Μια συλλογή λουλουδιών από τις πλαγιές της Μπολόνια πριν από 500 χρόνια ξεκλειδώνει γνώσεις σχετικά με το πώς η κλιματική κρίση και η μετανάστευση αλλάζουν τα τοπία στη βόρεια Ιταλία.
Τα 5.000 λεπτά κομμένα και αποξηραμένα φυτά που συλλέχθηκαν μεταξύ 1551 και 1586 από τον φυσιοδίφη Οδυσσέα Αλντροβάντι αποτελούν μια από τις πλουσιότερες συλλογές της εποχής της.
Ο αρχικός σκοπός του ήταν να προσδιορίσει τα είδη φυτών και να κατανοήσει ποια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για φαρμακευτικούς σκοπούς. Σχεδόν μισή χιλιετία αργότερα, τα δείγματά του βοηθούν τους βοτανολόγους να καταγράψουν τις τεράστιες αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στα γύρω τοπία, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από τη Royal Society.
Κατά την εποχή του Αλντροβάντι, οι λόφοι της Μπολόνια ήταν πλούσιοι σε είδη που σήμερα απειλούνται ή έχουν εξαφανισθεί, όπως ένα βότανο το οποίο χρησιμοποιούνταν για φαρμακευτικούς σκοπούς και σήμερα είναι πιθανότατα εξαφανισμένο. Ο συνολικός αριθμός των ειδών έχει αυξηθεί από το 1500, αλλά η ποιότητα της χλωρίδας έχει μειωθεί.
Το φυτολόγιο του Αλντροβάντι αποτελείται από 15 τόμους, καθένας από τους οποίους περιέχει έως και 580 δείγματα κολλημένα σε φύλλα. Η συλλογή περιλαμβάνει σημειώσεις σχετικά με τη συχνότητα, την αφθονία, την οικολογία, τις τοπικές ονομασίες και τις χρήσεις των ειδών στη λαϊκή ιατρική.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι όταν δημιουργήθηκε η συλλογή, μόλις το 4% των λουλουδιών ήταν αμερικανικά είδη, τα οποία καλλιεργούνταν σχεδόν αποκλειστικά σε ιδιωτικούς ή βοτανικούς κήπους. Φυτά όπως η γλυκιά πιπεριά και τα κολοκυθάκια εισήχθησαν χάρη στην πρώιμη εξερεύνηση της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.
Συνολικά, η ανακάλυψη υπογραμμίζει τη σημασία των αρχείων αποξηραμένων λουλουδιών, δηλώνουν οι ερευνητές. «Η επιστημονική τάση ήθελε μέχρι πρότινος να μη δίνεται βάση σε τέτοιες συλλογές. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λάθος: είναι απαραίτητες και αναντικατάστατες τράπεζες δεδομένων για πολλούς ερευνητικούς τομείς», τόνισε ένας από τους βοτανολόγους.
Πηγή: Guardian