Σκληρή κριτική στον Βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ και το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου εξαπολύει υπό τον μάλλον παραπλανητικό τίτλο «Η στρατηγική ιδιοφυΐα του Ρίσι Σούνακ» η εγκυρότατη βρετανική επιθεώρηση Economist, εξ αφορμής της οριακής αποφυγής κατάρρευσης της κυβέρνησης στο Λονδίνο για το σχέδιο αποστολής μεταναστών από τη Βρετανία στη Ρουάντα.
Ο αρκετά πιο χαρακτηριστικός υπότιτλος, «Η πολιτική περί Ρουάντα είναι κακή, αλλά το αληθινό πρόβλημα είναι οι Συντηρητικοί», οδηγεί στον έντονα επικριτικό σχολιασμό των τεσσάρων τελευταίων τετραετιών με τους Τόρις αδιαλείπτως στην εξουσία, μια περίοδο που φαίνεται να φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της.
Οι εκλογές στη Βρετανία που τυπικά πρέπει να λάβουν χώρα ως τα τέλη Ιανουαρίου του 2025, αναμένονται σε μερικούς μήνες, και μάλλον σε λιγότερο από έναν χρόνο, όταν και προβλέπεται άνετη νίκη των Εργατικών του Κιρ Στάρμερ σε συνθήκες που θα θυμίζουν την άνοδο του Τόνι Μπλερ στην εξουσία το 1997 με τους «Νιου Λέιμπορ», δηλαδή τους «Νέους Εργατικούς» που δεν ήταν παρά το ίδιο κόμμα με μια στροφή προς το κέντρο.
Οπως αναφέρει δηκτικά ο Economist στο κύριο θέμα της βρετανικής του έκδοσης (έχει άλλη έκδοση για το διεθνές αναγνωστικό κοινό), και με φωτογραφία τον κ. Σούνακ να κωπηλατεί μόνος του, φορώντας γραβάτα και σορτσάκι, σε μια βάρκα στο πέλαγος, που φέρει το όνομα των Συντηρητικών, ο Βρετανός πρωθυπουργός έχει απλώς επιβιώσει κάνοντας κάτι αυτονόητο σε μια περίοδο όπου τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο στη χώρα του.
«Το Συντηρητικό Κόμμα έχει αλλάξει βαθιά τη Βρετανία κατά τη διάρκεια των 13 ετών στην εξουσία του. Μια τέτοια αλλαγή είναι ότι έκανε την απουσία χάους να φαίνεται σαν… ικανότητα και το αδιανόητο προηγουμένως να φαίνεται αποδεκτό,» σχολιάζει ο Economist.
«Ενας πρωθυπουργός δεν πρέπει να προσφέρει ανακούφιση επειδή δεν τίναξε στον αέρα τις χρηματοπιστωτικές αγορές μέσα σε ένα μήνα, ωστόσο ο Ρίσι Σούνακ συνιστούσε ακριβώς αυτό. Οι κυβερνήσεις με μεγάλη πλειοψηφία δεν πρέπει να χάνουν ψήφους στα πρώτα στάδια εξέτασης μιας νομοθεσίας, ωστόσο το γεγονός ότι το νέο νομοσχέδιο περί Ρουάντα πέρασε σε δεύτερη ανάγνωση αυτή την εβδομάδα χαιρετίστηκε ως θρίαμβος της ηγεσίας των Τόρις», προσθέτει το περιοδικό.
«Δεν είναι φυσιολογικό για μια βρετανική κυβέρνηση να αναστέλλει τη νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αγνοεί το διεθνές δίκαιο ή να θέτει το Κοινοβούλιο σε αντίθεση με το δικαστικό σώμα, ωστόσο οι μετριοπαθείς βουλευτές των Τόρις συμπορεύονται με λαχτάρα. Η Βρετανία χρειάζεται σταθερότητα. Τα θέμα της Ρουάντα υπογραμμίζει ότι ούτε ο κ. Σούνακ ούτε οι Τόρις μπορούν να την παράσχουν», γράφει ο Economist.
Ειδικά για τη συμφωνία που είχε συνάψει ο Μπόρις Τζόνσον με την κυβέρνηση της Ρουάντα για την αποστολή εκεί όσων μεταναστών επιχειρούσαν να περάσουν τη Μάγχη για να εγκατασταθούν στη Βρετανία, οι επικρίσεις του περιοδικού είναι σφοδρές.
