Με τον ρωσικό στρατό να συνεχίζει την αργή και μεγάλου κόστους, αλλά σταθερή προέλασή του στις ανατολικές περιοχές του Ντονμπάς, η συμπλήρωση 100 ημερών από την έναρξη της εισβολής δεν ήρθε στην καλύτερη στιγμή για την ουκρανική αντίσταση. Στο Κίεβο, ωστόσο, κοινή ήταν η πεποίθηση ότι οι αναποδιές είναι προσωρινές και ότι η πλάστιγγα της αναμέτρησης θα γείρει υπέρ των αμυνομένων από τη στιγμή που θα φτάσουν και θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται τα νέα, πιο αποτελεσματικά οπλικά συστήματα, κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
«Η νίκη θα είναι δική μας», διεκήρυξε σε σύντομο βίντεο με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ημερών αγώνα και θυσιών ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ενώ ο πρωθυπουργός Ντένις Σμιγκάλ εκτίμησε ότι η χώρα του «προχωράει με αυτοπεποίθηση προς την ευρωπαϊκή οικογένεια», με τη Ρωσία να «επανέρχεται στη ζωή πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα και στην απομόνωση από τον ανεπτυγμένο κόσμο». Από την πλευρά του, ο υπουργός Αμυνας Ολέξι Ρέσνικοφ ανέφερε ότι Ουκρανοί στρατιωτικοί άρχισαν ήδη να εκπαιδεύονται στην Ευρώπη πάνω στον χειρισμό των προηγμένων πυραυλικών συστημάτων HIMARS και MLRS που τους παρέχονται από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, αντίστοιχα, και θα μπορούσαν να μεταβάλουν τους συσχετισμούς στο πεδίο της μάχης.
Εκατό ημέρες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι διαμηνύει ότι «η νίκη θα είναι δική μας».
Εξίσου αποφασισμένη να συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι την εκπλήρωση όλων των στόχων της εμφανίστηκε η Μόσχα. «Ενας από τους βασικούς στόχους της επιχείρησης είναι να προστατεύσουμε τους κατοίκους» στις ρωσόφωνες περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, δήλωσε χθες ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ. Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος, ο συντονιστής του ΟΗΕ για το Ουκρανικό, Αμίν Αουάντ, προειδοποίησε ότι «ο πόλεμος αυτός δεν έχει και δεν θα έχει νικητή» και απηύθυνε έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός.
Στο μεταξύ, οι ρωσικές δυνάμεις αγωνίζονταν να εκκαθαρίσουν τα τελευταία τμήματα του Σεβεροντονέτσκ, στην επαρχία Λουγκάνσκ, που εξακολουθούσαν να ελέγχονται από τους Ουκρανούς, οι οποίοι, παρά τους πυκνούς βομβαρδισμούς, διατηρούσαν σταθερό έλεγχο στη γειτονική πόλη Λισιτσάνσκ.
