Τα «τέσσερα όχι» των νέων γυναικών της Νότιας Κορέας: «Ούτε ραντεβού, ούτε σεξ, ούτε γάμοι, ούτε παιδιά»

Τα «τέσσερα όχι» των νέων γυναικών της Νότιας Κορέας: «Ούτε ραντεβού, ούτε σεξ, ούτε γάμοι, ούτε παιδιά»

Η ασιατική χώρα έχει τη μεγαλύτερη μισθολογική ανισότητα ανάμεσα στα μέλη του ΟΟΣΑ.

4' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σεξισμό σε καθημερινό επίπεδο αντιμετωπίζουν πολλές γυναίκες της Νότιας Κορέας, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχουν υιοθετήσει μια ριζοσπαστική στάση: αρνούνται να παντρευτούν, να βγουν ραντεβού με άνδρες, να κάνουν σεξ και να κάνουν παιδιά. Το κίνημα αυτό -γνωστό ως «τα τέσσερα όχι»- ξεκίνησε το 2019. Εκτοτε εξαπλώνεται με την ελπίδα ότι η συντηρητική κυβέρνηση του Γιουν Σουκ Γιολ θα υιοθετήσει μέτρα που προωθούν την ισότητα των φύλων.

Σύμφωνα με έρευνα της Statista, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων είναι μεγάλο στη Νότια Κορέα: οι άνδρες κερδίζουν 30% περισσότερα από τις γυναίκες. Σύμφωνα με την Korean Herald, η Νότια Κορέα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ανισότητα φύλων σε σχέση με όλα τα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ.

Εκτός αυτού, στη Νότια Κορέα καταγράφεται κακή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, καθώς και ανισότητα στην κατανομή των οικιακών καθηκόντων. Οι γυναίκες συχνά αναλαμβάνουν αποκλειστικά την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών, γεγονός που τις ωθεί να πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της εργασίας και της μητρότητας. Στη Νότια Κορέα, η εβδομαδιαία εργασία διαρκεί 52 ώρες.

Το κίνημα των «τεσσάρων όχι» ξεκίνησε άτυπα μετά την έναρξη της θητείας του σημερινού προέδρου της Νότιας Κορέας, ο οποίος εξέφρασε αρχικά την πρόθεσή του να καταργήσει το υπουργείο Ισότητας των Φύλων. 

«Η ζωή δεν πηγαίνει καλά για πολλούς νέους ανθρώπους, για τους οποίους δεν είναι πλέον φυσικό να παντρευτούν ή να κάνουν παιδιά», δήλωσε στους New York Times ο Lee Sang-lim, δημογράφος στο Ινστιτούτο Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ν. Κορέας.

Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, καθώς εκτιμάται ότι κατά μέσο όρο 2,1 παιδιά ανά γυναίκα είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί ο πληθυσμός σταθερός. Το 2020, ο αριθμός των θανάτων ξεπέρασε τον αριθμό των γεννήσεων στη Νότια Κορέα. Πολλές πόλεις κινδυνεύουν να εξαφανιστούν τα επόμενα χρόνια.

Η Χαβόν Τζάνγκ, συγγραφέας του βιβλίου «Flowers of Fire: The Inside Story of South Korea’s Feminist Movement», δηλώνει στην EL PAÍS ότι το κίνημα πυροδοτήθηκε από τις κυβερνητικές πολιτικές σε μια χώρα που θεωρεί πολύ συντηρητική.

«Οι ανύπαντρες μητέρες στιγματίζονται, οι γιατροί αρνούνται να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση σε γυναίκες χωρίς σύντροφο -αν και δεν είναι παράνομη- και οι γεννήσεις εκτός γάμου αντιπροσωπεύουν μόνο το 2% του συνόλου, σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 41% για τις γυναίκες στον ΟΟΣΑ. Ο γάμος και ο τοκετός είναι στενά συνυφασμένοι – οι γυναίκες πιέζονται να θυσιάσουν την καριέρα τους μόλις αποκτήσουν παιδί ή παντρευτούν», αναφέρει.

Aντίσταση στην «τέλεια ομορφιά» και στη βιντεοσκόπηση χωρίς συγκατάθεση

Τα φεμινιστικά κινήματα υπήρξαν, ιστορικά, πολύ αποτελεσματικά στη χώρα, επιτυγχάνοντας ορόσημα όπως η αποποινικοποίηση των αμβλώσεων το 2021 ή αλλαγές στις έννοιες της γυναικείας ομορφιάς. 

Το κίνημα «Απόδραση από τον κορσέ» γνώρισε επιτυχία το 2017, όταν το μετρό της Σεούλ αποφάσισε να απαγορεύσει τις διαφημίσεις πλαστικών επεμβάσεων σε όλους τους σταθμούς του.