Τονίζεται ότι η συμφωνία έχει κριθεί παράνομη από το ανώτατο δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου εδώ κι έναν μήνα καθώς η Ρουάντα δεν θεωρείται ασφαλής προορισμός για να προωθούνται εκεί οι μετανάστες, ούτε έχει αυτό ελαττώσει τις ροές μεταναστών προς τη Βρετανία.
Ακόμη χειρότερα, όπως τονίζει ο Economist, ενώ οι πληρωμές βάσει της συμφωνίας του Λονδίνο με το Κιγκάλι έχουν αρχίσει εδώ και καιρό, με 240 εκατομμύρια λίρες ήδη να έχουν μεταφερθεί από τη Βρετανία στη Ρουάντα, δεν έχει απογειωθεί ούτε ένα αεροπλάνο για την αφρικανική χώρα με μετανάστες από το βρετανικό έδαφος, σε μια συμφωνία που ακόμη παραμένει κενό γράμμα.
Πρόκειται για ένα σχέδιο-ντροπή, υπογραμμίζει το περιοδικό, το οποίο κατέστη χειρότερο με τη νέα νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης που ουσιαστικά επιβάλλει στους δικαστές να κρίνουν πως «η Ρουάντα είναι ασφαλής χώρα» για τους μετανάστες.
Επίσης, εμποδίζει τα δικαστήρια να εφαρμόζουν τις προβλέψεις του βρετανικού νόμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος εφαρμόζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βρετανία, όταν ασχολούνται με όσους απελαθούν στη Ρουάντα.
Ανάγκη για σύνεση
«Ενας συνετός πρωθυπουργός επικεφαλής ενός συνετού κόμματος θα είχε από καιρό επιλέξει μια υποχώρηση για το θέμα της Ρουάντα. Δυστυχώς όμως ούτε ο κ. Σούνακ είναι τέτοιος πρωθυπουργός, ούτε –πολύ περισσότερο- είναι οι Συντηρητικοί τέτοιο κόμμα», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Προστίθεται δε, ως «η αλήθεια για τον Βρετανό ηγέτη», ότι ο κ. Σούνακ έχει αδυναμία στις ανόητες ιδέες, όπως για παράδειγμα το Brexit και η ανάδειξη του κ. Τζόνσον στην πρωθυπουργία.
Η κριτική στον κ. Σούνακ καθίσταται ακόμη σκληρότερη στη συνέχεια, με αναφορά και στο επεισόδιο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι ο κ. Σούνακ δεν είναι και πολύ καλός στην πολιτική. Κατά τις τελευταίες εβδομάδες έχει δηλώσει ότι είναι παράγοντας αλλαγής αλλά επανέφερε στην κυβέρνηση τον [πρώην πρωθυπουργό] Ντέιβιντ Κάμερον, έχει εμπλακεί σε μια άσκοπη διαμάχη με τον Ελληνα πρωθυπουργό για κάτι πετραδάκια ηλικίας 2.500 ετών, και απέλυσε τον υπουργό Εσωτερικών του τον οποίον δεν έπρεπε ποτέ να είχε κάνει υπουργό. Η Ρουάντα ξεκίνησε ως μια παρόρμηση τακτικής, και ο κ. Σούνακ την έχει ανοήτως μετατρέψει σε τοτέμ», αναφέρει ο Economist.
Μέσα σε όλα αυτά, προστίθεται στο επικριτικότατο δημοσίευμα, ο κ. Σούνακ έχει αναγάγει την ανάγκη διατήρησης της ενότητας των Τόρις σε κεντρικό δόγμα της κυβέρνησής του, θυμίζοντας την εποχή των ατελείωτων διαμαχών περί Brexit.
Τα πράγματα, προβλέπεται στην κατακλείδα του άρθρου, θα χειροτερέψουν το 2024, ενόψει και της διαγραφόμενης εκλογικής ήττας, φτάνοντας σε κατηγορίες ότι το κοινοβούλιο υπονομεύει την ίδια του την ακεραιότητα, όταν φτάσει το νομοσχέδιο για τη Ρουάντα στην τελική του ψήφιση. Κι όλα αυτά για μια συμφωνία με την οποία τελικά η Ρουάντα θα μπορεί να πάρει μόλις μερικές εκατοντάδες από τους χιλιάδες που περνούν τη Μάγχη κάθε χρόνο.
Δηλαδή πρόκειται για μια τρύπα στο νερό. Της Μάγχης.
Πηγή: The Economist