Η ιδέα μοιάζει απλή για μία ακόμη φορά. Ενας δημοσιογράφος δρόμου, ένας ρεπόρτερ της ζωής, μάλλον ένας περίεργος παρατηρητής που αναζητάει πίσω από τα ρούχα προσωπικά δεδομένα, σκέφτηκε να στήσει ένα μινιμαλιστικό μπλογκ, ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο, που δεν θα κράζει κανέναν, αντίθετα θα φωτογραφίζει ωραίες εικόνες, όμορφους ανθρώπους -επειδή το μέσα τους είναι όμορφο- και θα συνοδεύεται από αφαιρετικές λεζάντες. Χωρίς ονόματα, διευθύνσεις, ιδιότητες. Αγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Βρήκε και μια παλιομοδίτικη, εξαιρετικά φίνα γραμματοσειρά για να στήσει τη… βιτρίνα του και βάφτισε το πρότζεκτ του «The Sartorialist».
Ο κύριος Sartorialist, λοιπόν, γνωστός και ως Σκοτ Σούμαν, συγκέντρωσε τώρα όλες αυτές τις φωτογραφίες σε ένα βιβλίο. Λέγοντας την ίδια ιστορία από την ανάποδη. Ή πως ένα στοίχημα ξεκινάει σεμνά από το Ιντερνετ και εξελίσσεται σε εκδοτικό φαινόμενο. Γιατί το βιβλίο έχει ήδη εξαντληθεί. Στις εικόνες δεν θα συναντήσετε άνδρες και γυναίκες που φορούν τη βιτρίνα. Αν και ο Σκοτ Σούμαν ζει στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε να σταματάει ανθρώπους στον δρόμο τον Σεπτέμβριο του 2005, στο μπλογκ του δεν θα συναντήσετε αποκλειστικά περαστικούς της Πέμπτης Λεωφόρου. Παρίσι, Δουβλίνο, Στοκχόλμη, Λονδίνο, Μιλάνο, δυστυχώς όχι ακόμη Αθήνα ή Θεσσαλονίκη.
Η ιστορία του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ολα ξεκίνησαν όταν γεννήθηκε η κόρη του και αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του πωλητή για να παραμείνει σπίτι, μαζί της. Συνήθιζε να κουβαλάει την ψηφιακή μηχανή του στους δρόμους της Νέας Υόρκης, καταγράφοντας ό, τι συγκινούσε το βλέμμα του. Λίγο μετά, «ανέβαζε» τις εικόνες στο προσωπικό του μπλογκ με σύντομες επισημάνσεις, δομή που δεν άλλαξε μέχρι σήμερα και εισήγαγε έναν εναλλακτικό τρόπο φωτογραφίας μόδας σε συσκευασία μπλογκ.
Εκδοτικός κολοσσός, όπως η Conde Nast, του ζήτησε να γίνει… ανταποκριτής στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού, όχι φυσικά απαραίτητα από την πρώτη σειρά, κάτι που κάνουν όλοι οι άλλοι. Με καρμπόν. Μπορεί να δείτε από τον Καρλ Λάγκερφελντ, δύο Μιλανέζους μπαρμπέρηδες με λευκές στολές κι έναν έμπορο ναρκωτικών στο Χάρλεμ (!) μέχρι καθημερινούς ανθρώπους που τους θαυμάζεις κυρίως για την ειλικρίνειά τους απέναντι στην κάμερα.
Η ομορφιά για τον «Sartorialist» είναι στον δρόμο. Σαν μια υγιής αντίδραση απέναντι στον τόσο βαρετό και στημένο κόσμο των δήθεν διασημοτήτων του στυλ παγκοσμίως. Μια έκθεση ιδεών σε εξέλιξη για το τι σημαίνει προσωπικό στυλ. Ή πώς η μόδα εντάσσεται στην καθημερινότητα και γίνεται τρόπος ζωής. Εικόνες με κίνηση, ενέργεια και συναίσθημα. Γυναίκες που μεταμορφώνονται σε σούπερ μοντέλα χωρίς μπότοξ και στυλίστα, άνδρες που αναβιώνουν την κομψότητα από το ’50 και το ’60. Με πρωταγωνιστές καθημερινούς σταρ χωρίς όνομα. Και κόκκινα χαλιά.