Στη «στέγη του ουρανού» όλα μοιάζουν παραμυθένια

Στη «στέγη του ουρανού» όλα μοιάζουν παραμυθένια

1' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στον δρόμο από τη Λάσα στο Λιντσί, μία πόλη 150.000 κατοίκων ανατολικά της θιβετιανής πρωτεύουσας, συναντάς πιστούς βουδιστές να έρπουν νυχθημερόν με έναν ιδιότυπο «βηματισμό» σκουληκιού. Ξαπλώνουν μπρούμυτα στην άσφαλτο, ακουμπούν το μέτωπο, στηρίζονται στα χέρια και ξανασηκώνονται. Τα χρωματιστά ρούχα τους, σκονισμένα, γίνονται οι χάρτες της πορείας τους. Διανύουν έτσι εκατοντάδες, ενίοτε χιλιάδες χιλιόμετρα, μέχρι να φτάσουν στην Ποτάλα, τα χειμερινά ανάκτορα του Δαλάι Λάμα, που θεμελιώθηκαν τον έβδομο αιώνα και πήραν τη σημερινή τους μορφή το 1645.

Χρειάζονται εβδομάδες, καμιά φορά μήνες για να φτάσουν στον προορισμό τους. Τα διερχόμενα αυτοκίνητα, υπερσύγχρονα ιαπωνικά τζιπάκια με φιμέ τζάμια, επιβραδύνουν και τους δίνουν από το παράθυρο φαγητό και νερό για να επιβιώσουν στην κοπιαστική διαδρομή. Οι προσκυνητές χαμογελούν με ιώβειο υπομονή και ευχαριστούν ενώνοντας τα χέρια σε στάση «Νάμαστε». Εχουν καρούμπαλα στο κεφάλι και πληγές στα γόνατα από το αέναο προσκύνημά τους. Δίπλα τους ορθώνονται οι απόκρημνες πλαγιές των Ιμαλαΐων, υπογραμμίζοντας με τη γύμνια τους το σχεδόν πρωτόγονο στοιχείο της θυσίας τους. Το ανοίκειο δυτικό μάτι, ζαλισμένο από το υψόμετρο, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα υπνωτισμένο. Στη «στέγη του ουρανού» όλα μοιάζουν παραμυθένια. Αν ζούσε ο Αριστοφάνης θα τοποθετούσε στο Θιβέτ την ονειρική «Νεφελοκοκκυγία» του.

Τα Ιμαλάια συχνά σκίζουν τα σύννεφα, που κολλάνε πάνω τους τα υγρά ασιατικά πρωινά. Στη συνέχεια ανεβαίνουν σταδιακά πάνω από τις βουνοκορφές αφήνουν τον ήλιο να ψήσει τα ήδη μαυρισμένα πρόσωπα των ντόπιων. Οι περισσότερες γυναίκες φορούν χειρουργικές μάσκες για να προστατέψουν τα πρόσωπά τους από τον ήλιο. Κρατούν στα χέρια τους τροχούς προσευχής και τους κουνούν ρυθμικά, μουρμουρίζοντας επικλήσεις και μυστηριώδεις μουσικές. Οι πόλεις και τα μοναστήρια μοιάζουν βυθισμένα σε ένα μονότονο αινιγματικό βουδιστικό βουητό. Αλλοτε είναι οι εθελοντές που τραγουδούν «α καπέλα», χτίζοντας κάποια στέγη κατεστραμμένου -από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο- μοναστηριού. Αλλοτε είναι τα μηχανήματα που ψάχνουν ορυκτά στο πλούσιο θιβετιανό υπέδαφος ή εγκαθιστούν κυψέλες ηλιακής ενέργειας στους στύλους ηλεκτροδότησης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή