Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ δεν είχαν να ανησυχούν ιδιαίτερα για τα υποβρύχια της Κίνας δεδομένου ότι ήταν θορυβώδη και εύκολα ανιχνεύσιμα. Την ίδια ώρα ο κινεζικός στρατός αγωνιζόταν να εντοπίσει τα αθόρυβα υποβρύχια του αμερικανικού ναυτικού.
Τώρα, η Κίνα έχει μειώσει ένα από τα μεγαλύτερα χάσματα που χώριζαν τον αμερικανικό και τον κινεζικό στρατό, καθώς σημειώνει πρόοδο στην τεχνολογία των υποβρυχίων της και στις δυνατότητες υποθαλάσσιας ανίχνευσης. Στις αρχές του τρέχοντος έτους, η Κίνα έριξε στη θάλασσα ένα πυρηνοκίνητο υποβρύχιο με αντλία jet αντί για προπέλα, όπως έδειξαν δορυφορικές εικόνες. Ηταν η πρώτη φορά που η τεχνολογία μείωσης του θορύβου που χρησιμοποιείται στα τελευταία αμερικανικά υποβρύχια εμφανίστηκε σε κινεζικό.
Ταυτόχρονα, ο δυτικός Ειρηνικός γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος για τα αμερικανικά υποβρύχια. Το Πεκίνο έχει κατασκευάσει ή σχεδόν ολοκληρώσει αρκετά υποβρύχια δίκτυα αισθητήρων, γνωστά ως «υποβρύχιο μεγάλο τείχος», στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και σε άλλες περιοχές γύρω από τις κινεζικές ακτές.
Ο στρατός της Κίνας μπορεί να εντοπίζει υποβρύχια με τη βοήθεια αεροσκαφών περιπολίας και ελικοπτέρων που λαμβάνουν πληροφορίες σόναρ από σημαδούρες στη θάλασσα.
«Οι ΗΠΑ χρειάζονται επίσης νέες στρατηγικές κάτω από τα κύματα για να αντιμετωπίσουν έναν πιο ισχυρό αντίπαλο», δήλωσε ο Κρίστοφερ Κάρλσον, πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. «Χρειάζονται πολύ περισσότερους πόρους, όπως αεροσκάφη περιπολίας και επιθετικά υποβρύχια, για να εντοπίσουν, να παρακολουθήσουν και ενδεχομένως να στοχεύσουν μια νέα γενιά πιο αθόρυβων κινεζικών υποβρυχίων», πρόσθεσε.
Οι προσομοιώσεις μιας κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν που διεξάγονται από Αμερικανούς στρατιωτικούς αναλυτές υποθέτουν συχνά ότι τα αμερικανικά υποβρύχια θα προσπαθούσαν να βυθίσουν πλοία του κινεζικού στόλου. Η καταστροφή των κινεζικών πλοίων θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ταϊβάν να αμυνθεί καλύτερα, δείχνουν ορισμένες από τις προσομοιώσεις, αλλά μια μεγαλύτερη απειλή για τα αμερικανικά υποβρύχια θα περιέπλεκε την κατάσταση.
Οι δυσκολίες
Μια ένδειξη της αυξανόμενης δυσκολίας αντιμετώπισης του υποβρυχιακού στόλου της Κίνας ήρθε τον Μάρτιο, όταν ο στρατηγός Αντονι Κότον, επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ, δήλωσε κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Κογκρέσο ότι το Πεκίνο είχε αναπτύξει νέους πυραύλους στα υποβρύχιά της, οι οποίοι θα μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην αμερικανική ενδοχώρα.
Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, ο Κάρλσον, πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, αναμένει ότι τα νέα κινεζικά υποβρύχια θα είναι τόσο αθόρυβα όσο τα ρωσικά επιθετικά υποβρύχια κλάσης Akula I που τέθηκαν σε λειτουργία τη δεκαετία του 1990 . Αυτή η κλάση βρίσκεται ακόμη και σήμερα σε υπηρεσία και σηματοδότησε ένα άλμα προς τα εμπρός στην αθόρυβη λειτουργία και την ταχύτητα.
Το σίγουρο είναι ότι η νέα γενιά κινεζικών πυρηνικών υποβρυχίων απέχει χρόνια από την ενεργό δράση και η πρόοδος δεν είναι εγγυημένη. Τα υποβρύχια συχνά περνούν από διάφορα στάδια πρωτοτύπων σε μια περίοδο ετών πριν από την επίτευξη των τελικών σχεδίων.
Το νέο επιθετικό υποβρύχιο που δρομολόγησε η Κίνα φέτος θα μπορούσε να είναι ένα δοκιμαστικό μοντέλο που δεν προορίζεται για παραγωγή. Ολόκληρα σχέδια μπορούν να καταργηθούν για τεχνικούς, οικονομικούς ή πολιτικούς λόγους. Για παράδειγμα, το αμερικανικό πρόγραμμα υποβρυχίων κλάσης Seawolf εγκαταλείφθηκε το 1995 λόγω υψηλού κόστους.
Την ίδια ώρα, τα τελευταία επιθετικά υποβρύχια της κλάσης Virginia των ΗΠΑ και τα σχεδιαζόμενα υποβρύχια κλάσης Columbia είναι μια γενιά μπροστά από τις δυνατότητες της Κίνας όσον αφορά την τεχνολογία μείωσης του θορύβου, την πρόωση, τα οπλικά συστήματα και άλλους τομείς, λένε στρατιωτικοί αναλυτές.
Αλλά η Κίνα δεν χρειάζεται απαραίτητα να φθάσει τις δυνατότητες των ΗΠΑ. Κατασκευάζοντας υποβρύχια που είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπισθούν και παράγοντάς τα σε μεγάλη κλίμακα, είναι μια κεφαλαιώδης εξέλιξη.
Συν τοις άλλοις οποιαδήποτε σύγκρουση θα διεξαχθεί πιθανότατα στην «πίσω αυλή» της Κίνας, την περιοχή που γνωρίζει καλύτερα.