Νέα στοιχεία για τις ύστατες στιγμές της ζωής αποκάλυψε τυχαία ένα επιστημονικό εγχείρημα. Καναδοί επιστήμονες προσπάθησαν να καταγράψουν την εγκεφαλική λειτουργία ενός 87χρονου αρρώστου που είχε εμφανίσει αιφνιδίως επιληπτικές κρίσεις. Κατά τη διάρκεια της νευρολογικής καταγραφής, ο ασθενής υπέστη καρδιακή προσβολή και κατέληξε. Η ανάλυση των στοιχείων που συγκέντρωσαν οι επιστήμονες από το εγκεφαλογράφημα έδειξε ότι περίπου 30 δευτερόλεπτα πριν και άλλα τόσα μετά τον καρδιακό θάνατο, τα εγκεφαλικά κύματα ακολούθησαν το ίδιο πρότυπο που έχει ο εγκέφαλος όταν ονειρεύεται ή ανακαλεί μνήμες. Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν τα συμπεράσματά τους στην επιθεώρηση «Frontiers In Aging Neuroscience», εκτιμούν ότι τα τελευταία δευτερόλεπτα της ζωής ο εγκέφαλος ανακαλεί όλα όσα ζήσαμε κατά τη διάρκειά της.
Ο δρ Ατζμάλ Ζεμάρ, νευροχειρουργός του Πανεπιστημίου της Λούισβιλ, που συνυπογράφει τη μελέτη, ισχυρίζεται ότι αυτή είναι η πρώτη καταγραφή στην ιστορία της Ιατρικής ενός εγκεφάλου τη στιγμή που πεθαίνει. Δεν μπορεί, ωστόσο, να απαντήσει κατά πόσο στο τέλος του βίου μας βλέπουμε να περνούν μπροστά μας αγαπημένες αναμνήσεις και πρόσωπα. «Αν ήθελα να δω το ζήτημα από φιλοσοφική άποψη, θα έλεγα ότι ο εγκέφαλος που σβήνει είναι πιθανότερο να δει ευχάριστα πράγματα παρά δυσάρεστα. Τι είναι αξιομνημόνευτο και τι αξίζει να θυμηθεί κάποιος είναι διαφορετικό από άνθρωπο σε άνθρωπο».
Ο ειδικός, επίσης, εξηγεί ότι τα τριάντα δευτερόλεπτα κατά τα οποία η καρδιά σταμάτησε να προωθεί αίμα στον εγκέφαλο, το πρότυπο των εγκεφαλικών κυμάτων ήταν παρόμοιο με αυτό που καταγράφεται όταν είμαστε συγκεντρωμένοι, ονειρευόμαστε ή ανακαλούμε στη σκέψη μας αναμνήσεις.Το ίδιο πρότυπο εξακολούθησε να υφίσταται και τριάντα δευτερόλεπτα μετά τον καρδιακό θάνατο, όταν δηλαδή ο ασθενής κηρύσσεται νεκρός. «Δεν αποκλείεται την εσχάτη ώρα να γίνεται ανάκληση όλων των αναμνήσεων της ζωής μας, και να τις ξαναβλέπουμε πριν πεθάνουμε». Ελπίδα των ειδικών είναι ότι αυτή η τυχαία καταγραφή της στιγμής του θανάτου θα αποτελέσει αφορμή για νέες έρευνες.