THE NEW YORK ΤΙΜΕS
Το ρίσκο της εξόδου
Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να γίνει δεκτός με τιμές όταν φθάσει στο Βερολίνο την Παρασκευή, αλλά το αίτημά του για πιο ευνοϊκούς όρους διάσωσης θα αντιμετωπιστεί με ψυχρότητα, πυροδοτώντας ένταση που ενδέχεται να αναστατώσει τις χρηματαγορές μέσα στις επόμενες ημέρες. Με τις θερινές τους διακοπές να έχουν τελειώσει, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες φαίνεται ότι επανέρχονται στους χειρισμούς, που τόσο συχνά έχουν προκαλέσει αναταραχή στην αγορά και έχουν θορυβήσει εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίοι ελπίζουν σε μια άμεση λύση στην κρίση της Ευρωζώνης. Μετά σύντομο διάλειμμα, η Ευρωζώνη βρίσκεται ενώπιον σειράς κρίσιμων γεγονότων που θα καθορίσουν τη δυνατότητα επιβίωσης του ευρώ. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι κατά παράδοση υιοθετούν σκληρή γλώσσα εν όψει τέτοιων συναντήσεων, ως διαπραγματευτική τακτική, ενώ στην πράξη υπήρξαν πολύ πιο ευέλικτοι απ’ ό,τι υπονοεί η ρητορική τους. Παρά τις συνήθεις διακηρύξεις ότι η Ευρωζώνη θα επιβιώσει μετά την έξοδο της Ελλάδας, οι πολιτικοί ηγέτες στο Βερολίνο και αλλού είναι απίθανο να επιθυμούν να πάρουν ένα τόσο μεγάλο ρίσκο.
SΡΙΕGΕL ΟΝLΙΝΕ
Αθηναίοι επισκέπτες
Είναι η εβδομάδα των επισκέψεων από την Αθήνα. Στην αρχή ο ΥΠΕΞ και μετά ο πρωθυπουργός στο Βερολίνο. Πριν από τις συναντήσεις, πολιτικοί από τις τάξεις των Χριστιανοδημοκρατών και των Ελεύθερων Δημοκρατών επιμένουν εκ νέου ότι η Αθήνα πρέπει να τηρήσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα πρέπει να ελπίζει σε υποχωρήσεις. Στο επίκεντρο των συνομιλιών θα βρεθεί το κυρίαρχο ερώτημα, κατά πόσον θα καταφέρει η Αθήνα να παραμείνει στην Ευρωζώνη και αν έχει τη βούληση και τη δυνατότητα να υλοποιήσει τα μέτρα της τρόικας, προκειμένου να απελευθερωθεί η επόμενη δόση από το δεύτερο πακέτο διάσωσης. Εκκρεμές παραμένει, εξάλλου, κατά πόσον μπορεί να εξασφαλίσει η χώρα περισσότερο χρόνο για την εφαρμογή του προγράμματος. Στους κόλπους του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού η σκληρή γραμμή συνεχίζεται. «Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο κοινό μας νόμισμα θα επιτευχθεί μόνο αν παραμείνουμε αφοσιωμένοι και συνεπείς στο συμφωνηθέν πλαίσιο», δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας και επικεφαλής των Ελεύθερων Δημοκρατών, Φίλιπ Ρέσλερ στο SPIEGEL ONLINE την Κυριακή.
ΝΕWSΤΑΤΕSΜΑΝ
Μία ακόμα κρίση χρέους
Η Ελλάδα και τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη μπορούν να διδαχθούν από την εμπειρία της Λατινικής Αμερικής, όπως αυτή διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1980. Στις 20 Αυγούστου του 1982, πριν από τριάντα χρόνια, το Μεξικό ανήγγειλε στάση πληρωμών που αποτέλεσε αρχή της λεγόμενης κρίσης χρέους του Τρίτου Κόσμου. Και τότε τα χρήματα που προορίζονταν για οικονομική βοήθεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή των χρεών των αφρόνων τραπεζικών ιδρυμάτων, ενώ τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση της οικονομίας. Η επανάληψη, λοιπόν, αυτών των πολιτικών, δεν μπορεί να θεωρηθεί απλή «απροσεξία». Το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομίας, ή καλύτερα, της παγκόσμιας οικονομίας θα κριθεί σε μία αντιπαράθεση, μία μάχη ανάμεσα στους οικονομικώς κυρίαρχους από τη μία και τους λαούς των κρατών που έχουν τα μεγαλύτερα χρέη, από την άλλη. Είτε, λοιπόν, πρέπει να πάρουμε το τιμόνι της οικονομίας από τις τράπεζες είτε θα καταβυθιστούμε σε ένα οικονομικό πείραμα που στο παρελθόν είχε ανυπολόγιστο κόστος για τις ζωές και τις περιουσίες εκατομμυρίων ανθρώπων.
ΤΗΕ WALL STREET JΟURΝΑL
Η ευχή του Κάμερον
Είναι παράδοξο. Στην Ελλάδα, παρά την πενταετή συρρίκνωση της οικονομίας και την εκτίναξη της ανεργίας στο 23%, η συντριπτική πλειοψηφία εξακολουθεί να στηρίζει το ενιαίο νόμισμα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι η κοινή γνώμη δυσανασχετεί με τα πακέτα διάσωσης που χορηγεί η κυβέρνηση Μέρκελ. Στη Βρετανία, ωστόσο, η οποία έχει ωφεληθεί από μια υποτίμηση της τάξεως του 25% έναντι του ευρώ και όπου η ανεργία παρουσιάζει πτωτικές τάσεις, το ποσοστό εκείνων που επιθυμούν μια έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση αυξάνεται. Είναι, λοιπόν, υπαρκτός ο κίνδυνος μιας εξόδου της Βρετανία από την Ε.Ε; Κατά τον Τόνι Μπλερ και την επενδυτική τράπεζα Νομούρα, ναι. Ο πρωθυπουργός Κάμερον δέχεται ήδη αφόρητες πιέσεις από το εσωτερικό των Συντηρητικών να συμπεριλάβει στο εκλογικό μανιφέστο του κόμματος μια δέσμευση για δημοψήφισμα. Αν ενδώσει, τα βήματά του ενδέχεται να ακολουθήσουν Εργατικοί και Φιλελεύθεροι Δημοκράτες. Σήμερα, πάντως, το πιθανότερο είναι ο κ. Κάμερον να εύχεται ενδόμυχα την κατάρρευση της Ευρωζώνης προκειμένου να αποφύγει μια δύσκολη απόφαση στο εγγύς μέλλον.