To περίφημο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Τραφάλγκαρ ξεκίνησε ως πρωτοβουλία ευγνωμοσύνης της Νορβηγίας προς τη Βρετανία για τη βοήθειά της κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ομως, αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι επικαλούνται επισήμως, είναι πως η παράδοση φέρεται να ξεκίνησε από μια «μεθυσμένη νύχτα» του «πατέρα» του Τζέιμς Μποντ.
Ενα έγγραφο που ανακαλύφθηκε στο Εθνικό Μουσείο Ναυτιλίας του Γκρίνουιτς, καταδεικνύει πως ο Ιαν Φλέμινγκ δεν ήταν μόνο παρών όταν το πρώτο νορβηγικό δέντρο εγκαταστάθηκε στην πλατεία του κεντρικού Λονδίνου, αλλά και ο ιθύνων νους.
Ενα δαχτυλογραφημένο υπόμνημα από τον ναύαρχο Νόρμαν Ντένινγκ ο οποίος διετέλεσε διευθυντής της ναυτικής αντικατασκοπείας στις αρχές της δεκαετίας του 1960, κάνει μνεία σε ξενύχτι γεμάτο αλκοόλ με τον Φλέμινγκ, τον χειμώνα του 1942.
Ο Ντένινγκ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Φλέμινγκ στη ναυτική αντικατασκοπεία κατά τη διάρκεια του πολέμου, έγραψε ότι «κάποια στιγμή πριν από τα Χριστούγεννα, στα χρόνια του πολέμου» το Βασιλικό Ναυτικό είχε φέρει πίσω (στη Βρετανία) έναν Νορβηγό αξιωματικό.
Παρότι ο Ντένινγκ δεν τον κατονομάζει, επρόκειτο για τον πράκτορα Μονς Ούρανγκσβαγκ, ο οποίος επέστρεψε από μια επιδρομή στο νησί Χισόι στη δυτική ακτή της Νορβηγίας με δύο πεύκα που έκοψε από έναν κήπο.
Οπως λέει ο θρύλος για την επιδρομή στο Χισόι, ο Ούρανγκσβαγκ λέγεται πως έκοψε ένα δέντρο ως δώρο για τον Βασιλιά της Νορβηγίας Χάακον Ζ’, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του μετά την εισβολή των Γερμανών και ζούσε αυτοεξόριστος κοντά στο Γουίνδσορ της Βρετανίας. Οι ίδιες μαρτυρίες λένε πως ο Ούρανσβαγκ παρέδωσε το δέντρο στον μονάρχη ο οποίος ζήτησε να τοποθετηθεί στην πλατεία Τραφάλγκαρ, χωρίς φώτα, στο πλαίσιο των μέτρων συσκότισης.
Η εκδοχή των δύο δέντρων
Η εκδοχή του Ντένινγκ περιλαμβάνει δύο δέντρα, εκ των οποίων το ένα ήταν δεμένο στο βόρειο κιγκλίδωμα της πλατείας πριν το δει ο Χάακον.
Σύμφωνα με τον Ντένινγκ, ο Ούρανγκσβαγκ «έφτασε μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι και, δεδομένων των κινδύνων και των απειλών στους οποίους είχε εκτεθεί, ο Iαν Φλέμινγκ πρότεινε πως θα ήταν ωραίο να τον βγάλουμε έξω για ένα γεύμα πρώτης κατηγορίας και μια βραδινή έξοδο στην πόλη».
Πράγματι, ο Φλέμινγκ όχι μόνο κανόνισε έξοδο στο περίβλεπτο Savoy, αλλά φέρεται να προμήθευσε την κουζίνα του με κάποια υλικά εξόχως σπάνια σε καιρό πολέμου.
«Hταν ένα εύθυμο βράδυ» περιέγραφε ο Ντένινγκ. «Στη συνέχεια στριμωχτήκαμε σε δύο τζιπ, για να ανακαλύψουμε ότι ανάμεσα στον εξοπλισμό του πράκτορα υπήρχαν δύο χριστουγεννιάτικα δέντρα» λέει ο Ντένινγκ που πίστευε πως τα δέντρα προέρχονταν όχι από το Χισόι, αλλά από τα θερινά ανάκτορα του Χαακόν στο Όσλο.
«Εφερε λαθραία τα δέντρα μαζί του με μία κάποια ταλαιπωρία και στόχο να παρουσιάσει το ένα στον βασιλιά που τότε ζούσε στο Σανινγκντέιλ» σημειώνει.
Μετά από πρόταση του Φλέμινγκ αποφάσισαν να τοποθετήσουν το ένα από αυτά στην πλατεία Τραφάλγκαρ με φωτοβολίδες αεροσκαφών, αντί για χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια. Κάτω από τις φωταψίες του αυτοσχέδιου χριστουγεννιάτικου δέντρου τους, η ομάδα, ζαλισμένη από το αλκοόλ, μοιράστηκε ένα μπουκάλι νορβηγικό ακουαβίτ και έκανε πρόποση για την απελευθέρωση της Νορβηγίας, σύμφωνα με τα Βασιλικά Μουσεία του Γκρίνουιτς.
Πώς αποκαλύφθηκε η άγνωστη ιστορία
Το υπόμνημα του Ντένινγκ ήταν άγνωστο στους ιστορικούς έως ότου το αποκάλυψε ο συγγραφέας του βιβλίου Ian Fleming: The Complete Man, Νίκολας Σαίξπηρ, ο οποίος ζήτησε από το μουσείο να το αναζητήσει στα αρχεία του.
«Η οικογένεια είχε πάντα αυτήν την πεποίθηση (πως ο Φλέμινγκ είχε συμβάλλει στην εγκατάσταση του πρώτου δέντρου στην πλατεία Τραφάλγκαρ) και με παρότρυναν να μάθω περισσότερα. Hταν το τελευταίο κομμάτι της πρωτότυπης έρευνας που έκανα: Απευθύνθηκα στο Ναυτικό Μουσείο του Γκρίνουιτς και ένας ενθουσιώδης ερευνητής εκεί ανακάλυψε το υπόμνημα του Νόρμαν Ντένινγκ» λέει ο Σαίξπηρ.
«Ο Ντένινγκ συνεργάστηκε με τον Φλέμινγκ στη ναυτική αντικατασκοπεία και έφτασε να γίνει ο προτελευταίος διευθυντής της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Μπορούμε να τον εμπιστευτούμε απόλυτα» προσθέτει.
Το Συμβούλιο του Γουεστμίνστερ, στο οποίο εμπίπτει η φροντίδα του δέντρου όσο βρίσκεται στην πλατεία Τραφάλγκαρ, δηλώνει άγνοια για την εμπλοκή του Φλέμινγκ σε μία εκδήλωση που πλέον αποτελεί θεσμό. Oμως, όπως δεσμεύτηκε, θα εξετάσει το ενδεχόμενο αλλαγής της επίσημης ιστορίας, ώστε να συμπεριλάβει τη συμβολή του Βρετανού συγγραφέα.
Αλλά ούτε και ο Φλέμινγκ -που πέθανε το 1964- γνώριζε πως η ιδέα του θα καθιερωνόταν από το 1947 και έπειτα, με την κυβέρνηση της Νορβηγίας να στέλνει κάθε χρόνο ένα δέντρο που κοσμεί την Τραφάλγκαρ τις μέρες των Χριστουγέννων.
Ο μπον βιβέρ Ίαν Φλέμινγκ
Σύμφωνα με τον Ντένινγκ, αυτός που έμελλε να γίνει ο μεγάλος συγγραφέας κατασκοπικών μυθιστορημάτων, ενδιαφερόταν περισσότερο για τα ποτά που είχε φέρει μαζί του ο Νορβηγός πράκτορας, από το να αφήσει το αποτύπωμά του στην ιστορία.
«Για εμάς, πιο ευπρόσδεκτο ήταν ένα μπουκάλι ακουαβίτ που είχε φέρει μαζί του ο Ούρανγκσβαγκ. Eτσι, περνώντας το μπουκάλι από στόμα σε στόμα, κάναμε πρόποση για την ευτυχή επιστροφή του πράκτορα, του βασιλιά Γεωργίου, του βασιλιά Χάακον και την απελευθέρωση της Νορβηγίας» παραδεχόταν ο Ντένινγκ.
Και κατέληξε: «Ακόμα και σ’αυτήν την περίπτωση, ο Ίαν έδειξε την κουλτούρα του ως μπον βιβέρ, παρατηρώντας: “Oχι ότι παραπονιέμαι, αλλά εξακολουθώ να υποστηρίζω πως το δανέζικο ακουαβίτ είναι το καλύτερο”».
Πηγή: The Times