Για πρώτη φορά ύστερα από 20 χρόνια, η γαλλική Αριστερά κατεβαίνει ενωμένη σε μια κρίσιμη εκλογή μάχη, εκείνη των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου. Αν όμως στην «πλουραλιστική Αριστερά» του Λιονέλ Ζοσπέν, Πράσινοι και Κομμουνιστές ήταν οι ελάσσονες εταίροι της μετριοπαθούς γαλλικής σοσιαλδημοκρατίας, αυτή τη φορά οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι. Εξασθενημένα στην πρόσφατη προεδρική αναμέτρηση και αντιμέτωπα με την απειλή να μείνουν χωρίς κοινοβουλευτικές ομάδες ύστερα από τις εκλογές της 12ης και της 19ης Ιουνίου, τα μετριοπαθέστερα κόμματα επέλεξαν να στοιχιστούν πίσω από το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Ανυπότακτη Γαλλία, του Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Το ενιαίο μέτωπο της Αριστεράς επισφραγίστηκε μεσάνυχτα Πέμπτης προς Παρασκευή, όταν το Εθνικό Συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος ενέκρινε, με πλειοψηφία 62,31%, την εκλογική συνεργασία με τον Μελανσόν – κάτι που ήδη είχαν κάνει Πράσινοι και Κομμουνιστές. Η κρίσιμη επιλογή δίχασε τους Σοσιαλιστές, καθώς στελέχη τους θεώρησαν ότι το ιστορικό κόμμα γίνεται ουρά μιας «ακραίας» αριστερής δύναμης, σε σημείο που να αποδέχεται τη θέση του Μελανσόν για «ανυπακοή» σε ανεπιθύμητες πολιτικές της Ε.Ε.
Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές και Πράσινοι συμπορεύονται με την Ανυπότακτη Γαλλία εναντίον του Μακρόν ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου.
Ηδη, προβεβλημένα στελέχη των Σοσιαλιστών, όπως ο Μπερνάρ Καζνέβ και ο Στεφάν Λεφόλ, πρωθυπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος, αντιστοίχως, επί προεδρίας Φρανσουά Ολάντ, διαχώρισαν τη θέση τους από το κόμμα, ενώ αρκετοί βουλευτές και δήμαρχοι του κόμματος ανακοίνωσαν ότι θα κατέβουν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι. Ο Μελανσόν έχει θέσει ως στόχο την κατάκτηση της πρώτης θέσης από την Αριστερά, ώστε να αναγκάσει τον Μακρόν σε συγκατοίκηση, με τον ίδιο να αναλαμβάνει την πρωθυπουργία – στόχος που θεωρείται πολύ δύσκολα υλοποιήσιμος από τους περισσότερους Γάλλους αναλυτές.
