Το διάτρητο από σφαίρες σώμα της Νατάλια Εστεμίροβα, η οποία βρέθηκε δολοφονημένη την Τετάρτη το βράδυ σε δάσος της Ινγκουσετίας, «υπενθύμισε» πως το αίμα που συνεχίζει να ρέει από την πληγή του Καυκάσου απειλεί να βυθίσει για μια ακόμα φορά στην ανασφάλεια την ευρύτερη περιοχή.
Αν η κοινοποίηση του συμβάντος στη Δύση προκάλεσε έκπληξη, δεν συνέβη το ίδιο και στους κατοίκους της Ρωσίας, που βλέποντας και ακούγοντας για τα συνεχή κρούσματα βίας το τελευταίο διάστημα στον Καύκασο και κυρίως στην Ινγκουσετία, η εξέλιξη αυτή ήταν απολύτως αναμενόμενη. Χαρακτηριστικό της έντασης είναι πως δεν περνάει ημέρα που να μην διαβάζουμε για θανάτους είτε αστυνομικών είτε ανταρτών.
Αναζητώντας τον ηθικό αυτουργό της άγριας δολοφονίας της 50χρονης ακτιβίστριας, ανύπαντρης μητέρας, οι επικρατούσες εκδοχές χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Στους προφανείς και στους σκληρούς άγραφους νόμους του Καυκάσου. Οι υποψίες των περισσοτέρων αυτόματα στράφηκαν στον πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ. Μάλιστα οι υποψίες δεν είχαν τη μορφή έμμεσων και φωτογραφικών σχολίων, αλλά κατονόμασαν ευθέως τον Τσετσένο πρόεδρο ως ηθικό αυτουργό. Συγκεκριμένα, ο Ολέγκ Ορλόφ πρόεδρος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Memorial, στην οποία εργαζόταν η άτυχη Εστεμίροβα, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός κατονόμασε ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας τον Ραμζάν Καντίροφ. Οπως μάλιστα υποστήριξε ο Ορλόφ, η Νατάλια Εστεμίροβα επανειλημμένως είχε δεχτεί απειλές από τον Τσετσένο πρόεδρο.
Πολλά μέτωπα
Η Εστεμίροβα, στενή φίλη της επίσης δολοφονημένης Αννας Πολιτκόφσκαγια διεξήγαγε έρευνες για δεκάδες περιστατικά καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τσετσενία, ενώ το τελευταίο διάστημα είχε ανοίξει νέο μέτωπο με τον Καντίροφ, καθώς αντιστεκόταν με όλη της τη δύναμη και με όλα τα μέσα, στην επιβολή της μαντίλας, την οποία επέβαλε ο Τσετσένος πρόεδρος. Οι άλλες εκδοχές έχουν άξονα τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει το τελευταίο διάστημα στην περιοχή ο Καντίροφ. Οι πρώτοι και σφοδρότεροι εχθροί του προέδρου της Τσετσενίας είναι οι αντάρτες, ανάμεσά τους και οι τρομοκράτες του Μπεσλάν, με τους οποίους από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης, έχει ανοίξει μέτωπο, είτε εξοντώνοντάς τους είτε εξοστρακίζοντάς τους. Γίνεται αντιληπτό πως μόνο δύσκολο δεν είναι σε μια περιοχή που οι περισσότεροι κάτοικοι είναι οπλισμένοι σαν αστακοί, να βρεθεί ένας ή περισσότεροι από τους μυριάδες εχθρούς του Καντίροφ, τον οποίο οι τρομοκράτες θεωρούν ως «ξεπουλημένο στη Ρωσία» και να του φορτώσουν αυτό το έγκλημα. Το δεύτερο και συγκοινωνούν μέτωπο για τον Καντίροφ είναι αυτό που εδώ και ενάμιση χρόνο έχει ανοίξει με τους Γουαχαμπίτες. Την σκληρή δηλαδή ομάδα των Μουσουλμάνων τους οποίους έχοντας απωθήσει από το έδαφος της Τσετσενίας έχουν βρει καταφύγιο και ορμητήριο στην Ινγκουσετία, στην οποία οι ταραχές είναι καθημερινό φαινόμενο.
