Είναι κλασικές ταινίες κινουμένων σχεδίων, όπως οι «Ντάμπο» (1941), «Πίτερ Παν» (1953), αλλά στην υπηρεσία streaming της Ντίσνεϊ οι παραγωγές αυτές θα έχουν μια μικρή βοήθεια για να αντέξουν τη δοκιμασία του χρόνου. Προτού οι θεατές παρακολουθήσουν κάποιες από αυτές τις ταινίες που έχουν ψυχαγωγήσει πολλές γενιές παιδιών, θα λαμβάνουν προειδοποιήσεις για σκηνές που περιέχουν «αρνητικές απεικονίσεις και στρεβλή αντιμετώπιση λαών ή πολιτισμών». Η προειδοποίηση, διάρκειας 12 δευτερολέπτων, που δεν μπορεί να αγνοηθεί, λέει εν μέρει στους θεατές: «Αυτά τα στερεότυπα ήταν εσφαλμένα τότε και είναι λάθος και τώρα. Αντί να αφαιρέσουμε το επίμαχο περιεχόμενο, θέλουμε να αναγνωρίσουμε τη ζημιογόνο επιρροή, να μάθουμε από αυτήν και να πυροδοτήσουμε συζητήσεις για να δημιουργήσουμε ένα πιο συμπεριληπτικό μέλλον από κοινού».
Εκτός από τα φιλμ «Πίτερ Παν» και «Ντάμπο», η σχετική προειδοποίηση παίζει σε ταινίες όπως «Οι αριστογάτες» (1970), «Αλαντίν» (1992) και καθοδηγεί τους θεατές σε μια ιστοσελίδα που εξηγεί ορισμένες από τις προβληματικές σκηνές. Στις «Αριστογάτες», μια γάτα με σκιστά μάτια και πλακουτσωτή μύτη είναι μια «ρατσιστική καρικατούρα των λαών της Ανατολικής Ασίας με υπερβολικά στερεοτυπικά χαρακτηριστικά», επισημαίνει η ιστοσελίδα. Το τραγούδι της γάτας «κοροϊδεύει την κινεζική γλώσσα και κουλτούρα», τονίζει. Το «Ντάμπο» περιλαμβάνει ένα σμήνος από κοράκια, ο αρχηγός του οποίου λέγεται Τζιμ Κρόου, μια αναφορά στους νόμους του φυλετικού αποκλεισμού στις ΗΠΑ. Ο «Πίτερ Παν» απεικονίζει τους ιθαγενείς με έναν στερεοτυπικό τρόπο, ενώ συχνά τους αποκαλεί με μια λέξη που σήμερα θεωρείται υβριστική. Η Ντίσνεϊ είχε ως συμβούλους οργανώσεις της Αφροαμερικανικής Ενωσης Κριτικών και την Επιτροπή Ασίας – Ειρηνικού για την Ψυχαγωγία. Παράλληλα, μια τρίτη συμβουλευτική επιτροπή παρείχε στην Ντίσνεϊ διαρκή καθοδήγηση και αλλαγή στον τρόπο σκέψης σε κρίσιμα ζητήματα και μεταβαλλόμενες έννοιες. Η προειδοποίηση έρχεται μετά μια ανάλογη, πλην λιγότερο εκτεταμένη σημείωση που είχε προστεθεί το 2019 σε ταινίες Ντίσνεϊ και ενημέρωνε τους θεατές πως «το πρόγραμμα παρουσιάζεται όπως είχε αρχικά δημιουργηθεί. Ισως περιέχει παρωχημένες πολιτισμικές απεικονίσεις».
Ο Χεμάντ Σαχ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, ο οποίος μελετάει τις απεικονίσεις φυλής και εθνικότητας σε ταινίες και ΜΜΕ, υπογραμμίζει πως αν λευκά παιδιά καταναλώνουν περιεχόμενο με ανεξέλεγκτες ρατσιστικές απεικονίσεις, είναι πιθανό να κανονικοποιήσουν τα στερεότυπα για λογαριασμό τους και να καταστήσουν φυσιολογικό για αυτά να μην εντοπίζουν τα στερεότυπα και τις ρατσιστικές συμπεριφορές όταν τα συναντούν στη ζωή τους.
Στον αντίποδα, για τα μαύρα παιδιά θα μπορούσε να δημιουργήσει ζητήματα αυτοεκτίμησης. Θα μπορούσαν να αρχίσουν να αναρωτιούνται: «Ετσι είμαι;» Αν και ο δρ Σαχ εκφράζει επιφυλάξεις κατά πόσον οι προειδοποιήσεις στις ταινίες θα έχουν κάποια σοβαρή επίδραση, εκτιμά ότι οι ρατσιστικές σκηνές παρέχουν τη δυνατότητα διαπαιδαγώγησης όταν τα παιδιά βλέπουν τις ταινίες με τους γονείς τους στο σπίτι ή στην τάξη στο πλαίσιο ενός μαθήματος αντιμετώπισης των ΜΜΕ.