Περισσότερα από 114 εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται από χθες να επικυρώσουν την επανεκλογή του ισχυρού ανδρός της Ρωσίας, του μόνου ηγέτη που γνώρισαν οι νεότερες γενιές της. Στην αχανή χώρα με τις 11 ζώνες ώρας, οι κάλπες άνοιξαν χθες στις 8 το πρωί στη χερσόνησο Καμτσάτκα της ρωσικής Απω Ανατολής, στον βόρειο Ειρηνικό και θα κλείσουν την Κυριακή στις 8 το βράδυ, στον ρωσικό θύλακο του Καλίνινγκραντ, στη Βαλτική, ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λιθουανία.
Ημέρα πένθους στην Οδησσό, μετά τη ρωσική επίθεση με τουλάχιστον 16 νεκρούς – Νέα ουκρανικά πλήγματα στο Μπέλγκοροντ.
Θεωρητικά, πρόκειται για τον πρώτο γύρο της προεδρικής αναμέτρησης, αφού αν ουδείς των υποψηφίων συγκεντρώσει άνω του 50%, θα χρειαστεί και δεύτερος. Ολοι γνωρίζουν, όμως, ότι κανένας από τους υπόλοιπους τρεις υποψηφίους δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα να απειλήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν – μάλιστα, είναι πολύ συζητήσιμο αν οποιοσδήποτε από αυτούς θα το ήθελε. Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος, δεύτερης δύναμης στο ρωσικό πολιτικό σκηνικό, ο Νικολάι Χαριτόνοφ εκφράζει τη συστημική αντιπολίτευση των νοσταλγών της σοβιετικής εποχής. Εξίσου νομιμόφρων έναντι του Κρεμλίνου είναι ο Λεονίντ Σλούτσκι του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, για το οποίο οι Ρώσοι λένε ειρωνικά ότι δεν είναι ούτε φιλελεύθερο, ούτε δημοκρατικό, ούτε κόμμα. Πρόκειται για το υπερεθνικιστικό, προσωποπαγές δημιούργημα του Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, ο οποίος το διηύθυνε επί 30 χρόνια μέχρι τοn θάνατό του, τον Απρίλιο του 2022. Οσο για τον Βλαντισλάβ Νταβάνκοφ του Νέου Λαού, εκφράζει τους επιχειρηματικούς κύκλους που έχουν βρει ένα modus vivendi με το σύστημα Πούτιν και δεν εννοούν να μπουν σε περιπέτειες.
Διαμαρτυρίες και αποχή
Με τους υποψηφίους της (πραγματικής) αντιπολίτευσης να έχουν αποκλειστεί από τις εκλογές, ο Πούτιν εμφανίζεται από τα ελεγχόμενα (δηλαδή, σχεδόν όλα) μέσα ενημέρωσης ως «υποψήφιος του λαού», που υπερβαίνει τις κομματικές ταυτότητες. Οι μόνοι πονοκέφαλοι του Κρεμλίνου μέχρι την Κυριακή θα προέρχονται από το ενδεχόμενο οργανωμένης διαμαρτυρίας από τους οπαδούς του Αλεξέι Ναβάλνι, που πέθανε τον περασμένο μήνα σε φυλακή του Αρκτικού Κύκλου, και από την αβεβαιότητα για το ποσοστό της αποχής. Η αλήθεια είναι ότι ο ηγέτης με τη μεγαλύτερη μακροβιότητα στο Κρεμλίνο από την εποχή του Ιωσήφ Στάλιν, δεν τα χρειαζόταν όλα αυτά για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του. Δημοσκόπηση του ανεξάρτητου κέντρου Levada, που απολαμβάνει της εκτίμησης δυτικών μέσων ενημέρωσης, τον περασμένο μήνα έφερε το 75% των Ρώσων να εμπιστεύονται τον Πούτιν και να θεωρούν ότι «η χώρα βαδίζει προς την ορθή κατεύθυνση». Στην ίδια δημοσκόπηση, η πλειοψηφία των πολιτών υποστήριζε τον πόλεμο στην Ουκρανία και θεωρούσε ότι η χώρα έχει δημοκρατία.
Στη Δύση, βέβαια, οι εκτιμήσεις για το ποιόν της ρωσικής δημοκρατίας είναι κατά κανόνα πολύ διαφορετικές, όπως τονίζει η σαρκαστική δήλωση που έκανε χθες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ: «Θα ήθελα να συγχαρώ τον Βλαντιμίρ Πούτιν για τη συντριπτική νίκη του στις εκλογές που άρχισαν σήμερα. Χωρίς αντιπολίτευση. Χωρίς ελευθερία. Χωρίς επιλογές». Τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου ήρθαν να υπενθυμίσουν στους Ρώσους οι νέες επιθέσεις των Ουκρανών στις παραμεθόριες επαρχίες του Μπέλγκοροντ και του Κουρσκ. Ο Πούτιν υποσχέθηκε ότι η χώρα του θα απαντήσει στους ουκρανικούς βομβαρδισμούς στο ρωσικό έδαφος και κατήγγειλε τις παρεισφρήσεις φιλοουκρανών μαχητών, μια «απόπειρα διατάραξης» των προεδρικών εκλογών. Να σημειωθεί ότι οι Ρώσοι εξαπέλυσαν διπλή πυραυλική επίθεση στην Οδησσό, που σκότωσε τουλάχιστον 20 ανθρώπους και τραυμάτισε 75. Ο κυβερνήτης της περιοχής κήρυξε τη σημερινή, ημέρα πένθους.
