Ο θόρυβος και το χάος κυριαρχούν στην καρδιά του γαλαξία μας, όπως αποτυπώνεται σε μια εντυπωσιακή εικόνα που τραβήχτηκε πρόσφατα από αστρονόμους στη Νότια Αφρική. Η εικόνα, από το ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT, αποκαλύπτει μια καταιγίδα δραστηριοτήτων στην κεντρική περιοχή του γαλαξία μας, καθώς νήματα ραδιοεκπομπής απεικονίστηκαν να μπλέκονται και να εκτοξεύονται στο Διάστημα ανάμεσα σε φυσαλίδες ενέργειας. Στο κέντρο βρίσκεται ο Τοξότης A*, μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που εκπέμπει τον δικό της θεαματικό βόμβο. Η εικόνα καταγράφηκε και αναλύθηκε από ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον Ιαν Χέιγουντ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Ραδιοαστρονομικού Παρατηρητηρίου της Νότιας Αφρικής. Οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα αποτελέσματά τους στο περιοδικό Astrophysical Journal.
Στο κέντρο βρίσκεται ο Τοξότης A*, μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που εκπέμπει τον δικό της θεαματικό βόμβο.
Εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους γαλαξίες ως απαλά φώτα ή ως μεγαλοπρεπείς, λαμπερές δίνες και σπάνια βλέπουμε τι κρύβεται μέσα τους. Στα τηλεσκόπια ορατού φωτός, μεγάλα τμήματα του γαλαξία γίνονται μαύρα από τα ενδιάμεσα σύννεφα κοσμικής σκόνης. Αντίθετα, τα ραδιοκύματα διαπερνούν πλήρως τα σύννεφα αυτά, επιτρέποντας στο MeerKAT να «δει» πιο πολλές λεπτομέρειες. Είκοσι ξεχωριστές παρατηρήσεις, που παρήγαγαν 70 terabytes δεδομένων και απαιτούσαν τρία χρόνια επεξεργασίας, χρειάστηκαν για τη δημιουργία της εικόνας. Το αποτέλεσμα είναι ένα πανόραμα πλάτους 1.000 και ύψους 600 ετών φωτός των κεντρικών περιοχών του γαλαξία. Ο δίσκος του γαλαξία μας, όπου βρίσκονται τα περισσότερα αστέρια και εξωπλανήτες, εμφανίζεται ως μια ανομοιόμορφη οριζόντια μουντζούρα. Μια πυκνή μάζα ενέργειας στη μέση σηματοδοτεί το σημείο όπου κρύβεται μια μαύρη τρύπα, τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Hλιο μας. Η γύρω περιοχή είναι γεμάτη με λαμπερά νήματα μήκους 100 ετών φωτός. Οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι τέτοια νήματα, που αναγνωρίστηκαν για πρώτη φορά 35 χρόνια πριν, σχηματίζονται από μαγνητισμένους σωλήνες αερίου και σωματίδια υψηλής ενέργειας, αλλά εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν πώς δημιουργήθηκαν. Η μελέτη συγκέντρωσε νέα παραδείγματα τέτοιων χαρακτηριστικών για να μελετήσει για πρώτη φορά τις ιδιότητες και ποικιλίες τους ως ομάδας. Κάθετα επάνω και κάτω από τον γαλαξιακό δίσκο εκπέμπεται ένα ταιριαστό ζεύγος γιγαντιαίων ραδιοφυσαλίδων, πιθανά υπολείμματα μιας σειράς εκρήξεων σουπερνόβα πριν από εκατομμύρια χρόνια. Στο βάθος, η εικόνα είναι διάστικτη με τις φωτεινές κουκκίδες των υπερμεγέθων μαύρων οπών από μακρινούς γαλαξίες.