Παρά τη στροφή της αμερικανικής πολιτικής μετά την πτώση του Μπεν Αλι και τη φραστική υποστήριξη της Ουάσιγκτον στη δημοκρατική εξέγερση των Αράβων, το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών στον αραβικό κόσμο βυθίζεται στο χαμηλότερο επίπεδο μετά την τελευταία χρονιά της κυβέρνησης Μπους. Αυτό αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα του αμερικανικού ινστιτούτου Zogby, σύμφωνα με την οποία, στο διάστημα των δύο τελευταίων χρόνων, οι θετικές γνώμες για την Αμερική έπεσαν στην Αίγυπτο από 30% σε… 5%, ενώ μειώθηκαν κατά 10 ή και περισσότερες εκατοστιαίες μονάδες σε Μαρόκο, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία.
Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι η δημοτικότητα του Μπαράκ Ομπάμα, που τόσες ελπίδες είχε γεννήσει με την αντίθεσή του στον πόλεμο κατά του Ιράκ και τα ρητορικά ανοίγματα στον μουσουλμανικό κόσμο, μετά βίας φτάνει το… 10%, σε όλες τις αραβικές χώρες όπου πραγματοποιήθηκε η εν λόγω έρευνα. Πολύ δημοφιλέστεροι του Ομπάμα αποδείχθηκαν ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ακόμη και ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ.
Σε μεγάλο βαθμό, η Ουάσιγκτον πληρώνει το τίμημα της πολιτικής δύο μέτρων και δύο σταθμών έναντι των αραβικών εξελίξεων: παρεμβαίνει στρατιωτικά εναντίον του Καντάφι στον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο στο όνομα της προστασίας των αμάχων, αλλά ευλογεί, με την εκκωφαντική σιωπή της, την αιματηρή καταστολή της ειρηνικής, δημοκρατικής εξέγερσης στο Μπαχρέιν -όπου βρίσκεται η βάση του αμερικανικού Πέμπτου Στόλου- καθώς φοβάται ότι η ανατροπή του καθεστώτος Χαλίφα θα έσπρωχνε το κρατίδιο στην αγκαλιά του Ιράν. Καλωσορίζει στον ΟΗΕ το αποσχισθέν Νότιο Σουδάν, αλλά πασχίζει να αποτρέψει με κάθε τρόπο την αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Πραγματικά, το Παλαιστινιακό εξελίσσεται στον Γόρδιο Δεσμό της περιοχής, ενώπιον του οποίου παραλύει η πολιτική βούληση της κυβέρνησης Ομπάμα. Αν και ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν ο πρώτος που μίλησε για παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει τη διαρκή συρρίκνωση της παλαιστινιακής γης από τους εβραϊκούς εποικισμούς και να χαλιναγωγήσει την κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου – ο οποίος καταχειροκροτήθηκε… 29 φορές, κατά την πρόσφατη ομιλία του στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Απογοητευμένη από την πολιτική της Ουάσιγκτον, η μετριοπαθής Παλαιστινιακή Αρχή υπό τον Μαχμούντ Αμπάς προωθεί, με την υποστήριξη του Αραβικού Συνδέσμου, σχέδιο απόφασης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τον Σεπτέμβριο, για αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Η αναγνώριση απαιτεί θετική ψήφο από 116 μέλη των Ηνωμένων Εθνών, κάτι που θεωρείται σχεδόν βέβαιο. Ωστόσο, για να γίνει μέλος του ΟΗΕ το παλαιστινιακό κράτος χρειάζεται έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπου δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ασκήσουν βέτο, προστατεύοντας άλλη μια φορά το Ισραήλ. Κάτι τέτοιο όμως θα επιφέρει σημαντικό πολιτικό κόστος για την Αμερική, ιδίως αν ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες διαφοροποιηθούν από την Ουάσιγκτον – για την ώρα, Γαλλία, Βρετανία και Ισπανία δεν έχουν καταλήξει στην τελική τους θέση.