Υπενθυμίζουμε μάλιστα την τρομοκρατική επίθεση τον περασμένο μήνα στην Ιγκουσετία με στόχο τον Γιουνούς-Μπεκ Γεβκούροφ, ο οποίος γλίτωσε ως εκ θαύματος. Σύμφωνα μάλιστα με επίσημες δηλώσεις των τρομοκρατών στις ιστοσελίδες τους, οι εχθροί τους είναι δυο. Η Ρωσία και όσοι συνεργάζονται με αυτήν (Καντίροφ – Γιουνούς – Μπεκ Γεβκούροφ). Αν ισχύει μια από τις δυο τελευταίες εκδοχές αυτό δεν σημαίνει πως αυτομάτως αθωώνεται ο Καντίροφ καθώς όφειλε τόσο για την ασφάλεια της Εστεμίροβα όσο και για τη δική του αξιοπιστία, να έχει έναν στρατό για να την προφυλάσσει σε κάθε της βήμα.
Ενα ακόμα σενάριο είναι αυτό της ανάμειξης παρακρατικών. Τόσο στην Τσετσενία όσο και στις περισσότερες περιοχές του Καυκάσου είναι γνωστό το κέρδος από την παραοικονομία κάθε είδους. Από το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών μέχρι το δουλεμπόριο. Δεν αποκλείεται λοιπόν ο φόβος για τέτοιου είδους αποκαλύψεις να οδήγησε κάποιους στο να «κλείσουν το στόμα» της Εστεμίροβα.
Διαλεύκανση
Από τη Γερμανία, όπου πραγματοποίησε επίσκεψη ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, εμφανώς οργισμένος κάνοντας λόγο για δολοφονία που σχετίζεται με την επαγγελματική της δραστηριότητα, υποσχέθηκε διαλεύκανση της υπόθεσης. Αν και ουδείς έχει λόγους να αμφιβάλλει για τις προθέσεις του Ρώσου προέδρου, η εξιχνίαση της υπόθεσης μόνο εύκολη δεν είναι, καθώς η αναζήτηση του ενόχου στην θερμή περιοχή του Καυκάσου είναι σαν να αναζητάς ψύλλους στα άχυρα. Και αν ίσως κάποια στιγμή «βρεθούν» οι ένοχοι ουδείς θα είναι σε θέση να πειστεί πως αυτοί θα είναι οι πραγματικοί. Εστιάζοντας στον Καντίροφ και στο τι μέλλει γενέσθαι, οι περισσότεροι τονίζουν πως παρά τα πολλά του προβλήματα, η επιλογή του από το Κρεμλίνο είναι η λιγότερο κακή σε μια τόσο θερμή περιοχή σαν την Τσετσενία. Μάλιστα ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πώς ήταν η Τσετσενία πριν από τέσσερα χρόνια και πώς είναι σήμερα, όπως και ότι τα πολλά τρομοκρατικά χτυπήματα του παρελθόντος σε σχολεία, μετρό, πολυκατοικίες και δημόσιους χώρους έχουν σήμερα σχεδόν εκλείψει.
«Φεύγοντας» από την Τσετσενία και πηγαίνοντας στη Μόσχα, έγκυρη κυβερνητική πηγή, σχολιάζοντας την δολοφονία έκανε λόγο για παράξενη σύμπτωση. Οπως υποστήριξε, αυτή έρχεται μια μόλις εβδομάδα μετά την επίσκεψη Ομπάμα στη Μόσχα και ενώ ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ βρισκόταν στη Γερμανία. Η ίδια πηγή υπενθύμιζε πως μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι και οι άλλες δύο δολοφονίες, της Πολιτκόφσκαγια και του Λιτβινένκο, είχαν γίνει όταν ο Πούτιν βρισκόταν εκτός Μόσχας και συγκεκριμένα σε Συνόδους με την Ε.Ε., με αποτέλεσμα και στις τρεις περιπτώσεις να πληγεί το κύρος της χώρας στο εξωτερικό. Τεκμηριώνοντας τη σκέψη του, σε συνδυασμό με πληροφορίες που είχε, εξηγούσε πως κάποιο «αόρατο χέρι» προερχόμενο πιθανότατα από το Λονδίνο (Μπορίς Μπερεζόφσκι), δεν ευχαριστιέται να βλέπει τον Ρώσο πρόεδρο να κάνει προοδευτικά ανοίγματα -π.χ., δίδοντας συνέντευξη στη «Νόβαγια Ιζβέστια» και προσδίδοντας στη Ρωσία ένα δημοκρατικότερο προφίλ στα μάτια της Δύσης- και μέσω των «γνωριμιών» του, στην Τσετσενία, να επιχειρεί να τραβήξει για μια ακόμα φορά το χαλί στο Κρεμλίνο.
