Μόλις τρεις μήνες: τόσο άντεξε ο Σεργκέι Σουροβίκιν στην ηγεσία των ρωσικών δυνάμεων που μάχονται στην Ουκρανία.
Παρά το προσωνύμιο «Αρμαγεδδών», τη φήμη του αδίστακτου και τις νίκες που είχε σημειώσει υπέρ των δυνάμεων του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, ο Σουροβίκιν δεν κατάφερε τελικώς να «επιβιώσει» στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Κάποιοι του πιστώνουν ως επιτυχία το γεγονός ότι κατάφερε η Χερσώνα να μην γίνει Χάρκοβο, διασφαλίζοντας τη συντεταγμένη απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων ανατολικά του Δνείπερου ποταμού. Ακόμη και έτσι ωστόσο, ένα μέρος της (μονομερώς προσαρτηθείσης στη Ρωσική Ομοσπονδία) Χερσώνας έχει πια «χαθεί» για το Κρεμλίνο, με τις ρωσικές δυνάμεις να οχυρώνονται πια σε θέσεις ανατολικότερα εκείνων που ήλεγχαν το περασμένο καλοκαίρι βορείως της Κριμαίας.
Με ανακοίνωση που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας έκανε γνωστό ότι τη διοίκηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων που μάχονται στην Ουκρανία αναλαμβάνει πλέον ο (γνωστός από το «δόγμα Γκερασίμοφ» όπως τείνει να αποκαλείται το δόγμα υβριδικού πολέμου της Ρωσίας) αρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμοφ. Ο Σουροβίκιν παραμένει βέβαια και εκείνος στη «μάχη» αλλά πλέον υπό τον Γκερασίμοφ, τον οποίο Γκερασίμοφ πολλοί προσεγγίζουν παράλληλα και ως «άνθρωπο του Κρεμλίνου» («… a Kremlin insider», σύμφωνα με τους New York Times).
Ο στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμοφ θεωρείται ένας από τους αρχιτέκτονες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, από την έναρξη της οποίας σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνεται ένας χρόνος. Σε αντίθεση ωστόσο με άλλους Ρώσους στρατηγούς, εκείνος έχει παραμένει στη θέση του, παρά τις διαψευσθείσες προσδοκίες.
Ειρήσθω εν παρόδω, αξίζει να σημειωθεί ότι «επιφανείς» Ρώσοι υποστηρικτές του πολέμου ασκούν επωνύμως σκληρή κριτική το τελευταίο διάστημα στην ηγεσία των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, την οποία θεωρούν υπεύθυνη για πολλές από τις αποτυχίες (Χάρκοβο, Χερσώνα κ.ά.) και τα πλήγματα (γέφυρα Κριμαίας, Μακίγιφκα κ.ά.) που έχει υποστεί η Ρωσία στο ουκρανικό μέτωπο. Από την εν λόγω κριτική ωστόσο, προς το παρόν έχει εξαιρεθεί ο ίδιος ο Πούτιν και κοντά στον Πούτιν βρίσκεται ο Γκερασίμοφ.
Από εκεί και πέρα ωστόσο, πέρα από τις «αλλαγές φρουράς» στην κορυφή, η ρωσική πλευρά στέλνει προς τα έξω το τελευταίο διάστημα και μια σειρά από άλλα αντικρουόμενα ή ασυντόνιστα μηνύματα.
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, επικεφαλής της «ιδιωτικής» ρωσικής ομάδας μισθοφόρων Wagner και άλλοτε γνωστός ως «σεφ του Πούτιν», ανακοίνωσε – αρχικά την Τρίτη, εν είδει προαναγγελίας, και έπειτα σήμερα, εμφατικώ τω τρόπω – ότι οι δυνάμεις του έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους την περιοχή Σολεντάρ κοντά στο Μπαχμούτ.
Το ίδιο το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας και το Κρεμλίνο θα έσπευδαν ωστόσο, αργότερα σήμερα, να πάρουν αποστάσεις από αυτές τις (πρόωρες; αυθαίρετες; πρωτοβουλιακές;) εξαγγελίες του Πριγκόζιν.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, κάλεσε τους δημοσιογράφους να περιμένουν τις επίσημες ανακοινώσεις. Ενώ και το ρωσικό υπουργείο Άμυνας «μίλησε» μεν για επιτυχίες των Ρώσων στο Σολεντάρ πλην όμως όχι και για την πλήρη κατάληψη της περιοχής από τους άνδρες της Wagner.
Με άλλα λόγια, η θεσμικά επίσημη ρωσική πλευρά δεν επιβεβαίωσε όσα είχε σπεύσει να δηλώσει νωρίτερα ο «ιδιώτης» Πριγκόζιν (που, κατά κάποιους, λειτουργεί ως προέκταση των FSB και GRU κάνοντας τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του Κρεμλίνου σε διάφορα ανοιχτά μέτωπα εκτός των ρωσικών συνόρων), ο οποίος Πριγκόζιν έχει όμως ασκήσει το τελευταίο διάστημα δημοσίως κριτική στο υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας και στη ρωσική στρατιωτική ηγεσία αποδοκιμάζοντας κινήσεις και αποφάσεις.
«Οι αντικρουόμενοι ισχυρισμοί σχετικά με το ποιος έχει την εξουσία να ανακοινώσει την πτώση του Σολεντάρ φαίνεται να φανερώνουν αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ του ρωσικού στρατού και της Wagner», σχολιάζουν οι Megan Specia και Ivan Nechepurenko μέσα από τις σελίδες των New York Times, απηχώντας ωστόσο εκτιμήσεις στις οποίες είχε αναφερθεί και ο James Snell του New Lines Institute μια ημέρα νωρίτερα μέσα από άρθρο του στον ιστοχώρο του περιοδικού the Spectator.
«Ο Πριγκόζιν έχει τις δικές του φιλοδοξίες», γράφει ο Snell. «Έχει ένα ενεργό κανάλι στο Telegram μέσω του οποίου εκτοξεύει βιτριόλι κατά του ρωσικού υπουργείου Άμυνας και του υπουργού Σεργκέι Σοϊγκού. Λέει ότι οι άντρες του μπορούν να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο μόνοι τους […] Αμερικανοί αξιωματούχοι φοβούνται ότι ο Πριγκόζιν προσπαθεί να παγιωθεί ως πολέμαρχος, προκειμένου να αμφισβητήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν διεκδικώντας την εξουσία στο εσωτερικό. Άλλοι λένε ότι εκείνος προετοιμάζεται για την κατάρρευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και για τον εμφύλιο πόλεμο που θα μπορούσε να ακολουθήσει…» Ο James Snell απορρίπτει τα εν λόγω σενάρια ως μάλλον υπερβολικά, πλην όμως αναγνωρίζει ότι η Wagner «έχει αρχίσει σιγά – σιγά να αναλαμβάνει ολοένα μεγαλύτερα τμήματα του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας».
Πού ακριβώς θα μπορούσε να οδηγήσει όλο αυτό, κανείς δεν μπορεί προς το παρόν να πει με βεβαιότητα. Οι αναλυτές του Institute for the Study of War εκτιμούν ωστόσο ότι η μάχη για τον έλεγχο του Μπαχμούτ έχει ακόμη μέλλον μπροστά της…
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr