Δύο από τους μεγαλύτερους σκακιστικούς θρύλους όλων των εποχών, ο Γκάρι Κασπάροφ και ο Ανατόλι Καρπόφ, θα ξαναζωντανέψουν τις αναμνήσεις από τις θρυλικές αναμετρήσεις της δεκαετίας του ’80, σε έναν αγώνα 12 παρτίδων που αρχίζει σήμερα στη Βαλένθια. Στόχος της διοργάνωσης, που θα κρατήσει τέσσερις μέρες, είναι να προβληθεί στην κοινή γνώμη ο ευρύτερος κοινωνικός ρόλος που μπορεί να παίξει το σκάκι. Αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της σκακιέρας από το 1975 έως το 1985, ο Ρώσος Ανατόλι Καρπόφ εκθρονίστηκε από τον γεννημένο στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν Κασπάροφ, ο οποίος έγινε, στα 22 του χρόνια, ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία του παιχνιδιού. Οι δύο Σοβιετικοί παίκτες, αμφότεροι μέλη του ΚΚΣΕ, συναντήθηκαν σε αλλεπάλληλες, πάντα εξαιρετικά αμφίρροπες μονομαχίες την πενταετία 1985 – 1990: Επί συνόλου 144 παρτίδων, ο Κασπάροφ σημείωσε μόλις δύο περισσότερες νίκες (21-19), ενώ 104 παρτίδες έληξαν ισόπαλες. Καρπόφ και Κασπάροφ ενσάρκωσαν εντελώς διαφορετικά στυλ παιχνιδιού: Ο 58χρονος, σήμερα, Καρπόφ ήταν ο τύπος του λεγόμενου «ποζισιονέλ» παίκτη, που προτιμά το συντηρητικό παιχνίδι, χτίζοντας αργά και μεθοδικά πάνω στο μικρό πλεονέκτημα θέσης. Αντίθετα, ο Κασπάροφ διακρίθηκε στο ριψοκίνδυνο παιχνίδι που ψάχνει πάντα για επιθετικές δυνατότητες, ακόμη και όταν αναγκάζεται να αμυνθεί, με τα μαύρα.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, μοναδικής υπερδύναμης στο σκάκι -με εξαίρεση τον διάττοντα αστέρα που αντιπροσώπευε ο Αμερικανός Μπόμπι Φίσερ- έφερε και τη διάσπαση στο παγκόσμιο σκάκι, με τον Κασπάροφ και τον Καρπόφ να αναγορεύονται παγκόσμιοι πρωταθλητές δύο διαφορετικών διοργανώσεων. Οι δύο αντίπαλοι είχαν διαμετρικά αντίθετες πορείες και στην πολιτική. Ο Κασπάροφ ίδρυσε το αντιπολιτευόμενο κίνημα «Η Αλλη Ρωσία», πολεμώντας τον Πούτιν. Πρόεδρος Ινστιτούτου Ειρήνης, ο Καρπόφ, απέσπασε τιμητική διάκριση από τον Πούτιν για την «προσφορά του στη μητέρα πατρίδα».
Πάντως, στη συνέντευξη Τύπου πριν από τη νέα τους αναμέτρηση, οι δύο άνδρες συντονίστηκαν στο ίδιο μήκος κύματος, με τον Καρπόφ να δηλώνει ότι «το σκάκι μπορεί να γίνει χρήσιμο κοινωνικό εργαλείο» και τον Κασπάροφ να εκθειάζει τη δυνητική συμβολή του «στην εκπαίδευση των παιδιών και στην πρόληψη του Αλτσχάιμερ».