ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Σε μία συγκεκριμένη ορμόνη φέρεται να οφείλονται η ναυτία και ο εμετός που συνοδεύουν τις γυναίκες τους πρώτους τρεις μήνες της εγκυμοσύνης τους, σύμφωνα με ιατρική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ανακάλυψη θα οδηγήσει σε βελτιωμένη θεραπεία για την πρωινή ναυτία. Η μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες έρευνες οι οποίες είχαν εντοπίσει την ορμόνη GDF15, συνδέοντάς την με τα παραπάνω δυσάρεστα συμπτώματα. Η έρευνα έδειξε ότι ο όγκος της ορμόνης που κυκλοφορεί στο αίμα της γυναίκας κατά τη διάρκεια της κύησης –αλλά και πριν από αυτή– καθορίζει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Πάνω από τα δύο τρίτα των εγκύων αισθάνονται ναυτία και κάνουν εμετό στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ποσοστό 2% των γυναικών αυτών νοσηλεύεται για υπερέμεση, που διαρκεί για το σύνολο των εννέα μηνών της κύησης. Η πάθηση αυτή μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση, απώλεια βάρους και υποσιτισμό. Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης θρομβώσεων, προεκλαμψίας και πρόωρης γέννας, απειλώντας τη ζωή της μητέρας και του εμβρύου.
Η μεγάλη συχνότητα συμπτωμάτων ναυτίας και εμετού σε εγκύους είναι ο κυριότερος λόγος που ιατροί συχνά παραβλέπουν την υπερέμεση, απορρίπτοντας τα ακραία συμπτώματά της ως ψυχολογικά και αυτό μολονότι η πάθηση είναι ο πρωταρχικός λόγος νοσηλείας εγκύων στα αρχικά στάδια της κύησης. Παρότι διασημότητες όπως η πριγκίπισσα Κέιτ Μίντλετον και η κωμικός Εϊμι Σούμερ έχουν μοιραστεί τις εμπειρίες τους σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν το κοινό, η πάθηση δεν έχει μελετηθεί αρκετά.
«Εργάζομαι πάνω στο θέμα εδώ και 20 χρόνια και συνεχίζω να διαβάζω αναφορές γυναικών που πέθαναν από αυτό ή δέχθηκαν ελλιπείς ιατρικές υπηρεσίες», λέει η δρ Μαρλένα Φεϊζό της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, που ηγήθηκε της μελέτης.
Η δρ Φεϊζό έχει προσωπική εμπειρία των συμπτωμάτων. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της το 1999, της ήταν αδύνατο να τραφεί και να πιει υγρά χωρίς να κάνει εμετό. Εχασε γρήγορα βάρος και αδυνατούσε να περπατήσει και να σταθεί όρθια. Ο ιατρός της απέρριψε τις ανησυχίες της, λέγοντάς της ότι υπερβάλλει για την ένταση των συμπτωμάτων της σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσει πάνω της την προσοχή. Τελικά, εισήχθη σε νοσοκομείο και απέβαλε τη 15η εβδομάδα της κύησης.
Η καθηγήτρια είχε ζητήσει από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ τη χρηματοδότηση γενετικής μελέτης της υπερέμεσης, με το αίτημά της να απορρίπτεται. Χωρίς να αποθαρρυνθεί, έπεισε ιδιωτική εταιρεία γενετικών τεστ να συμπεριλάβει ερωτήσεις για την υπερέμεση σε έρευνα μεταξύ των χιλιάδων πελατών της. Το 2018 δημοσίευσε έκθεση που έδειχνε ότι οι ασθενείς με παραλλαγή της GDF15 εμφάνιζαν υπερέμεση.
Σε συνθήκες στρες
Η ορμόνη αυτή εκλύεται από πολλούς ιστούς σε συνθήκες στρες, όπως μία λοίμωξη. Τα σημάδια της είναι ιδιαίτερα εμφανή, καθώς οι υποδοχείς της ορμόνης συγκεντρώνονται σε περιοχή του εγκεφάλου υπεύθυνη για το αίσθημα της ναυτίας και τον εμετό.
Στη νέα μελέτη, η δρ Φεϊζό και συνάδελφοί της από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ μέτρησαν τον όγκο ορμόνης στο αίμα εγκύων και ανέλυσαν τις πιθανότητες εμφάνισης υπερέμεσης. Οσες γυναίκες ανέφεραν τέτοια συμπτώματα εμφάνιζαν σημαντικά υψηλότερες συγκεντρώσεις της ορμόνης από ό,τι όσες δεν είχαν συμπτώματα.
Η ιατρική ομάδα εκτιμά ότι η μελέτη θα οδηγήσει όχι μόνο σε βελτιωμένες θεραπευτικές μεθόδους για την υπερέμεση, αλλά ακόμη και στη δημιουργία φαρμάκων ικανών να προλαμβάνουν τη ναυτία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.