ΧΑΓΗ. Η Ολλανδία κρίθηκε υπεύθυνη για τους θανάτους τριών μουσουλμάνων οι οποίοι σφαγιάσθηκαν από Σέρβους στη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας, όπου ακόμη 8.000 μουσουλμάνοι δολοφονήθηκαν από σερβικές δυνάμεις τον Ιούλιο του 1995. Αυτό απεφάνθη εφετείο στην Ολλανδία, το οποίο επιδίκασε αποζημίωση στους συγγενείς των θυμάτων που είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί ορόσημο και ενδέχεται να ανοίξει τον δρόμο για περαιτέρω προσφυγές και διεκδίκηση αποζημιώσεων από την Ολλανδία, από συγγενείς θυμάτων στη Σρεμπρένιτσα. Η απόφαση μπορεί να έχει συνέπειες και για άλλες χώρες που στέλνουν ειρηνευτικά τάγματα στο πλαίσιο του ΟΗΕ, καθώς αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών να παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη για τη δράση των στρατευμάτων τους ακόμη και όταν αυτά τελούν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ. Την προσφυγή κατά της Ολλανδίας κατέθεσαν ο Χασάν Νουχάνοβιτς, διερμηνέας του οποίου ο πατέρας και ο αδελφός σκοτώθηκαν στη Σρεμπρένιτσα, και οι συγγενείς του Ρίζο Μουστάφιτς, ηλεκτρολόγου που επίσης δολοφονήθηκε.
Τα θύματα συγκαταλέγονται μεταξύ των χιλιάδων μουσουλμάνων που είχαν βρει καταφύγιο σε στρατόπεδο του ΟΗΕ. Οταν το ολλανδικό τάγμα των κυανόκρανων, που είχε αναλάβει την ευθύνη να προστατεύσει τη Σρεμπρένιτσα, ανάγκασε χιλιάδες οικογένειες να βγουν από το στρατόπεδο, σερβοβοσνιακές δυνάμεις εκτέλεσαν 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους.
Στην απόφαση του ολλανδικού εφετείου τονίζεται ότι παρότι οι Ολλανδοί στρατιώτες τελούσαν υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ, βρίσκονταν στην πραγματικότητα υπό τον έλεγχο των ολλανδικών στρατιωτικών αρχών και της ολλανδικής κυβέρνησης. Στην απόφαση τονίζεται ότι τα τρία συγκεκριμένα θύματα ήταν μεταξύ των τελευταίων ανδρών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο και ότι οι Ολλανδοί στρατιώτες είχαν ήδη διαπιστώσει ότι τα θύματα κινδύνευαν να χάσουν τη ζωή τους από τους άνδρες του Μλάντιτς.
Το 2002, η τότε κυβέρνηση της Ολλανδίας, υπό τον πρωθυπουργό Βιμ Κοκ, παραιτήθηκε ύστερα από τη δημοσιοποίηση του πορίσματος ανεξάρτητης έρευνας στο οποίο υποστηριζόταν ότι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας δεν κατόρθωσε να αποτρέψει τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα.