Η γερμανική ακροδεξιά βλέπει στο Brexit ένα «πρότυπο» το οποίο θα ήθελε να μιμηθεί, ρισκάροντας ακόμη και μια έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στον αντίποδα ωστόσο, αναλυτές υπολογίζουν σε εκατοντάδες δισ. στερλίνες το κόστος που είχε μέχρι τώρα το Brexit για τη βρετανική οικονομία, χωρίς παράλληλα να συνυπολογίσει κανείς και το πολιτικό κόστος για την κυβερνώσα παράταξη των Βρετανών Τόρις.
«…Eάν μια μεταρρύθμιση (σ.σ. εντός της Ε.Ε) δεν καταστεί δυνατή, εάν αποτύχουμε να ανοικοδομήσουμε την κυριαρχία των κρατών-μελών εντός της Ε.Ε., τότε θα πρέπει να αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν, όπως έκανε η Βρετανία. Θα μπορούσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα για το Dexit – την έξοδο της Γερμανίας από την Ε.Ε […] Είναι ένα πρότυπο για τη Γερμανία το γεγονός ότι μπορεί κανείς να πάρει μια κυρίαρχη απόφαση σαν αυτήν», δήλωσε η 44χρονη Αλις Βάιντελ, ηγέτιδα του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στους Financial Times, χαιρετίζοντας την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από το ευρωπαϊκό μπλοκ ως «απολύτως σωστή».
Η εικόνα από το Λονδίνο είναι, ωστόσο, πολύ διαφορετική.
Για την κυβερνώσα παράταξη των Τόρις στη Βρετανία, το Brexit θα μπορούσε να θεωρηθεί από ζημιογόνο έως και απολύτως καταστροφικό. Από το 2016 και έπειτα, οι Τόρις έχουν αλλάξει πέντε φορές ηγεσία (Ντέιβιντ Κάμερον, Τερέζα Μέι, Μπόρις Τζόνσον, Λιζ Τρας, Ρίσι Σούνακ) και πλέον, στον δρόμο προς τις επόμενες βουλευτικές εκλογές που θα πρέπει να έχουν διεξαχθεί έως τις αρχές του 2025, οδεύουν προς μια πανωλεθρία. Σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις, οι κυβερνώντες Τόρις είναι πια περίπου… 20 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τους σήμερα αντιπολιτευόμενους Εργατικούς του Κιρ Στάρμερ.
«Το σίριαλ του Brexit έχει βλάψει μια δημοκρατία η οποία όμως επί σειρά ετών θεωρούνταν από τις πιο σταθερές στον κόσμο […] Mια κλασική λαϊκιστική συμμαχία αποτελούμενη από φανατικούς και οπορτουνιστές συνδύασε απλουστευτικές αναλύσεις με υψηλούς ρητορικούς τόνους και κατάφωρα ψεύδη για να αποδυναμώσει τη σημαντικότερη οικονομική σχέση του Ηνωμένου Βασιλείου και να απειλήσει την εσωτερική του σταθερότητα», γράφει ο Μάρτιν Γουλφ στους FT, επικαλούμενος όσα αναφέρει στο βιβλίο του με τον τίτλο «Τι πήγε στραβά με το Brexit: Και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό» («What Went Wrong With Brexit: And What We Can Do About It») ο επίσης δημοσιογράφος Πίτερ Φόστερ.
«Το Brexit ήταν, στην πραγματικότητα, βέβαιο ότι θα πήγαινε στραβά γιατί βασιζόταν σε ψευδείς υποθέσεις», προσθέτει ο Γουλφ.
Η αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση έχει μειώσει το μέγεθος της βρετανικής οικονομίας της κατά 6% μέχρι στιγμής –με ένα ετήσιο κόστος της τάξης των 140 δισεκατομμυρίων στερλινών (178 δισ. δολ.)– δήλωσε από την πλευρά του προ ημερών ο δήμαρχος του Λονδίνου, Σαντίκ Χαν.
Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου έναντι της Ε.Ε αυξήθηκε για τη Βρετανία τα τελευταία χρόνια, στη σκιά του Brexit. Οι μεταναστευτικές ροές προς το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης αυξήθηκαν, και μάλιστα κατακόρυφα (υπερδιπλασιάστηκαν), κατά την ίδια περίοδο, από 335.000 άτομα (με όρους καθαρής μετανάστευσης) του 2016 σε 745.000 άτομα το 2022.
Οσο για τα βρετανικά πανεπιστήμια, εκείνα έχουν πια μπει σε τροχιά «μη βιωσιμότητας», όπως αναφέρουν σε άλλο άρθρο τους οι FT.
Ο αριθμός των προερχόμενων από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης φοιτητών που εγγράφονται σε πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου «μειώθηκε στο μισό μετά το Brexit», σημείωνε ο Guardian, με βάση τα στοιχεία του 2021. «Οι φοιτητές από την Ε.Ε. που εγγράφηκαν στο πρώτο έτος προπτυχιακού ή μεταπτυχιακού προγράμματος, μειώθηκε, από 66.680 που ήταν το 2020, σε 31.000 το 2021, την πρώτη χρονιά δηλαδή κατά την οποία οι φοιτητές από την Ε.Ε. είχαν την ίδια αντιμετώπιση με εκείνους που προέρχονται από την Κίνα ή την Ινδία». Ωστόσο πλέον, παρατηρούνται σημαντικές μειώσεις και στους αριθμούς των εκτός Ε.Ε φοιτητών, όπως σημειώνουν οι FT, επικαλούμενοι ως αιτία, μεταξύ άλλων, και τον πληθωρισμό που καλπάζει εντός των βρετανικών συνόρων (κάνοντας τη Βρετανία να ξεχωρίζει ως η χώρα με τον υψηλότερο πληθωρισμό μεταξύ των G7) για λόγους που έχουν δεν περιορίζονται μεν μόνο στο Brexit αλλά σίγουρα σχετίζονται με αυτό.
Με πληροφορίες από FT, Prospect Magazine, the Guardian, Reuters