ΑΓΚΥΡΑ. Τουρκία, Συρία και Ιράκ ερίζουν σε υψηλούς τόνους για τη διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, καθώς η ξηρασία που πλήττει και τις τρεις χώρες απειλεί καλλιέργειες και δημιουργεί ανησυχίες για την επάρκεια του πόσιμου νερού. Το ζήτημα ενδεχομένως να υπονομεύσει τις προσπάθειες της Τουρκίας να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή και να οδηγήσει σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ Συρίας και Ιράκ. Η διάσταση απόψεων μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών επιβεβαιώθηκε και χθες στη συνάντηση των αρμόδιων υπουργών που έγινε στην Αγκυρα.
Ο υπουργός Υδάτινων Αποθεμάτων του Ιράκ, Αμπντούλ Ρασίντ, δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters ότι η τουρκική πλευρά δεν τήρησε τη δέσμευση στην οποία είχε προβεί τον Ιούνιο να απελευθερώνει τουλάχιστον 400 κυβικά μέτρα νερό το δευτερόλεπτο από τον Τίγρη και τον Ευφράτη προς το Ιράκ. «Πολλές φορές, η ροή δεν ξεπερνά τα 200 κυβικά το δευτερόλεπτο, όταν χρειαζόμαστε τουλάχιστον τριπλάσια ποσότητα για να καλύψουμε τις ανάγκες μας», σημείωσε χαρακτηριστικά. Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία επιμένει ότι τηρεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις και χρησιμοποιεί λιγότερο νερό από όσο δικαιούται, προκειμένου να μην απειληθούν οι γείτονές της από την ανομβρία. Μάλιστα, η Αγκυρα κατηγορεί εμμέσως τη Συρία ότι μειώνει τη ροή νερού προς το Ιράκ.
Το θέμα με τον Τίγρη και τον Ευφράτη έχει προκύψει ήδη από τη δεκαετία του 1970, όταν η Συρία και η Τουρκία άρχισαν να χτίζουν φράγματα και υδροηλεκτρικά έργα στις πηγές των ποταμών. Τα τελευταία χρόνια, οι τρεις χώρες που μοιράζονται τα αποθέματα του νερού δημιούργησαν διαύλους επικοινωνίας με τακτικές συναντήσεις αξιωματούχων, προκειμένου να αποφευχθεί η ρήξη μεταξύ τους. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή και η συνακόλουθη δραματική μείωση των βροχοπτώσεων επαναφέρουν τις εντάσεις. Μιλώντας στο πρακτορείο Associated Press, ειδικοί επιστήμονες δεν αποκλείουν να αποτελέσει σύντομα το νερό εστία συγκρούσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η τουρκική πλευρά άλλωστε διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν είναι σε θέση να απελευθερώσει μεγαλύτερες ποσότητες νερού και καλεί τους γείτονές της να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στη χρηστή διαχείριση των διαθέσιμων αποθεμάτων.