Καθώς συχνά τα άτομα προχωρημένης ηλικίας ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, η τηλεϊατρική προσφέρει τη δυνατότητα αποστολής κλινικών στοιχείων από το σημείο όπου λαμβάνονται στο πλησιέστερο νοσοκομείο και το ιατρικό προσωπικό. «Αν και με αποσπασματικό τρόπο, τέτοιες λύσεις εφαρμόζονται άλλωστε και στην Ελλάδα εδώ και κάποια χρόνια, κυρίως όμως με τη μορφή πιλοτικών προγραμμάτων», λέει στην «Κ» ο κ. Ηλίας Μαγκλογιάννης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας. «Πάντως, το επόμενο τεχνολογικό βήμα σε αυτόν τον τομέα είναι η παροχή υπηρεσιών τηλεφροντίδας», προσθέτει, «δηλαδή η ανάπτυξη «έξυπνων» εφαρμογών πληροφορικής που θα μπορούν να επεξεργάζονται αυτόματα τις πληροφορίες από διάφορες ηλεκτρονικές διατάξεις (αισθητήρες κίνησης, οπτικοί ανιχνευτές, μικρόφωνα, συσκευές καταγραφής βιοσημάτων) στο σπίτι του ασθενούς ή ηλικιωμένου, ώστε να παρακολουθούν την υγεία του και να εντοπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα». Ετσι, στο τμήμα πληροφορικής πειραματίζονται με τέτοιες τεχνικές οι οποίες θα «καταλαβαίνουν» αν ο ηλικιωμένος έπεσε στο πάτωμα, αναλύοντας την εικόνα βίντεο, την ένταση και το στρες της φωνής του και τα δεδομένα από αισθητήρες μέτρησης της επιτάχυνσης οι οποίοι μπορούν να ενσωματωθούν στα ρούχα. Τεχνικές οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να αξιολογήσουν αν και πότε ο συγκεκριμένος χρήστης κάνει άσκοπες κινήσεις στο σπίτι, εμφανίζοντας αρχικά συμπτώματα άνοιας.
Αυτόματη αναγνώριση
Επίσης, στο Τμήμα Πληροφορικής πραγματοποιείται έρευνα σχετικά με την ανάπτυξη ενός συστήματος αυτόματης αναγνώρισης υπνικών διαταραχών, το οποίο θα καταγράφει και θα αναλύει τους αναπνευστικούς ήχους (την αναπνοή και το ροχαλητό) κατά τη διάρκεια του ύπνου, με σκοπό την αυτοματοποιημένη αναγνώριση της αποφρακτικής άπνοιας. «Για μεγαλύτερη αξιοπιστία, μάλιστα, οι ίδιοι αλγόριθμοι θα επεξεργάζονται επίσης στοιχεία σχετικά με τις κινήσεις των οφθαλμών, αλλά και του θωρακικού και του κοιλιακού τοιχώματος», συμπληρώνει ο Ελληνας επιστήμονας. Τα πλεονεκτήματα τέτοιων εφαρμογών τηλεφροντίδας είναι πολλαπλά, αφού κατ’ αρχάς έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν 24 ώρες το 24ωρο την υγεία ενός ασθενούς, χωρίς τη συνεχή εποπτεία ενός γιατρού, ειδοποιώντας όμως άμεσα το νοσηλευτικό προσωπικό σε περιπτώσεις ανάγκης. Επίσης, θα μειώσουν τους χρόνους παραμονής στο νοσοκομείο -καθώς πλέον η ανάρρωση θα μπορεί να γίνεται εν μέρει κατ’ οίκον-, αλλά και τη συχνότητα με την οποία ένας ηλικιωμένος πρέπει να υποβάλλεται σε εξετάσεις. «Αλλωστε, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, αυτός ο αυτοματοποιημένος ιατρικός έλεγχος κατ’ οίκον αποδεικνύεται πιο αξιόπιστος από τον συμβατικό τρόπο εξέτασης, καθώς έρευνες έχουν δείξει πως, παρουσία του γιατρού, πολλές ζωτικές ενδείξεις (όπως η πίεση) συχνά εμφανίζονται ασυνήθιστα υψηλές». Γι’ αυτό και, εδώ και τρία χρόνια, διοργανώνεται στη χώρα μας από το πανεπιστήμιο του Τέξας ένα συνέδριο πάνω σε τέτοιες τεχνολογίες. Εξάλλου, τουλάχιστον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι πρώτες ανάλογες εφαρμογές διατίθενται ήδη στο εμπόριο: για παράδειγμα, η εταιρεία Sensio-tec κυκλοφόρησε τον Ιούνιο μία συσκευή η οποία τοποθετείται κάτω από το κρεβάτι για να καταμετράει τους καρδιακούς παλμούς, τον ρυθμό αναπνοής και τις κινήσεις του ασθενούς – ειδοποιώντας, μάλιστα, το νοσηλευτικό προσωπικό όταν εντοπίσει κάτι ασυνήθιστο ή στην περίπτωση που ο ασθενής παραμένει για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα στην ίδια στάση. Επίσης, η Wellcore λάνσαρε τον Μάιο ένα πομπό GPS που «καρφιτσώνεται» στα ρούχα του ηλικιωμένου, ενημερώνοντας ασύρματα τους γιατρούς της εταιρείας όταν ανιχνεύσει επικίνδυνη πτώση.