Ουδέποτε παραπονέθηκε, δήλωσε ασθένεια, εμφάνισε κατάθλιψη, παρέκκλινε από το πρωτόκολλο ή επέτρεψε στα συναισθήματά της να την επηρεάσουν. Οταν ο αγαπημένος σύζυγός της πέθανε, υπάκουσε στους κυβερνητικούς κανόνες και κάθισε μακριά από όλους, φορώντας διπλή μαύρη μάσκα.
Η βασίλισσα Ελισάβετ ήταν μια «αναλογική» διασημότητα στην ψηφιακή εποχή. Διακριτική, προσεκτική και εκ φύσεως επιφυλακτική, εκπροσώπησε τις βρετανικές αξίες και υπήρξε πρότυπο πειθαρχίας και αισθήματος καθήκοντος. Η ζωή της ήταν μακρά, σε οικογένεια γνωστή για τη μακροβιότητά της (η μητέρα της πέθανε σε ηλικία 101 ετών). Με την πάροδο των ετών, η βασίλισσα μετετράπη σε σύμβολο συνέχειας και κοινωνικής σταθερότητας, προσφέροντας νοητό σύνδεσμο σε εξιδανικευμένο παρελθόν.
Βασίλευσε τα τελευταία χρόνια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Βίωσε την κρίση του Σουέζ, τον Ψυχρό Πόλεμο, τον Πόλεμο των Φόκλαντ, την εργατική αναταραχή της δεκαετίας του 1970 και τις ελλείψεις καυσίμων των πετρελαϊκών κρίσεων. Η βασιλεία της συνέπεσε με τη γέννηση του Διαδικτύου, την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη, το Brexit και την πανδημία του κορωνοϊού. Ορκισε, επίσης, 15 πρωθυπουργούς, με τη Λιζ Τρας να είναι η τελευταία στον μακρύ αυτόν κατάλογο.
Ακόμη και όσοι αμφισβητούσαν ή μέμφονταν τον θεσμό της βασιλείας θαύμαζαν την Ελισάβετ. Η βασίλισσα σπανίως μιλούσε δημόσια, πέρα από τις έτοιμες ομιλίες που εκφωνούσε σε τελετές και υποδοχές ξένων επισήμων. Η Ελισάβετ προχώρησε το 1992 σε σπάνια αναφορά στην προσωπική της ζωή, μετά την πυρκαγιά στα ανάκτορα του Ουίνδσορ ανήμερα την επέτειο του γάμου της και αφού τρία από τα τέσσερα παιδιά της είχαν χωρίσει. Η παραδοχή ότι η χρονιά εκείνη υπήρξε annus horribilis για αυτήν ήταν πρωτοφανής. Αίσθηση είχε προκαλέσει επίσης το μήνυμά της μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, χάρη στην απλότητα και στην ανθρωπιά του.
Μετά τον θάνατο της Νταϊάνα, όμως, η εντυπωσιακή ικανότητα της Ελισάβετ για ψυχραιμία και φαινομενική αποστασιοποίηση στράφηκε εναντίον της. Οι εφημερίδες ταμπλόιντ της εποχής έφεραν πρωτοσέλιδους τίτλους, όπως «Δείξε μας ότι νοιάζεσαι!» Κάτω από την αφόρητη πίεση, η Ελισάβετ υποχώρησε, επέστρεψε στο Λονδίνο, διέταξε τις σημαίες των ανακτόρων να κυματίσουν μεσίστιες και συμφώνησε να εκφωνήσει διάγγελμα στην τηλεόραση για θέμα το οποίο θεωρούσε πολύ προσωπικό. Αυτή η επίδειξη ταπεινοφροσύνης και η προσπάθεια επούλωσης του εθνικού τραύματος που προκάλεσε ο θάνατος της πρώην νύφης της, επέτρεψε την αποκατάσταση του κύρους της μοναρχίας στη Βρετανία.
Καθώς η υγεία της μονάρχου άρχισε να χειροτερεύει τα τελευταία χρόνια της ζωής της, φαινόμενο στο οποίο συνέβαλε σίγουρα ο θάνατος του συζύγου της, πρίγκιπα Φιλίππου, το 2021, αίσθημα αβεβαιότητας άρχισε να πλανάται πάνω από τη χώρα, με το κυρίαρχο ερώτημα να είναι: «Τι θα συμβεί με τη Βρετανία τώρα που η Ελισάβετ έφυγε;».
Στις πρώτες δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση του θανάτου της βασίλισσας, ο πρώην αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι επαίνεσε τη βαθιά καλοσύνη και τον ήπιο και ευγενικό χαρακτήρα της, απευθύνοντας παράλληλα έμμεση προειδοποίηση για το τι έπεται: «Ελπίζω ότι η νέα κυβέρνηση θα διδαχθεί από το παράδειγμα αυταπάρνησης που πρόσφερε η Ελισάβετ και το οποίο μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο για τα μέλη του παρόντος υπουργικού συμβουλίου στις πολύ σκοτεινές ημέρες που μας περιμένουν».