ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Την αδυναμία της Δύσης να αντιδράσει απέναντι στην οικοδόμηση του Τείχους του Βερολίνου, αλλά και την πρόθεση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας να ανταλλάξει το Δυτικό Βερολίνο με εδάφη της Ανατολικής Γερμανίας, αποκαλύπτουν απόρρητα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Την ιδέα της ανταλλαγής εδαφών είχε ο πρώτος καγκελάριος της Δυτ. Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, που αν και ιδεολόγος του αντικομμουνισμού, θεωρούσε πολιτικά χρήσιμη την κατάργηση αυτής της πηγής έντασης στην καρδιά της Κεντρικής Ευρώπης.
Παρά ταύτα, η πρόταση του καγκελαρίου και ιδρυτή του Χριστιανοδημοκρατικού CDU καλύφθηκε από πέπλο απόλυτης μυστικότητας, καθώς η αποκάλυψή της θα έπληττε σοβαρά τις συντηρητικές περγαμηνές του Κόνραντ Αντενάουερ. Το τολμηρό του σχέδιο αποκάλυψε ο Αντενάουερ στον Σοβιετικό πρέσβη στη Βόννη, Αντρέι Σμιρνόφ, στις 16 Αυγούστου 1961, τρεις μόλις ημέρες μετά την οικοδόμηση του Τείχους στην αρχική του μορφή.
Παρότι ο Αντενάουερ χαρακτήριζε τον Χρουστσόφ «βίαιο δικτάτορα» και την Ανατολική Γερμανία ως «στρατόπεδο συγκέντρωσης», στη συνάντησή του με τον Σμιρνόφ ο καγκελάριος εμφανίστηκε ιδιαίτερα διαλλακτικός, εκφράζοντας την πρόθεσή του για ειρηνική συνύπαρξη με την ΕΣΣΔ. Ο καθολικός Αντενάουερ ουδέποτε συμπάθησε άλλωστε την προτεσταντική Πρωσία, χαρακτηρίζοντας «ασιατική στέπα» τη Γερμανία πέρα του ποταμού Ελβα.
Αν η στάση του Αντενάουερ και η πρότασή του για ανταλλαγή του Δυτ. Βερολίνου με το κρατίδιο της Θουριγγίας και τμημάτων του Μεκλεμβούργου και της Σαξονίας είχε αποκαλυφθεί την εποχή εκείνη, ο καγκελάριος θα είχε χάσει οπωσδήποτε τις εκλογές απέναντι στον τότε δήμαρχο του Βερολίνου και ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών, Βίλι Μπραντ.