Η βία στα Κατεχόμενα και τη Γάζα έφερε το Παλαιστινιακό στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής, προκαλώντας διχασμό στις τάξεις του Δημοκρατικού Κόμματος και ρήξη μεταξύ της ακτιβιστικής πτέρυγας με την κομματική ηγεσία. Τη στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση Μπάιντεν επιθυμεί να χειριστεί προσεκτικά το θέμα, χαρακτηρίζοντάς το διπλωματική κρίση, η ενισχυόμενη αριστερή πτέρυγα εκτιμά ότι η διένεξη στην Παλαιστίνη αποτελεί ζήτημα φυλετικής δικαιοσύνης, άρρηκτα συνδεδεμένο με την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή. Για τους ακτιβιστές αυτούς, τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και η αντιπαράθεση γύρω από την κυριότητα της γης σχετίζονται με την αστυνομική βία στις ΗΠΑ και τις συνθήκες που επικρατούν για τους μετανάστες στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.
Με τον πρόεδρο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο η στήριξη της Ουάσιγκτον προς το Ισραήλ δεν τίθεται σε αμφισβήτηση. Παρ’ όλα αυτά, οι φωνές διαμαρτυρίας αυξάνονται. Την Πέμπτη, ομάδα προοδευτικών Δημοκρατικών μελών της Βουλής κατηγόρησαν από το βήμα τον πρόεδρο Μπάιντεν για στήριξη της ισραηλινής κατοχής. Η βουλευτής Αλεσάντρια Οκάζιο-Κορτέζ επέκρινε έτσι τον πρόεδρο, υπενθυμίζοντάς του το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην επιβίωση. Μία ημέρα αργότερα, 150 ανθρωπιστικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις υπέγραφαν κοινή ανακοίνωση καλώντας σε αλληλεγγύη προς τους κατοίκους της Παλαιστίνης, καταδικάζοντας την «ισραηλινή κρατική βία».
Η ηγεσία της φιλοϊσραηλινής οργάνωσης των ΗΠΑ, AIPAC, ανέφερε την πεποίθησή της ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου θα συνεχίσει να απολαμβάνει τη στήριξη του Λευκού Οίκου και του Κογκρέσου. Συντηρητικοί Δημοκρατικοί βουλευτές έσπευσαν και αυτοί να τοποθετηθούν υπέρ του Ισραήλ. Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, γνωστός για τις θέσεις του υπέρ του Ισραήλ, εμφανίστηκε επικριτικός το Σάββατο, καταδικάζοντας τα αεροπορικά πλήγματα που προκάλεσαν τον θάνατο Παλαιστίνιων αμάχων και κατεδάφισαν το κτίριο των μέσων ενημέρωσης στη Γάζα.
Η ιδεολογική αντιπαράθεση τροφοδοτείται επίσης από τη διχογνωμία μεταξύ της παλαιότερης γενιάς Εβραίων ψηφοφόρων των Δημοκρατικών και των νέων. Η παλαιά γενιά θεωρεί υποχρέωσή της τη στήριξη του Ισραήλ, ως καταλληλότερο ανάχωμα στον αντισημιτισμό, ενώ η νέα γενιά δεν μπορεί να αποδεχθεί την ακροδεξιά πολιτική των κυβερνήσεων Νετανιάχου.