Περίπου 140 χώρες συμφώνησαν σήμερα Παρασκευή να προβούν στην πιο σαρωτική αναθεώρηση των παγκόσμιων φορολογικών κανόνων εδώ και έναν αιώνα. Πρόκειται για μία κίνηση που στοχεύει στην αντιμετώπιση της φοροαποφυγής από τις πολυεθνικές εταιρείες καθώς και στην αύξηση του πρόσθετων φορολογικών εσόδων έως και 150 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Η συμφωνία ωστόσο, η οποία βρίσκεται υπό διαμόρφωση εδώ και μία δεκαετία, θα πρέπει να εφαρμοστεί από τους υπογράφοντες, μια διαδικασία που δεν αναμένεται να είναι καθόλου εύκολη, λαμβάνοντας υπόψη και το διχασμένο Κογκρέσο στις ΗΠΑ.
Οι μεταρρυθμίσεις στοχεύουν σε ελάχιστο εταιρικό φόρο της τάξεως του 15%, προκειμένου να μην μπορούν οι εταιρείες να εκμεταλλεύονται περιοχές με χαμηλή φορολογία.
Επιπλέον, σκοπός της αναθεώρησης είναι και η διαχείριση των προκλήσεων που θέτουν οι εταιρείες, και ιδιαίτερα οι τεχνολογικοί κολοσσοί., οι οποίοι αντλούν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους από τις ξένες αγορές. Ως εκ τούτου, πολλές από αυτές τις τεχνολογικές είχαν μεταφέρει τις δραστηριότητές τους σε χώρες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, όπως η Ιρλανδία, προκειμένου να πληρώνουν λιγότερους φόρους.
Η νέα συμφωνία, εάν εφαρμοστεί, θα διαχωρίσει τα υπάρχοντα φορολογικά έσοδα με τρόπο που να ευνοεί τις χώρες όπου βρίσκονται οι καταναλωτές. Οι μεγαλύτερες χώρες, καθώς και οι περιοχές με χαμηλή φορολογία, θα πρέπει να εφαρμόσουν τη συμφωνία προκειμένου να υπάρξει και ουσιαστική μείωση της φοροαποφυγής.
Η τελική συμφωνία αναμένεται να λάβει τη στήριξη των ηγετών της G20, όταν συναντηθούν στη Ρώμη στο τέλος αυτού του μήνα. Στη συνέχεια, οι υπογράφοντες θα πρέπει να αλλάξουν την εθνική τους νομοθεσία και να τροποποιήσουν τις διεθνείς συνθήκες προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις.
Οι υπογράφοντες σκοπεύουν να θέσουν σε εφαρμογή τη συμφωνία έως το 2023, κάτι που οι ειδικοί σε θέματα φορολογίας έχουν αναφέρει πως είναι ένας «φιλόδοξος στόχος». Και παρόλο που η συμφωνία είναι πιθανό να επιβιώσει από την αποτυχία κάποιας μικρής οικονομίας να περάσει νέους νόμους, θα αποδυναμωνόταν σημαντικά εάν αποτύγχανε μια ισχυρή οικονομία, όπως οι ΗΠΑ.
«Βασιζόμαστε όλοι στην ικανότητα των μεγαλύτερων χωρών να προχωρήσουν λίγο πολύ με τον ίδιο ρυθμό», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας, Πασκάλ Ντόνοχοου. «Εάν κάποια ισχυρή οικονομία δεν καταφέρει να εφαρμόσει τη συμφωνία, αυτό θα επηρέαζε τις άλλες χώρες. Αλλά ίσως αυτό να μην γίνει εμφανές για κάποιο διάστημα».
Πηγή: Wall Street Journal