Ακυρώνει με σημερινή απόφασή του το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης την άρνηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην πρόσβαση εγγράφων που αφορούν αποζημιώσεις και έξοδα ταξιδιών του καταδικασμένου Ελληνα ευρωβουλευτή Ιωάννη Λαγού, καθώς και έγγραφα που αφορούν αντίστοιχα την επιστροφή εξόδων ταξιδιών σε κοινοβουλευτικούς βοηθούς του. Με την απόφασή του το δικαστήριο επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «οφείλει, προς το συμφέρον του δημοσίου ελέγχου, να παράσχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με ευρωβουλευτή που έχει καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη».
Πρόκειται για την υπόθεση προσφυγής τριών πολιτών, της Λουίζα Ιθουθκουίθα (Luisa Izuzquiza), του Αρνέ Σεμσρότ (Arne Semsrott) και Στέφαν Βερμέγιερ (Stefan Wehrmeyer), καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρνήθηκε την πρόσβαση σε έγγραφα τα οποία αφορούσαν αποζημιώσεις και επιστροφή εξόδων που είχαν καταβληθεί στον –καταδικασμένο από την ελληνική Δικαιοσύνη τον Οκτώβριο του 2020– Ιωάννη Λαγό. Οι εν λόγω πολίτες επιδίωκαν να μάθουν εάν είχαν δοθεί ποσά που είχαν συμβάλει άμεσα ή έμμεσα σε χρηματοδότηση ή συνέχιση εγκληματικών ή παράνομων δραστηριοτήτων.
Η υπόθεση
Συγκεκριμένα, οι εν λόγω πολίτες είχαν καταθέσει τον Δεκέμβριο του 2021 αίτηση πρόσβασης στα έγγραφα αυτά προς το Κοινοβούλιο ώστε, όπως αναφέρει η απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε., «να λάβουν πληροφορίες σχετικά με τα συγκεκριμένα ποσά που καταβλήθηκαν από το Κοινοβούλιο στον Ι. Λαγό, προκειμένου να διαπιστώσουν αν τα ποσά αυτά, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων βουλευτικής επικουρίας, είχαν συμβάλει άμεσα ή έμμεσα στη χρηματοδότηση ή τη συνέχιση εγκληματικών ή παράνομων δραστηριοτήτων».
Ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τους ενημέρωσε ότι είχε εντοπίσει τα έγγραφα που αφορούσαν: τον μισθό του Ι. Λαγού, την αποζημίωση παραμονής του, την επιστροφή των εξόδων ταξιδίου του, τους μισθούς των διαπιστευμένων και των τοπικών κοινοβουλευτικών βοηθών του και την επιστροφή των εξόδων ταξιδίου των διαπιστευμένων βοηθών του, ωστόσο αρνήθηκε την πρόσβασή τους στα έγγραφα αυτά.
Το Κοινοβούλιο επικαλέστηκε για αυτή την απόφαση «τον κανονισμό για την πρόσβαση στα έγγραφα, καθώς και τον κανονισμό για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ενωσης και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών».
Το σκεπτικό της απόφασης
Το δικαστήριο ακύρωσε την εν λόγω απόφαση, καθώς εκτιμά ότι «στην προκειμένη περίπτωση, ακόμη και αν θίγεται το έννομο συμφέρον της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου, υπερισχύει το δικαίωμα πρόσβασης του κοινού στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων». Επισημαίνει παράλληλα ότι «η αίτηση έχει ως σκοπό να καταστήσει ευχερέστερο τον αυξημένο δημόσιο έλεγχο και την αυξημένη λογοδοσία όσον αφορά την πρόσβαση του Ι. Λαγού σε δημόσια κονδύλια, καθώς και να συμβάλει στη διαφανή ενημέρωση όσον αφορά τα ποσά που κατέβαλε το Κοινοβούλιο στον Ι. Λαγό».
Υπενθυμίζει παράλληλα ότι, παρά την καταδίκη του «για σοβαρά αδικήματα, και ακόμη και μετά τη σύλληψη και τη φυλάκισή του, ο Ι. Λαγός παρέμεινε ευρωβουλευτής και συνέχισε, επομένως, να λαμβάνει αποζημιώσεις που αντιστοιχούν στην άσκηση των σχετικών καθηκόντων».
Για τον λόγο αυτόν, το Δικαστήριο κρίνει ότι «πρέπει να θεωρηθεί θεμιτή η επιδίωξη των ενδιαφερομένων να πληροφορηθούν για ποιον σκοπό και σε ποιους προορισμούς πραγματοποίησαν ο Ι. Λαγός και οι κοινοβουλευτικοί βοηθοί του ταξίδια, τα έξοδα των οποίων επιστράφηκαν από το Κοινοβούλιο, κατά την περίοδο κατά την οποία ο ίδιος είχε καταδικαστεί, αλλά δεν είχε ακόμη φυλακιστεί».
Αντιθέτως, το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή σε ό,τι αφορά τα έγγραφα «που περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα σχετικά με τον μισθό και την επιστροφή γενικών εξόδων του Ι. Λαγού, καθώς και σχετικά με τον μισθό των κοινοβουλευτικών βοηθών του», εφόσον οι σχετικές πληροφορίες είναι «ελεύθερα προσβάσιμες για το κοινό, μεταξύ άλλων, στον ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
Σημειώνεται, εξάλλου, ότι «σε αντίθεση με τα έγγραφα που αφορούν την επιστροφή εξόδων ταξιδίου και τις αποζημιώσεις παραμονής, τα έγγραφα που αφορούν τον μισθό και την αποζημίωση γενικών εξόδων δεν επιτρέπουν τον έλεγχο της χρήσης των ποσών αυτών, δεδομένου ότι η καταβολή τους πραγματοποιείται αυτομάτως ή κατ’ αποκοπή».
