The New Yorker: Η ιστορία πίσω από το σκίτσο του κατσουφιασμένου Τραμπ στο δικαστήριο

The New Yorker: Η ιστορία πίσω από το σκίτσο του κατσουφιασμένου Τραμπ στο δικαστήριο

Η σκιτσογράφος Τζέιν Ρόζενμπεργκ είχε στη διάθεσή της μόλις 20 λεπτά για να σκιτσάρει και να παραδώσει το έργο στους πελάτες της από τον χώρο των μίντια. Πώς κατάφερε να καταγράψει μία από τις πιο ιστορικές στιγμές των ΗΠΑ

3' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε κατσουφιασμένος, ωστόσο μια γυναίκα που καθόταν στις θέσεις των ενόρκων έδειχνε να απολαμβάνει το θέαμα. 

«Είναι διασκεδαστικό να τον ζωγραφίζει κανείς», λέει η Τζέιν Ρόζενμπεργκ, σκιτσογράφος με εμπειρία στις αίθουσες δικαστηρίων, με έδρα τη Νέα Υόρκη. «Το πρόσωπό του είναι πολύ εκφραστικό. Κι έχει κι εκείνα τα μαλλιά που μοιάζουν με καπέλο». 

Η Ρόζενμπεργκ είχε στη διάθεσή της μόλις 20 λεπτά για να σκιτσάρει και να παραδώσει το έργο στους πελάτες της από τον χώρο των μίντια. Σε αυτούς θα περιλαμβανόταν και το περιοδικό The New Yorker, το οποίο, για πρώτη φορά από την κυκλοφορία του, το 1925, φιλοξένησε στο εξώφυλλό του ένα σκίτσο από δικαστήριο. 

Την περασμένη Τρίτη, ο Τραμπ δήλωσε αθώος για 34 κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν περί παραποίησης επαγγελματικών εγγράφων με στόχο να αποκρύψει πληρωμές προς την πρώην πορνοστάρ, Στόρμι Ντάνιελς.

Η Ρόζενμπεργκ είναι συνηθισμένη σε τέτοιου είδους πίεση: άλλες δικαστικές υποθέσεις που έχει καλύψει είναι αυτές των Γκισλέιν Μάξουελ, R. Kelly και Χάρβεϊ Γουάινστιν. Ασχολείται με αυτή τη δουλειά εδώ και πολλές δεκαετίες. 

Ξεκίνησε την καριέρα της με σκίτσα σεξεργατών και τώρα -43 χρόνια αργότερα- προσπαθεί να καταγράψει τις χειρονομίες και την έκφραση ενός πρώην προέδρου.

«Τα χέρια μου “πετούσαν”»

Εχοντας πλάι της το τρίποδο και μια βαλίτσα γεμάτη με τα σύνεργά της, η Ρόζενμπεργκ ξεκίνησε με ένα πρώτο σκίτσο όπου απεικονίζονταν άνδρες της ασφάλειας. «Δεν έχω ξαναδεί τόσο εκτεταμένα μέτρα ασφαλείας σε αίθουσα δικαστηρίου», δηλώνει στην Washington Post. 

Ξεκίνησε να ζωγραφίζει τον Τραμπ, αλλά ενθουσιάστηκε με την πρώτη της προσπάθεια. Οταν δήλωσε αθώος, η Ρόζενμπεργκ αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνει ακόμα ένα σκίτσο. Πλέον, ο Τραμπ ήταν γυρισμένος προς την κατεύθυνση όπου καθόταν εκείνη. Εμοιαζε δύσθυμος. «Σκέφτηκα: “Αχά – αυτό είναι”!». 

Κινήθηκε γρήγορα: «τα χέρια μου “πετούσαν” πιο γρήγορα από τον ρυθμό του μυαλού μου». Και κάπως έτσι ολοκλήρωσε το έργο.

Από εκείνη τη στιγμή, όλα ήταν ζήτημα της ταχύτητας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της «δίψας» του κοινού. Το σκίτσο έκανε τον γύρο του Διαδικτύου – το τουίτ στον επίσημο λογαριασμό του Reuters Pictures αναπαράχθηκε εκατομμύρια φορές, με μερικούς χρήστες της πλατφόρμας να αλλοιώνουν το πρόσωπο του Τραμπ και να το κάνουν να μοιάζει με αυτό του Γκριντς ή με τη φιγούρα στον πίνακα «Η Κραυγή», του Μουνκ. 

Το New Yorker θέλησε να αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα της εικόνας. Μέχρι το τέλος της ημέρας, αυτό το έργο τέχνης βρισκόταν στην ιστοσελίδα του περιοδικού και προοριζόταν για εκτύπωση. 

Το σκίτσο σχολιάστηκε εκτενώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ πολλοί μελέτησαν προσεκτικά τα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ. Τα χέρια του ήταν διπλωμένα σε αμυντική στάση. Το στόμα ήταν λίγο γυρισμένο, τα φρύδια είχαν το σχήμα του τόξου. 

Η Ρόζενμπεργκ προσπάθησε να αποτυπώσει την όψη ενός άνδρα ο οποίος, όπως αναφέρει, «άρχισε να δείχνει λιγότερο χαρούμενος την ώρα που οι εισαγγελείς διάβαζαν το κατηγορητήριο». 

Η καλλιτεχνική διευθύντρια του The New Yorker, Φρανσουάζ Μουλί, λέει, όσον αφορά το εξώφυλλο – ορόσημο για το περιοδικό: «Εκείνο που έκανε την περίσταση μοναδική ήταν το γεγονός ότι ο Τραμπ, ο οποίος πάντα επιθυμεί να βρίσκεται στο επίκεντρο και απολαμβάνει την καλή και την κακή δημοσιότητα, δεν μπορούσε να ελέγξει τη “σκηνοθεσία” της εμφάνισής του». 

Το σκίτσο αποτελεί αναμφισβήτητα έναν θρίαμβο στην καριέρα της -γεννημένης στο Μπρούκλιν- Ρόζενμπεργκ. Είχε ακολουθήσει καλλιτεχνικές σπουδές τη δεκαετία του 1970 και δηλώνει συνηθισμένη στα σκαμπανεβάσματα του επαγγέλματος, όπως φυσικά και στην ταχύτητα με την οποία εργάζονται οι σκιτσογράφοι. 

Ενα από τα σημαντικά στιγμιότυπα στην καριέρα της ήταν η συμμετοχή σε έκθεση της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου, το 2017. 

Η ίδια ανυπομονεί να σχεδιάσει ξανά τον Τραμπ στο δικαστήριο. Ωστόσο, δεν έχει κάποιο αγαπημένο θέμα με φόντο την αίθουσα δικαστηρίου. «Οι αγαπημένες μου δίκες», λέει, «είναι εκείνες στις οποίες υπάρχει μια καλή θέση για σκιτσάρισμα». 

Με πληροφορίες από την The Washington Post 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή