Το μετριοπαθές ισλαμικό κόμμα της Τυνησίας αναγνωρίστηκε τελικά ως ο νικητής των εκλογών. Διεξήγαγε συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας με έναν συνασπισμό φιλελευθέρων, σε μια σπάνια συμμαχία-πρότυπο, όπως διακήρυξαν οι ηγέτες του κόμματος, για τις χώρες που αναδύονται από την αναταραχή της Αραβικής Ανοιξης. Τη Δευτέρα το απόγευμα, τα φιλελεύθερα κόμματα της Τυνησίας διεμήνυσαν ότι είναι πρόθυμα να διαπραγματευτούν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης με επικεφαλής το αντίπαλο ισλαμικό κόμμα Ενάχντα, αφού το τελευταίο συγκέντρωσε το 40%.
Η αποδοχή των αποτελεσμάτων από τους αντιπάλους σηματοδότησε την έναρξη μιας συνεργασίας, που σπανίως εκδηλώνεται στον αραβικό κόσμο, όπου οι λιγοστές ευκαιρίες ισλαμιστών να επιτύχουν εκλογικές νίκες οδήγησαν συχνά σε ανελέητη καταστολή ή εμφύλιο.
Στη γειτονική Αλγερία, μια εκλογική νίκη των ισλαμιστών προ εικοσαετίας πυροδότησε στρατιωτικό πραξικόπημα εγκαινιάζοντας μια δεκαετία αιματοκυλίσματος, ενώ στα παλαιστινιακά εδάφη, η σαρωτική νίκη της Χαμάς στις εκλογές του 2006 οδήγησε σε αντιπαράθεση με τη Δύση, δίχασε την κυβέρνηση και προκάλεσε ένοπλη σύρραξη στη Γάζα. Στην Τυνησία έγιναν οι πρώτες εκλογές της Αραβικής Ανοιξης, με σκοπό τον σχηματισμό μιας εθνοσυνέλευσης, που θα αναλάβει να κυβερνήσει, γράφοντας παράλληλα το Σύνταγμα, 10 μήνες μετά την ανατροπή του προέδρου Ζιν ελ Αμπιντίν Μπεν Αλι.
Οι ισλαμιστές χαιρέτισαν το αποτέλεσμα ως προάγγελο της πολιτικής αναρρίχησής τους μετά τις εξεγέρσεις στην περιοχή. Οι ισλαμιστές της Αιγύπτου προορίζονται για μεγάλες νίκες στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου μήνα και οι ομόλογοί τους της Λιβύης παίζουν τώρα κυρίαρχους ρόλους στη μετά τον Καντάφι περίοδο μετάβασης. «Αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ισλαμική εξαίρεση όταν πρόκειται για τη δημοκρατία», δήλωσε ο Εσάμ ελ Εριάν, ηγέτης ενός νέου πολιτικού κόμματος. Στην Τυνησία και αλλού, ορισμένοι ανησυχούν για την ισλαμική εξέγερση, θεωρώντας ότι οι πολιτικοί ηγέτες εμφανίζονται τώρα μετριοπαθείς, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν μια συντηρητική θρησκευτική ατζέντα. Η Τυνησία, που όπως λένε βρίσκεται πιο κοντά στην Ευρώπη απ’ ό,τι άλλα κράτη της Αραβικής Ανοιξης, θεωρείται ευρέως ως η χώρα με τη μεγαλύτερη ευκαιρία να εγκαθιδρύσει ένα γνήσια πλουραλιστικό μοντέλο διακυβέρνησης.
Προοδευτικό κόμμα
Οι ηγέτες του Ενάχντα διακηρύσσουν ότι το κόμμα τους τηρεί πολύ περισσότερο τις αρχές της δυτικού τύπου φιλελεύθερης δημοκρατίας, σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο ισλαμικό κόμμα στην περιοχή, και εξέφρασαν την ελπίδα ότι το παράδειγμά τους θα βοηθήσει και άλλους ισλαμιστές να ακολουθήσουν έναν ανάλογο φιλελεύθερο δρόμο.
«Είμαστε το πλέον προοδευτικό ισλαμικό κόμμα της περιοχής», τόνισε η Σουμάγια Γκανούσι, αρθρογράφος βρετανικής εφημερίδας και κόρη του ιδρυτή του Ενάχντα, η οποία δρα ως εκπρόσωπος του κόμματος. «Η αποδοχή του ενός από τον άλλον, η αποδοχή του πλουραλισμού και η προσπάθεια ανάπτυξης συνεργασίας – αυτό είναι το δίδαγμα που μπορεί να δώσει το Ενάχντα σε άλλα ισλαμικά πολιτικά κινήματα», δήλωσε.
Το Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα, σφοδρός επικριτής του Ενάχντα, που προβάλλεται ως ο κυριότερος φιλελεύθερος αντίπαλός του, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει αρκετή υποστήριξη. Στις διαπραγματεύσεις τους οι νικητές στράφηκαν προς δύο άλλα λιγότερο επιθετικά φιλελεύθερα κόμματα, το Κογκρέσο της Δημοκρατίας και το Δημοκρατικό Φόρουμ για την Εργασία και την Ελευθερία.
Αξιωματούχοι του Ενάχντα βεβαιώνουν ότι η μεταβατική κυβέρνηση θα εστιαστεί στην οικονομική ανάπτυξη. Αναγνωρίζοντας την ισχυρή παράδοση των δικαιωμάτων της γυναίκας στην Τυνησία, οι ηγέτες του κόμματος έχουν επανειλημμένως δεσμευτεί να προβάλουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στις θέσεις εργασίας, και υπόσχονται να προστατεύσουν την ελευθερία των γυναικών να επιλέγουν ή να απορρίπτουν την ισλαμική ενδυμασία.