ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Στις 27 Μαΐου, ο Χένρι Κίσινγκερ θα γιορτάσει τα 100ά του γενέθλια, έχοντας βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις του 20ού αιώνα. Στα τέσσερα χρόνια ως υπουργός Εξωτερικών βοήθησε να δοθεί τέλος στον αμφιλεγόμενο πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, να απομακρύνει την Κίνα από τη σοβιετική σφαίρα επιρροής και να σχεδιάσει εκ νέου τα σύνορα πολλών σύγχρονων κρατών, σύμφωνα με άρθρο στο αμερικανικό συντηρητικό περιοδικό National Interest.
Στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο Κίσινγκερ εφάρμοσε για πρώτη φορά τις αρχές του διπλωματικού ρεαλισμού, που είχε ο ίδιος διαμορφώσει. Συνειδητοποιώντας ότι ο πόλεμος θα παρέμενε στάσιμος όσο ΕΣΣΔ και Κίνα παρέμεναν συντεταγμένες πίσω από το Ανόι, ο Κίσινγκερ ηγήθηκε των ειρηνευτικών συνομιλιών στο Παρίσι. Παρότι το Νότιο Βιετνάμ κατέρρευσε το 1975, ο αμερικανικός στρατός είχε πετύχει να αποχωρήσει από τη χώρα δύο χρόνια νωρίτερα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και διατηρώντας την αξιοπρέπειά του.
Την πολιτική ύφεσης στις σχέσεις με την ΕΣΣΔ την οφείλουμε στον Κίσινγκερ. Για πρώτη φορά, Ουάσιγκτον και Μόσχα συμφώνησαν να μειώσουν σημαντικά τον ρυθμό της εξοπλιστικής κούρσας. Ως αποτέλεσμα αυτού, πολλές περιφερειακές συρράξεις αποκλιμακώθηκαν και ο πυρηνικός πόλεμος αποφεύχθηκε. Ζωές σώθηκαν στη ΝΑ Ασία, στη Νότια Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού, σε όλα δηλαδή τα σημεία όπου κομμουνιστές αντάρτες πολέμησαν τα διάδοχα καθεστώτα της αποικιοκρατίας. Σε μία προσπάθεια να ενισχύσει τη θέση των ΗΠΑ στην Ασία, η κυβέρνηση Νίξον προσέγγισε διπλωματικά την Κίνα, με την οποία η Ουάσιγκτον είχε διακόψει κάθε επαφή μετά το 1949 και την κατάληψη της εξουσίας από τον Μάο. Για να σφραγίσει τη νέα σχέση, ο Νίξον πραγματοποίησε ιστορικό ταξίδι στο Πεκίνο το 1972.
Ο Χένρι Κίσινγκερ, από πρόσφυγας στις ΗΠΑ, νομπελίστας Ειρήνης και μάγος των διεθνών σχέσεων.
Στις 6 Οκτωβρίου 1973, Ισραηλινοί αξιωματούχοι επικοινώνησαν με τον Κίσινγκερ για να τον ενημερώσουν ότι αμύνονταν εναντίον εισβολής. Αιγυπτιακές δυνάμεις επετίθεντο στο Σινά, ενώ ο συριακός στρατός εισέβαλε στο βόρειο Ισραήλ. Η λεγόμενη «αεροπορική διπλωματία» του Κίσινγκερ υπήρξε εξόχως αποτελεσματική και εξυπηρέτησε ορισμένες κρίσιμες αμερικανικές επιδιώξεις: έδωσε τέλος στον φαύλο κύκλο εισβολών, διέκοψε το εμπάργκο των αραβικών πετρελαιοπαραγωγών κρατών και έθεσε τις βάσεις για την ιστορική ειρηνευτική συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, την οποία υπέγραψαν οι δύο πλευρές υπό την αιγίδα του τότε προέδρου Κάρτερ.
Οι επιτυχίες αυτές ανέδειξαν τον Κίσινγκερ σε διπλωμάτη ιστορικού βεληνεκούς. Το εύρος των διπλωματικών αυτών πρωτοβουλιών και η επιτυχία τους δεν έχουν προηγούμενο στην αμερικανική ιστορία. Το σημερινό πολιτικό κλίμα, όμως, δεν ενθαρρύνει την ανάδειξη ηγετών του βεληνεκούς του Κίσινγκερ. Το αφιερωμένο στην ηγεσία βιβλίο του υπογραμμίζει την αξία της συναίνεσης στα σημαντικά ζητήματα. Οι ηγέτες δημιουργούνται μέσα από την προσεκτική μελέτη της Ιστορίας, έχει πει ο Κίσινγκερ.
Ολες οι δημοκρατίες πάσχουν από την ίδια ασθένεια: τη διανοητική ένδεια των πολιτικών στελεχών, που ενδιαφέρονται περισσότερο για τις δημοσκοπήσεις και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρά για την πορεία της κοινωνίας.