Τραμπ μαινόμενος στο δικαστήριο

Εντυπη έκδοση. Αρχισε χθες στο Μανχάταν, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, η δίκη του Ντόναλντ Τραμπ για την πολύκροτη υπόθεση των χρημάτων που κατέβαλε στην πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς προκειμένου να εξασφαλίσει τη σιωπή της στην τελική ευθεία για τις εκλογές του 2016. Είναι η πρώτη φορά που ένας πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε ποινική δίκη με κακουργηματικές κατηγορίες, που θα μπορούσαν να του στοιχίσουν ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών.

Αστυνομικοί είχαν σχηματίσει κλοιό ασφαλείας έξω από το δικαστήριο και αστυνομικά ελικόπτερα αιωρούνταν στον ουρανό, την ώρα που η αυτοκινητοπομπή των μαύρων SUV μετέφερε τον Τραμπ από τον ομώνυμο πύργο του στο δικαστικό μέγαρο. «Είναι εξωφρενικό. Πρόκειται για πολιτικό διωγμό», δήλωσε ο τέως πρόεδρος προτού εισέλθει στη δικαστική αίθουσα.

Ο εισαγγελέας Αλβιν Μπραγκ, ο οποίος έχει εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο των Δημοκρατικών, απήγγειλε στον Τραμπ 34 κατηγορίες για πλαστογραφίες λογιστικών εγγράφων της επιχείρησής του (Trump Organization), προκειμένου να κρυφτούν, πίσω από τον χαρακτηρισμό «δικαστικά έξοδα», οι προσωπικές του πληρωμές στην πορνοστάρ, συνολικού ύψους 130.000 δολαρίων, με αντάλλαγμα τη σιωπή της.

Η Στόρμι Ντάνιελς ισχυρίζεται ότι είχε σεξουαλική επαφή με τον Τραμπ το 2006, κάτι που ο ίδιος αρνείται, όπως αρνείται και τις κατηγορίες περί πλαστογραφίας.

Το κατηγορητήριο στην υπόθεση Στόρμι Ντάνιελς είναι πιο ελαφρύ σε σχέση με τις άλλες τρεις ποινικές δίκες του Τραμπ που θα ακολουθήσουν και οι οποίες αφορούν τη μεταφορά εγγράφων της αμερικανικής προεδρίας στην ιδιωτική του έπαυλη, στο Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα, και τις προσπάθειές του για ανατροπή του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών του 2020. Ωστόσο η παρούσα δίκη, που αναμένεται να διαρκέσει έως τα τέλη Μαΐου, είναι η μόνη από τις τέσσερις που είναι βέβαιο ότι θα έχει ολοκληρωθεί πριν από τη νέα αναμέτρησή του με τον Τζο Μπάιντεν, στις 5 Νοεμβρίου.

Ενδεχόμενη καταδίκη του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου ενδέχεται να δυσκολέψει σημαντικά την προεκλογική εκστρατεία του. Δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos για λογαριασμό του πρακτορείου Reuters, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, έδειξε ότι ένας στους τέσσερις Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους και ένας στους δύο ανεξάρτητους ενδέχεται να μην ψηφίσουν τον Τραμπ αν έχει καταδικαστεί για ποινικό αδίκημα.

Για πολιτική δίωξη έκανε λόγο ο υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών, που βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου για την υπόθεση της πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς.

Η χθεσινή συνεδρίαση άρχισε με αίτημα των συνηγόρων του Τραμπ να αυτοεξαιρεθεί ο πρόεδρος του σώματος, δικαστής Χουάν Μέρτσαν, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει θέμα σύγκρουσης συμφερόντων, καθώς η κόρη του εργάζεται σε εταιρεία πολιτικών συμβούλων που έχει για πελάτες πολιτικούς των Δημοκρατικών.

Το αίτημα απορρίφθηκε, ενώ στη συνέχεια ο Μέρτσαν απέρριψε αίτημα των διωκτικών αρχών να εξεταστούν κατηγορίες γυναικών εναντίον του Τραμπ για σεξουαλική επίθεση – ο δικαστής τις χαρακτήρισε «φήμες, κουτσομπολιά και τίποτα περισσότερο».

Στη συνέχεια, επρόκειτο να αρχίσει η επιλογή των δώδεκα ενόρκων και των έξι αναπληρωτών τους, διαδικασία που αναμένεται να κρατήσει περίπου μία εβδομάδα, προτού ξεκινήσει η ακροαματική διαδικασία με την εξέταση μαρτύρων.

