Μια χημική ουσία, η οποία σχετίζεται με τη διάθεση και την όρεξη, φαίνεται ότι επιδρά απευθείας στην αύξηση του βάρους, ανακοίνωσαν Αμερικανοί ερευνητές. Σύμφωνα με αυτούς, τα επίπεδα της σεροτονίνης, δηλαδή της ουσίας – νευροδιαβιβαστή που αποτελεί «στόχο» πολλών αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, μπορούν επίσης να «ρυθμίζουν» τη μείωση σωματικού λίπους ανεξαρτήτως της ποσότητας των τροφών που καταναλώνει ένα άτομο.
«Μπορεί να είναι αυτός ένας λόγος που αποτυγχάνουν οι δίαιτες», είπε σε συνέντευξη ο ειδικός για τον μεταβολισμό Kavel Ashrafi του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στον ʼγιο Φραγκίσκο, ο οποίος ήταν επικεφαλής σχετικής μελέτης. Τα συμπεράσματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Journal of Cell Metabolism, ανοίγουν τον δρόμο για καλύτερα φάρμακα που θα χορηγούνται σε δίαιτες και σε αγωγές για διάφορες παθήσεις, όπως ο διαβήτης.
Η σεροτονίνη υποβοηθά τον οργανισμό να «αποφασίζει» κατά πόσον θα κάψει περισσότερες θερμίδες ή θα τις αποθηκεύσει ως λίπος, είπε ο Ashrafi. Ο επιστήμονας πειραματίστηκε πάνω σε ασκαρίδες (ένα είδος σκουληκιών) και όπως είπε τα ευρήματά του αφορούν τους ανθρώπους. «Αυτοί οι σκώληκες αν και είναι μικροσκοπικοί έχουν περίπου 20.000 γονίδια… και, αν συγκρίνετε, είναι κατά 50% παρόμοιοι με εμάς τους ανθρώπους» τόνισε χαρακτηριστικά ο ίδιος. Μάλιστα «τα γονίδια που ελέγχουν την όρεξη, την αποθήκευση λίπους και τον μεταβολισμό είναι ιδιαιτέρως παρόμοια προς τα δικά μας».
«Είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό ότι αυξάνοντας τη σεροτονίνη προκαλείται ελάττωση του λίπους», είπε ο Ashrafi. «Σε μοριακό επίπεδο προσπαθούμε να κατανοήσουμε ποιος είναι ο μηχανισμός που επιτρέπει να συμβεί αυτό. Εκείνο που ανακαλύψαμε στους σκώληκες είναι ότι αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να διαχωριστούν από τους μηχανισμούς εκείνους που μεσολαβούν για τις επιδράσεις της σεροτονίνης στην όρεξη».
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, τα επίπεδα της σεροτονίνης επηρέαζαν την όρεξη των σκωλήκων, αλλά επίσης επηρέαζαν και την ποσότητα λίπους που συσσώρευαν, και αυτό γινόταν με μια ξεχωριστή διεργασία. Εάν οι σκώληκες δεν έχουν επαρκή τροφή, ο μεταβολισμός τους μετατοπίζεται και οι ίδιοι αποθηκεύουν περισσότερο λίπος. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικά άτομα παχαίνουν ευκολότερα από άλλα -και γιατί ύστερα από δίαιτα μπορεί να καταγραφεί μεγαλύτερη αύξηση του βάρους.
«Κάποια άτομα μπορούν να έχουν παρόμοια διατροφή, παρόμοια συχνότητα φυσικής δραστηριότητας και όμως διαφέρουν στο βάρος του σώματός τους» υπογράμμισε o Ashrafi. «Αναμφίβολα, η καλή διατροφή και η φυσική δραστηριότητα αποτελούν θετικά στοιχεία» είπε ο ίδιος, τονίζοντας ότι με την άνοδο των επιπέδων σεροτονίνης μπορεί να υπάρξουν σοβαρές παρενέργειες. Για παράδειγμα, το σκεύασμα διαίτης fenfluramine, το οποίο έχει τη δυνατότητα να ανεβάζει τα επίπεδα της σεροτονίνης, αποσύρθηκε.