Ο Ρούπερτ Μέρντοχ άρχισε την καριέρα του όταν κληρονόμησε τη μικρή εκδοτική επιχείρηση του πατέρα του, στην Αυστραλία. Παραμένει στον πυρήνα του ένας σκληρός επιχειρηματίας, με το ένστικτο του δημοσιογράφου ενός ταμπλόιντ, όπως είπαν πολλοί πρώην και νυν εργαζόμενοί του, οι οποίοι όμως μίλησαν ανώνυμα για να μη θυμώσει.
«Ζει μέσα απ’ τις εφημερίδες του, από πολλές απόψεις», είπε ένας πρώην διευθυντής σε μια από τις μεγάλες εφημερίδες της News Corporation. «Εχει πάθος με τις ειδήσεις. Ενδιαφέρεται για ό,τι αυξάνει τις πωλήσεις, ό,τι είναι στην πρώτη σελίδα. Συζητά πάντα με τους διευθυντές του».
Ο κ. Μέρντοχ προσλαμβάνει δημοσιογραφικά στελέχη, με τα οποία συχνά έχει την ίδια φιλοσοφία -στα δεξιά του κέντρου, κατά των μεγάλων κυβερνήσεων, κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπέρ της ελεύθερης αγοράς- και εστιάζει στα αγαπημένα του θέματα. Χτίζει αυτούς τους δεσμούς μέσα από «παράξενες, οικογενειακές σχέσεις», όπως είπε ένας πρώην διευθυντής λονδρέζικης εφημερίδας του κ. Μέρντοχ. «Πηγαίνουν διακοπές μαζί του, παρακολουθούν τις συνεντεύξεις του στη Sun Valley», είπε.
Αν όμως οι εφημερίδες της News Corporation σε Βρετανία και Αμερική -The Times και The Sunday Times of London και η Wall Street Journal- του προσδίδουν βαρύτητα, τα ταμπλόιντ του προσφέρουν το έδαφος για να προωθήσει τα πολιτικά και επιχειρηματικά του συμφέροντα.
Κι αυτά βρίσκονται εκεί που χτυπά η καρδιά του. Πρώην διευθυντές της The News of the World και της The Sun λένε ότι τηλεφωνούσε συχνά με μια αίσθηση οικειότητας, αλλά μεταφέροντας το ακριβώς αντίθετο με καίριες ερωτήσεις και μεγάλες, ανησυχητικές σιωπές. «Το αποκαλούσαμε τηλεφωνική τρομοκρατία» είπε ο Ρόι Γκρινσλέιντ, πρώην διευθυντής του Μέρντοχ, ο οποίος είναι σήμερα καθηγητής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. «Προσπαθείς να γεμίσεις τα κενά κι όταν κάνεις υποθέσεις είναι βέβαιο ότι θα κάνεις λάθος».
Αποκλειστικότητες
Ο κ. Μέρντοχ περιμένει απ’ τα ταμπλόιντ του να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό, με επιθετικό, διεισδυτικό ρεπορτάζ, με αποτέλεσμα αποκλειστικότητες που αποκαλύπτουν σεξουαλικές υποθέσεις ή ξεσκεπάζουν το κατεστημένο. Είναι αυτή η προσδοκία, λένε πρώην διευθυντές και δημοσιογράφοι, που ώθησε τους διευθυντές των ταμπλόιντ του σε όλο και πιο περιπετειώδεις πρακτικές συλλογής πληροφοριών.
Κανείς απ’ τους διευθυντές δεν είπε ότι ο κ. Μέρντοχ τούς έδωσε εντολή να καταφύγουν σε τηλεφωνικές υποκλοπές ή να χρησιμοποιήσουν άλλες παράνομες μεθόδους. Αλλά ο ενθουσιασμός του για δημοσιεύματα, που έκαναν μεγάλες πωλήσεις και εκνεύριζαν την πολιτική ελίτ ήταν θρυλικός στη Fleet Street.
Ο κ. Μέρντοχ δεν δίσταζε να κατσαδιάζει τους διευθυντές της The Sun και της The News of the World, όταν έκαναν λάθη είτε από παραδρομή, είτε εσκεμμένως. Δεν ήταν ποτέ μυστικό ότι η The Sun προωθούσε τα επιχειρηματικά του συμφέροντα, καταγγέλλοντας, για παράδειγμα, το BBC ή εκθειάζοντας τα προγράμματα του BSkyB ή τις ταινίες της Century Fox. Ούτε είναι μυστικό ότι τα ταμπλόιντ του κ. Μέρντοχ προωθούν ενθουσιωδώς τους πολιτικούς που συμπαθεί και κατηγορούν τους άλλους.
Σύμφωνα με τον Lance Price, πρώην ειδικό σύμβουλο του Τόνι Μπλερ, ο κ. Μέρντοχ βρισκόταν πίσω από τον επικριτικό τίτλο της News of the World για την ευρωπαϊκή πολιτική του Μπλερ το 2004. «Προδοσία» έγραφε το πρωτοσέλιδο, που αποκαλούσε «προδότη» τον Τόνι Μπλερ.
Ωστόσο, παρά τη μεγάλη προσωπική συμμετοχή του, ο κ. Μέρντοχ δεν προσπαθεί να επηρεάσει την ειδησεογραφική κάλυψη είπε ο Ρόμπερτ Τόμσον, διευθυντής της Journal, με τον οποίο έχει την πιο στενή σχέση. «Υπάρχει μια σαφής, διακριτή, πολύ προσεκτική διαχωριστική γραμμή. Ο Ρούπερτ σέβεται την ανεξαρτησία του διευθυντή…».
Εντούτοις, τα τελευταία λίγα χρόνια, λένε κάποιοι, το ενδιαφέρον της εταιρείας μετατοπίστηκε και με τον Τζέιμς Μέρντοχ, επικεφαλής, στο Λονδίνο, έχει γίνει πιο επιχειρηματικό και λιγότερο επικεντρωμένο στις εφημερίδες. Τα νομικά προβλήματα στη The News of the World θεωρείται εν πολλοίς ότι συνέβησαν υπό την αιγίδα όχι του Ρούπερτ αλλά του Τζέιμς Μέρντοχ, ο οποίος δεν συμμερίζεται την αγάπη του πατέρα του για την ειδησεογραφία.