Από μικρή ηλικία οι γυναίκες στη Νότια Κορέα βομβαρδίζονται με διαφημίσεις που τους υποδεικνύουν πως θα πρέπει να έχουν λεπτή σιλουέτα, απαλό δέρμα, αψεγάδιαστη επιδερμίδα και τέλειο ωοειδές πρόσωπο. Σε μια χώρα που έχει το υψηλότερο ποσοστό αισθητικών επεμβάσεων ανά κάτοικο στον κόσμο, προφανώς και η εξωτερική εμφάνιση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Η ικανότητα των γυναικών να αναπτυχθούν και να ζήσουν μια αυτόνομη ζωή σε ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο ελέγχεται από τις τρομερά πιεστικές, σχεδόν καταναγκαστικές πλαστικές επεμβάσεις ομορφιάς και δίαιτας μετά την αποφοίτηση από τις σχολές, ώστε να μπορεί η νέα γυναίκα να ανταγωνιστεί στην αγορά εργασίας και να ξοδεύει χρήματα στις θεραπείες προσώπου, στα κομμωτήρια και στα προϊόντα αποτρίχωσης.

Τα «τέσσερα όχι» των νέων γυναικών της Νότιας Κορέας: «Ούτε ραντεβού, ούτε σεξ, ούτε γάμοι, ούτε παιδιά»-1
 AP

 

Παράλληλα, η έμφυλη βία είναι ευρέως διαδεδομένη -σε έρευνα του 2017 σε 2.000 άνδρες της Νότιας Κορέας, σχεδόν το 80% των ερωτηθέντων παραδέχθηκαν ότι είχαν ασκήσει βία στις συντρόφους τους- σε σύγκριση με τις παγκόσμιες εκτιμήσεις ότι μία στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί βία. Το εθνικό πρόγραμμα σπουδών σεξουαλικής αγωγής, που εκδόθηκε το 2015, έχει επικριθεί ευρέως για τη διαιώνιση επιβλαβών στερεοτύπων για τα φύλα.

Το 2021 οι γυναίκες της χώρας είχαν διαμαρτυρηθεί για την πρακτική που ονομάζεται «Μόλκα», τη χρήση κρυφών μικροσκοπικών φωτογραφικών μηχανών για την καταγραφή γυμνών εικόνων χωρίς τη συγκατάθεσή τους και τον μετέπειτα διαμοιρασμό τους.

Η 96σέλιδη έκθεση με τίτλο «Η ζωή μου δεν είναι το πορνό σου: Ψηφιακά σεξουαλικά εγκλήματα στη Νότια Κορέα», διαπίστωσε ότι, παρά τις νομικές μεταρρυθμίσεις, οι γυναίκες και τα κορίτσια που γίνονται στόχος ψηφιακών σεξουαλικών εγκλημάτων αντιμετωπίζουν συχνά την αδιαφορία των αστυνομικών αρχών και των δικαστηρίων. Η έκθεση βασίστηκε σε 38 συνεντεύξεις και μια διαδικτυακή έρευνα με τη συμμετοχή εκατοντάδων γυναικών.

Το 2008, λιγότερο από το 4% των διώξεων για σεξουαλικά εγκλήματα στη Νότια Κορέα αφορούσαν την παράνομη κινηματογράφηση. Μέχρι το 2017, ο αριθμός αυτών των υποθέσεων είχε εντεκαπλασιαστεί, από 585 υποθέσεις σε 6.615, και αποτελούσε το 20% των διώξεων για σεξουαλικά εγκλήματα. Αρχικά, οι αρχές εστίασαν το ενδιαφέρον τους στη χρήση μικροσκοπικών καμερών (“spycams”) για την κρυφή καταγραφή υλικού σε χώρους όπως τουαλέτες, αποδυτήρια και ξενοδοχεία.

Οι γυναίκες και τα κορίτσια που αποτελούν στόχο, αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια στη δικαιοσύνη. Η αστυνομία συχνά αρνείται να δεχτεί τις καταγγελίες τους υποβιβάζοντας τα περιστατικά, κατηγορώντας τις γυναίκες και προβαίνοντας σε ακατάλληλες ανακρίσεις. Οταν οι υποθέσεις προχωρούν, οι επιζήσασες συχνά δυσκολεύονται στο να λάβουν πληροφορίες σχετικά με τις υποθέσεις τους και να ακουστεί η φωνή τους στο δικαστήριο.

Το 2019, οι εισαγγελείς αρχειοθέτησαν το 43,5% των σεξουαλικών ψηφιακών εγκλημάτων, σε σύγκριση με το 27,7% των υποθέσεων ανθρωποκτονίας και το 19% των υποθέσεων ληστείας. Οι δικαστές συχνά επιβάλλουν χαμηλές ποινές – το 2020, το 79% των ατόμων που καταδικάστηκαν για λήψη προσωπικών εικόνων χωρίς συγκατάθεση, έλαβαν ποινή με αναστολή, πρόστιμο ή συνδυασμό των δύο. Το 52% έλαβε μόνο ποινή με αναστολή. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με το σύστημα δικαιοσύνης, επιδεινώνονται από την έλλειψη γυναικών αστυνομικών, εισαγγελέων και δικαστών.

Με πληροφορίες από EL Pais, BBC

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή