Τη στιγμή που το αίσθημα απέναντι στους πρόσφυγες στην Τουρκία γίνεται όλο και πιο αρνητικό και καθώς η αντιπολίτευση ασκεί πιέσεις στον πρόεδρο Ερντογάν για να μην δεχθεί ένα νέο κύμα προσφύγων από το Αφγανιστάν, μια μικρή πόλη στα σύνορα με τη Συρία αποτελεί μια ενδιαφέρουσα εξαίρεση, αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι New York Times.
Ο λόγος για το Κίλις, το οποίο βρίσκεται στα σύνορα με τη Συρία περιτριγυρισμένο από ελαιώνες και φιστικιές και που για δεκαετίες ήταν ένα ήσυχο μέρος, το οποίο επιβίωνε μέσω του διασυνοριακού εμπορίου και λαθρεμπορίου, αλλά δεν ευημερούσε.
Όλα όμως άλλαξαν μια ημέρα πριν από δέκα χρόνια, όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία και πρόσφυγες ξεκίνησαν να διασχίζουν τα σύνορα. Τότε ήταν που το Κίλις άλλαξε τόσο πολύ που έγινε αγνώριστο. Κατά τη δεκαετία που ακολούθησε, 3,6 εκατομμύρια Σύροι εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία και ο πληθυσμός του Κίλις διπλασιάστηκε σε περίπου 200.000 ανθρώπους.
Παρόλο που η εισροή προσφύγων αποτέλεσε βαρύ φορτίο για το Κίλις, αποτέλεσε ταυτόχρονα και μια τονωτική «ένεση» ενέργειας στην άλλοτε νωχελική πόλη.
«Αφότου κατέφτασαν οι Σύροι, οι ζωές μας άλλαξαν πάρα πολύ», λέει ο Καντίρ Πεκέρ, ένας Τούρκος που χρειάστηκε να ξαναστήσει την επιχείρηση ταξί που είχε και η οποία είχε καταρρεύσει με το ξέσπασμα του πολέμου. «Μας ωφέλησαν με πολλούς τρόπους, ζούμε μαζί», προσθέτει.
Αυξάνεται η δυσαρέσκεια απέναντι στους πρόσφυγες
Έχοντας την παρότρυνση του Ερντογάν να αντιμετωπίζουν τους Σύρους ως φιλοξενούμενους, οι Τούρκοι αποδέχθηκαν σε μεγάλο βαθμό τους νεοαφιχθέντες – τουλάχιστον στην αρχή, εξηγεί το δημοσίευμα.
Σε πολλά μέρη, ωστόσο, αυτό το αίσθημα φιλοξενίας έχει αρχίσει να φθίνει και η μακροχρόνια παρουσία Σύρων προσφύγων έχει γίνει ένα έντονα αμφιλεγόμενο ζήτημα στην πολιτική αρένα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν αρχίσει να ζητούν ανοιχτά την επιστροφή των Σύρων προσφύγων στην πατρίδα τους, ενώ πρόσφατα προειδοποίησαν τον Ερντογάν να μην δεχθεί το κύμα Αφγανών προσφύγων, οι οποίοι φεύγουν από τη χώρα μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν.
Αυτό το καλοκαίρι, ο δήμαρχος μιας μικρής πόλης στην κεντρική Τουρκία ζήτησε δημοσίως από τους Σύρους να φύγουν, παραπονούμενος ότι δεν μπορούν να ενταχθούν στην κουλτούρα της χώρα και πως επιβαρύνουν την οικονομία της.
Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση
Ωστόσο, το Κίλις είναι μια αξιοσημείωτη εξαίρεση σε αυτή την αυξανόμενα τοξική ατμόσφαιρα, όπου Τούρκοι και Σύροι συνυπάρχουν αρμονικά.
Ένας λόγος για τη θερμή υποδοχή των προσφύγων είναι η γεωγραφική τοποθεσία, Πολλοί άνθρωποι σε αυτή την περιοχή, μόλις 30 χιλιόμετρα βόρεια από το Χαλέπι της Συρίας, είχαν σχέσεις με Σύρους και πριν από τον πόλεμο.
Μετά από όλα τα δεινά που πέρασαν ως πρόσφυγες, πολλοί Σύροι – οι οποίοι αποτελούν πλέον σχεδόν τον μισό πληθυσμό του Κίλις – αναφέρουν ότι ήταν πιο ευπρόσδεκτοι εκεί παρά σε άλλες τουρκικές πόλεις.
Ωστόσο, ακόμη και στο Κίλις, οι Σύροι είναι επιφυλακτικοί στο να μιλήσουν για τη ζωή τους στην Τουρκία, όπου η αστυνομία είναι έτοιμη να απελάσει οποιονδήποτε δεν έχει νομικά έγγραφα.
Όσοι μίλησαν στους New York Times, ανέφεραν ότι και οι δύο πλευρές έχουν επωφεληθεί, με τους Σύρους να βρίσκουν ένα ασφαλές μέρος και το Κίλις να δέχεται ένα νέο κύμα ενέργειας.