισαν να λοξοκοιτάζουν σε άλλες χώρες για πιο καλές συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερες αμοιβές. Ετσι το Ντουμπάι, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έγινε ένας φιλόξενος πόλος για τους απογοητευμένους Λιβανέζους ρόκερ.

«Θα σε δω στη Βηρυτό ό,τι και αν γίνει τελικά» είναι ο τίτλος μιας από τις μεγάλες επιτυχίες των Scrambled Eggs. Συνήθιζαν να το παίζουν σε ένα υπόγειο μπαρ που είχε γίνει της μόδας πέρυσι το καλοκαίρι όταν τους βομβάρδιζαν οι Ισραηλινοί. Περίεργη υπόκρουση…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή