ΚΑΜΠΕΡΑ. Σε ηλικία 98 ετών, στο Λονδίνο, απεβίωσε η Νάνσι Γουέικ, κατάσκοπος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που είχε τιμηθεί με πλήθος παρασήμων για τη δράση της και ήταν ηρωίδα της γαλλικής Αντίστασης.
Η Γουέικ, που είχε λάβει το προσωνύμιο «Λευκό Ποντίκι» για την ικανότητά της να παραμένει ασύλληπτη, ήταν για μια συγκεκριμένη περίοδο το πλέον καταζητούμενο πρόσωπο για την Γκεστάπο. «Η Νάνσι Γουέικ ήταν μια πολυμήχανη γυναίκα, εξαιρετικά θαρραλέα, της οποίας τα επιτεύγματα έσωσαν τις ζωές εκατοντάδων συμμάχων στη διάρκεια του πολέμου και συνέβαλαν στον τερματισμό της ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία», τόνισε η πρωθυπουργός της Αυστραλίας Τζούλια Γκίλαρντ. Σύμφωνα με τον βιογράφο της, Πίτερ Φιτζσίμονς, η Γουέικ διέφυγε πολλές φορές τη σύλληψη, ενώ μοίραζε όπλα, χρήματα και κωδικοποιημένα βιβλία στη Γαλλία. «Οι Γερμανοί την αποκαλούσαν «το Λευκό Ποντίκι» γιατί κάθε φορά που νόμιζαν ότι την είχαν εντοπίσει, αυτή ξέφευγε. Επιπλέον, η Γουέικ ήταν εξαιρετικά όμορφη γυναίκα. Οι Γερμανοί αναζητούσαν έναν κατάσκοπο που έμοιαζε με εκείνους, έναν επιθετικό άνδρα με όπλο, όμως η Γουέικ δεν ήταν διόλου έτσι», τονίζει ο Φιτζσίμονς.
Η Γουέικ είχε γεννηθεί στο Γουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, η μικρότερη σε μια οικογένεια με έξι παιδιά. Οταν ήταν δύο ετών, η οικογένειά της μετοίκησε στην Αυστραλία. Εργάστηκε αρχικώς ως νοσοκόμα, όμως χάρη σε μια κληρονομιά, έφυγε από την οικογένειά της το 1931 και πραγματοποίησε το όνειρό της που ήταν να ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Παρίσι. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Λονδίνο και έγινε ανταποκρίτρια της εφημερίδας Chicago Tribune στο Παρίσι, για την οποία κάλυψε την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία. Το 1933 ταξίδεψε στη Βιέννη για να πάρει συνέντευξη από τον Χίτλερ και έκτοτε ορκίστηκε να πολεμήσει τους ναζί. Το 1939 παντρεύτηκε τον Γάλλο επιχειρηματία Ανρί Φιοκά. Η Γουέικ εγκλωβίστηκε στη Γαλλία όταν εισέβαλαν στη χώρα οι ναζί και σύντομα πέρασε στην αντίσταση. Οταν την πρόδωσαν, διέφυγε στο Λονδίνο, όμως η Γκεστάπο βασάνισε και σκότωσε τον σύζυγό της. Αργότερα έπεσε με αλεξίπτωτο στη Γαλλία και έγινε σύνδεσμος μεταξύ του Λονδίνου και των γαλλικών αντιστασιακών ομάδων. «Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος καλός Γερμανός ήταν ο νεκρός Γερμανός και όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο. Λυπούμαι που δεν σκότωσα περισσότερους Γερμανούς», είχε πει σε συνέντευξή της. Η Γουέικ, που δεν απέκτησε ποτέ παιδιά, ζούσε σε οίκο ευγηρίας για βετεράνους στο Λονδίνο από το 2003 όταν υπέστη έμφραγμα. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν για λοίμωξη του αναπνευστικού. Στις 30 Αυγούστου θα γινόταν 99 ετών. Σύμφωνα με την επιθυμία της, η σορός της θα αποτεφρωθεί και οι στάχτες της θα σκορπιστούν στο Μονλικόν στην κεντρική Γαλλία όπου το 1944 έδωσε ηρωική μάχη εναντίον της Γκεστάπο.