ΠΑΡΙΣΙ. Με το μοτίβο φτερών αγγέλων να κυματίζουν πάνω από ωμοπλάτες, ένα μοντέλο περπάτησε μέσα στο χρυσοποίκιλτο ατελιέ σε μία από τις τελευταίες δημιουργίες του Αλεξάντερ Μακ Κουίν, προτού ο ίδιος επιλέξει να αφήσει αυτόν τον κόσμο.
Η πριβέ επίδειξη ήταν ένα ρέκβιεμ για έναν σπουδαίο σχεδιαστή. Το όραμά του της γοτθικής γοητείας σε έναν κόσμο γεμάτο από θρησκευτικό συμβολισμό είχε μεταφραστεί με απέραντη φινέτσα και ομορφιά, και με τον φουτουρισμό που ήταν η ουσία του πνεύματός του.
Τα έργα του Ιερώνυμου Μπος δεν ήταν απλώς αποτυπωμένα στα αισθησιακά και στενά σύνολα. Αντ’ αυτού οι εικόνες, με έμφαση στη βρετανική βασιλική κληρονομιά, ήταν στην οθόνη, επεξεργασμένες ψηφιακά. Αυτό ήταν κομμάτι από την εξαιρετική ματιά του σχεδιαστή στο ιστορικό παρελθόν μέχρι το μέλλον του κυβερνοχώρου. Αλλά ο θυμός και η ενέργεια που οδηγούσε πάντα τον Μακ Κουίν, στην καλύτερη δουλειά του είχε μετατραπεί σε μια γοητευτική ηρεμία γι’ αυτήν την κολεξιόν με τα 15 κομμάτια, που είχε ολοκληρώσει πριν από την αυτοκτονία του το Φεβρουάριο.
Σε αυτήν τη συλλογή ο Αλεξάντερ Μακ Κουίν έδειξε την ευαισθησία του στην ιστορία, τη δύναμή του στην έρευνα, τη φαντασία του, τις τεχνικές του δεξιότητες και την αγάπη του για τις γυναίκες – συχνά παρερμηνευμένες ή παρεξηγημένες, αλλά παρούσες εδώ, σε κάθε τσάκιση και φτερό.