Στα περισσότερα ξενοδοχεία η πολυτέλεια υπολογίζεται με γνώμονα το πόσο μαλακά είναι τα σεντόνια και τη μάρκα των σαπουνιών στο λουτρό. Πολλά ξενοδοχεία, όμως, τώρα διεκδικούν ακόμα πλουσιότερους επίδοξους ενοίκους, όσους δεν έχουν κανένα περιορισμό στο πόσο θα ξοδέψουν, δημιουργώντας σουίτες αμύθητης πολυτέλειας.
Ενα τέτοιο δωμάτιο είναι η σουίτα «Τζουέλ» του ξενοδοχείου New York Palace στο κέντρο της Νέας Υόρκης, που άνοιξε τις θύρες της πρόσφατα. Εκτείνεται σε τρεις ορόφους με συνολικό εμβαδό 465 τετραγωνικών μέτρων και ανέτως θα μπορούσε να θεωρηθεί μία εκδοχή των Βερσαλλιών σε μικρογραφία, με υπέροχη θέα κτιρίων- συμβόλων της αμερικανικής μητρόπολης όπως είναι το κτίριο Κράισλερ και το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ.
Δάπεδο από μαύρο μάρμαρο, αλλά και τεράστιοι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι θα ικανοποιούσαν και τον πιο δύσκολο επισκέπτη, ενώ ποιον θα άφηνε δυσαρεστημένο η τεράστια βεράντα, που βέβαια διαθέτει το δικό της μπαρ αλλά και ένα πελώριο τζακούζι που αφήνει την αίσθηση ότι βυθίζεται σε αστραφτερό πολύτιμο λίθο. Και μετά, βέβαια, έρχονται τα πραγματικά κοσμήματα.
Στην είσοδο της σουίτας υπάρχουν πέντε προθήκες με κοσμήματα, ενώ στο μικρό διαμέρισμα ο ειδικός φωτισμός και οι καθρέφτες που καλύπτουν από το δάπεδο μέχρι την οροφή είναι σχεδιασμένοι ειδικά για επιδείξεις κοσμημάτων.
Αυτό το μεγαλείο ή η υπερβολική επίδειξη του πλούτου -αναλόγως του ποια είναι η κοσμοθεωρία σας- μπορεί να γίνει δική σας αν, βέβαια, καταβάλλετε 18.500 ευρώ τη νύχτα.
Και βέβαια ο αγώνας για την υπέρτατη πολυτέλεια συνεχίζεται στη Νέα Υόρκη. Τον Νοέμβριο στο Mandarin-Oriental άνοιξε τις θύρες της μία καταπληκτική σουίτα 306 τετραγωνικών μέτρων που έχει παράθυρα από το δάπεδο μέχρι την οροφή και τραπεζαρία όπου μπορούν να δειπνήσουν δέκα άτομα. Η τιμή εδώ είναι 20.700 ευρώ το βράδυ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η τάση της άνευ ορίων πολυτέλειας έχει τις ρίζες της εκτός της αμερικανικής επικράτειας και πυροδοτήθηκε από την αυξανόμενη ζήτηση από τους πάμπλουτους απ’ όλο τον κόσμο. «Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η ίδια τάση σε κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες», εξηγεί ο Ντέιβιντ Λεμπ, αναλυτής στη Robert W. Baird & Company. Η τάση αυτή ειδικότερα ξεκίνησε από τη Σιγκαπούρη, το Λονδίνο και ορισμένες πόλεις της Μέσης Ανατολής.
Η τάση καθυστέρησε να ριζώσει στις ΗΠΑ τόσο λόγω της ύφεσης όσο και λόγω μιας εγγενούς αντίστασης σε μεγάλες επιδείξεις πλούτου. Τώρα, όπως φαίνεται, οι ανησυχίες που διατυπώθηκαν στο παρελθόν έχουν καταλαγιάσει και μετά τη Νέα Υόρκη η νέα τάση κερδίζει έδαφος και σε πόλεις όπως το Λας Βέγκας, το Μαϊάμι και το Ντάλας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτές οι υπερπολυτελείς σουίτες εξυπηρετούν ένα διπλό σκοπό. Αφενός δημιουργούν μία «εικόνα» για το ίδιο το ξενοδοχείο και ταυτόχρονα εκτός από τους πάμπλουτους προσελκύουν τους ταξιδιώτες της μεσαίας τάξης, οι οποίοι παρότι δεν μπορούν επ’ ουδενί να καταβάλουν τέτοιες τιμές, θέλουν να μείνουν στον ίδιο, ευρύτερο, χώρο με αυτούς τους πάμπλουτους.