Κεντρικό ρόλο στη δίκη, ως μάρτυρας κατηγορίας, θα διαδραματίσει ο Μάικλ Κοέν, πρώην δικηγόρος του Τραμπ, ο οποίος έχει δηλώσει ότι κατέβαλε τα χρήματα που είχε ζητήσει η Ντάνιελς για να μη μιλήσει κατά την προεκλογική περίοδο. Ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τον Κοέν, ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί για την ίδια υπόθεση, «ψεύτη κατά συρροήν».

Συγκρατημένη αισιοδοξία των Δημοκρατικών

Με αναπτερωμένο ηθικό βρίσκει η αρχή της εβδομάδας τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς μια σειρά από πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τα ποσοστά του ενισχύονται ελαφρώς έναντι εκείνων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που εξακολουθεί να προηγείται με μικρή διαφορά.

Σημαντικό ρόλο φαίνεται να διαδραματίζουν και τα λεγόμενα τρίτα κόμματα, που παραδοσιακά προσπαθούν να σπάσουν τον ριζωμένο στη χώρα δικομματισμό «κόβοντας» ψήφους από τα δύο κατεστημένα κόμματα.

Σύμφωνα με έρευνα των New York Times σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Σιένα της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, ο Μπάιντεν «κλείνει» το κενό των πέντε μονάδων που έφτασε να έχει τον Φεβρουάριο και πλέον έπεται του Ντόναλντ Τραμπ με ποσοστά 45% και 46%, αντίστοιχα. Από την άλλη, ένα διόλου ευκαταφρόνητο 9% δηλώνει ότι είτε δεν έχει αποφασίσει είτε έχει καταλήξει σε έναν «τρίτο» υποψήφιο.

Τα νέα δεδομένα έρχονται σε μια περίοδο που ο Τραμπ πιθανώς να μείνει εκτός προεκλογικής καμπάνιας μέχρι και για έξι εβδομάδες λόγω της ποινικής δίωξής του για κακουργήματα, που άρχισε χθες στη Νέα Υόρκη.

Καθώς όμως το ερωτηματολόγιο υπήρξε εκτενές, ορισμένα ευρήματα έχουν κάθε λόγο να δημιουργούν ανησυχία στον Τζο Μπάιντεν και στο επιτελείο του: αρκετοί ψηφοφόροι (10%) θεωρούν το διάστημα διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ (2016-2020) σαν μια περίοδο οικονομικής άνθησης για τις ΗΠΑ χωρίς να βαραίνουν την αξιολόγησή τους το χάος και ο διχασμός που την ακολούθησαν. Η θετική γνώμη για την οικονομική διαχείριση του Τραμπ έχει υπάρξει μεγαλύτερη ή ίση του 10% καθ’ όλη την τρέχουσα δεκαετία.

Ανησυχητικά ευρήματα

Σύμφωνα με τους New York Times, το 42% του εκλογικού σώματος βλέπει αυτή τη στιγμή μια δεύτερη θητεία Τραμπ ως καλύτερη για τη χώρα από μια τετραετή επέκταση της κυβέρνησης Μπάιντεν. Χαρακτηριστικά, ένα 25% έχει την αντίθετη άποψη, ενώ ένα άλλο 25% φρονεί πως ο Μπάιντεν ήταν «κατά κύριο λόγο κακός για τη χώρα».

Ενδεικτική του ρόλου των άλλων υποψηφίων είναι η έρευνα που πραγματοποίησε σε 1.265 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους η εταιρεία δημοσκοπήσεων I&I / Tipp. Σύμφωνα με αυτήν, ο Μπάιντεν θα προηγούνταν με 43% έναντι 40% του Τραμπ αν δεν υπήρχαν καθόλου εναλλακτικές επιλογές. Αυτό το 17% στο ενδιάμεσο δείχνει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο πως Μπάιντεν και Τραμπ δεν μονομαχούν «στο κενό».

Από τους τρίτους υποψηφίους, πρώτος με διαφορά είναι ο Ρόμπερτ Κένεντι, ανιψιός του πρώην προέδρου Τζ. Φ. Κένεντι. Ο ίδιος έχει πολλάκις αρνηθεί ότι έχει σκοπό να μπει εμπόδιο στην προσπάθεια τον Δημοκρατικών να κερδίσουν πίσω τον Λευκό Οίκο και διατρανώνει ότι πυρήνας του πολιτικού του προγράμματος είναι ο αυστηρός έλεγχος στη φρενήρη και άνιση ανάπτυξη του αμερικανικού κεφαλαίου και, κυρίως, των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας.