Οι Παλαιστίνιοι αυτοσαρκάζονται…
Η ιστορία εξελίσσεται σε 500 χρόνια από σήμερα και οι Παλαιστίνιοι ακόμη διαπραγματεύονται την ειρήνη με το Ισραήλ, ενώ η Χαμάς κυνηγάει εξτρεμιστές οι οποίοι θέλουν να βομβαρδίσουν τον αιώνιο εχθρό, επειδή αυτή επιδιώκει πια έναν ειρηνικό συμβιβασμό. Ολ’ αυτά και άλλα «απίστευτα» για το παλαιστινιακό κοινό -όπως διαβάζουμε στο Afp- συμβαίνουν στην εκπομπή της παλαιστινιακής τηλεόρασης με τίτλο «Watan ala Watar», μια καυστική πολιτική σάτιρα του παραλογισμού, που διέπει τη σημερινή παλαιστινιακή πολιτική ζωή. Οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις του προέδρου Μαχμούτ Αμπάς με το Ισραήλ, τα αδιέξοδα των εσωτερικών συγκρούσεων στην Παλαιστινιακή Αρχή, ο διχασμός Φατάχ και ισλαμικής Χαμάς, τα πάντα αποτελούν στόχο και αντικείμενο της επικριτικής σατιρικής διάθεσης της εκπομπής. Η οποία, ας σημειωθεί, μεταδίδεται από το επίσημο παλαιστινιακό δίκτυο και χαίρει μεγάλης δημοτικότητος, αφού μοιράζει ισότιμα τα επικριτικά της σχόλια προς όλες τις κατευθύνσεις της παλαιστινιακής ελίτ.
Διαφορετικό Big Βrother
Εννιά γυναίκες, κλεισμένες σε μια βίλα και αποκλεισμένες από τον έξω κόσμο νόμιζαν ότι ήταν πρωταγωνίστριες σε τηλεοπτικό ριάλιτι, μέχρι την εισβολή της στρατιωτικής αστυνομίας της Τουρκίας, με την οποία δόθηκε τέλος στο φιάσκο και στον εγκλεισμό τους. Η έφοδος πραγματοποιήθηκε στις αρχές της εβδομάδας και οι λεπτομέρειες της περίεργης αυτής ιστορίας δεν έχουν αποσαφηνιστεί ακόμη, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι οι εννέα γυναίκες, ανάμεσά τους και μια 15χρονη, ήταν απολύτως πεπεισμένες πως έπαιζαν σε κάποιου είδους Big Brother. Ο «Μεγάλος Αδελφός» βεβαίως ήταν εκεί, αφού η καθημερινότητά τους καταγραφόταν ανελλιπώς από τις υπάρχουσες κάμερες, μόνο που οι δεσμώτες τους δεν ήταν κάποιοι τηλεοπτικοί παραγωγοί, αλλά κάποιοι οι οποίοι είχαν αποφασίσει να τις μετατρέψουν σε «εμπόρευμα», αφού πωλούσαν τις εικόνες στο Διαδίκτυο. Οχι, δηλαδή, ότι και στα τηλεοπτικά ριάλιτι δεν συμβαίνει το ίδιο, αλλά εκεί όλα συμβαίνουν με την ανοχή του ραδιοτηλεοπτικού και την αποδοχή του τηλεοπτικού κοινού.
Νίκησε το περιστέρι
Ενα ταχυδρομικό περιστέρι αποδείχθηκε γρηγορότερο από το… Ιντερνετ, τουλάχιστον όπως αυτό λειτουργεί από τον μεγαλύτερο νοτιοαφρικανικό παροχέα, την Telkom. Απογοητευμένος, αλλά και ενοχλημένος από την απαράδεκτη βραδύτητα του συστήματος, ένας χρήστης είπε χαριτολογώντας ότι τα μηνύματά του θα έφθαναν γρηγορότερα στον αποδέκτη τους αν τα έστελνε με ταχυδρομικό περιστέρι. Κι αυτή η σκέψη τού έδωσε την ιδέα να δοκιμάσει στην πράξη τον ισχυρισμό του. Εστειλε λοιπόν το ίδιο υλικό μ’ ένα περιστέρι και παράλληλα αποπειράθηκε να το στείλει μέσω Διαδικτύου, με τη συνδρομή της Telkom. Το ταχυδρομικό περιστέρι χρειάστηκε δύο ώρες, για να καλύψει μια απόσταση 96 χλμ. και μετέφερε το φορτίο του, ενώ το σύστημα είχε στείλει στο ίδιο χρονικό διάστημα μόνο το 4% του ίδιου υλικού.
Χτύπησαν οι καμπάνες
Αν και ο ήχος της καμπάνας δεν είναι πάντοτε και για όλους ευχάριστος, εντούτοις οι κάτοικοι του Ιπσουιτς, στην ανατολική Αγγλία, δήλωναν χθες ιδιαίτερα συγκινημένοι στο άκουσμα του ήχου από το μεσαιωνικό κωδωνοστάσιο στην εκκλησία του Σεν Λόρενς. Οι πέντε καμπάνες, γνωστές στους ντόπιους και ως οι «καμπάνες του Γούλσεϊ, του έμπιστου καρδινάλιου του Ερρίκου του Η΄, του αμφιλεγόμενου βασιλιά της Αγγλίας, αποτελούσαν επί εκατοντάδες χρόνια το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ωστόσο, τεχνικά προβλήματα και η εγκατάλειψη της εκκλησίας στη δεκαετία του 1980 είχαν αποτέλεσμα να σιγήσουν για περισσότερο από δύο δεκαετίες, αφού η χρήση τους εθεωρείτο επικίνδυνη: θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση του κωδωνοστασίου. Με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης, το κόστος της οποίας ξεπέρασε τα 115.000 ευρώ, οι «καμπάνες του Γούλσεϊ» εκτιμάται ότι θα συνεχίσουν με νέο δυναμισμό τη μακρά πορεία τους στο χρόνο.